korkudan altına sıçmak isteyen gelsin beyler

bin ya panpa yakın takiçinim devvvam ett

az muallak değilsin ama bekliyoz bin

bekliyorum o zaman

hadisene amk merak içinde bekliyoruz

kuytu bi köşeye geçip olacakları izlemeye başladım. kalbim deli gibi çarpıyordu hoşlandığım kızın kapkaça uğramasını izleyecektim ve bunu ben planlamıştım. tinerci çocuk cemrenin çantasını kapıp bana doğru koşmaya başladığında cemre perişan halde çığlık atıyordu. aramızdaki mesafe çok uzak sayılmazdı bu yüzden çocuk yanıma geldiğinde duramazdı ve çantayı bana atarsa da cemre farkedebilirdi. o yüzden yola doğru bir hamle yaparak çocuğa ilerideki parka koşmasını söyledim hava karanlık olduğu için bende yakalama maksadıyla koşarmış gibi yaptım peşinden. cemre beni görmüş olabilirdi ama karanlıkta tanıması imkansızdı. çocuğun yanına yaklaştığımda çantayı açmaya çalıştığını gördüm. napıyosun lan diye bağırınca irkildi kaçmaya yeltendi. bi salaklık yapmaya kalkma diyerek uyardım çocuğu. vazgeçti sonra o da çok korkmuştu belki de ilk defa hırsızlık yapıyordu.

sözümü tutup çocuğa 100 lirasını verdim. eyvallah abi diyerek kayıplara karıştı. şimdi elimde çalıntı çantayla yalnız kalmıştım. üstelik polisin buraya damlaması da an meselesiydi. ne yapsam diye düşünürken taksiyle uzaklaşma fikrini mantıklı buldum. parkın arkasından hızlı adımlarla çıkıp gördüğüm ilk taksiyi çevirdim ve dosdoğru evin yolunu tuttum. çantayı daha açmamıştım bayan çantasıyla şüpheli gibi gözükmek istemiyordum. çaktırmadan eve girip odama çıktım. çantayı yatağıma bırakıp bi sigara yaktım. yaptığımın doğru olup olmadığını düşünüyordum. zarfta ne olduğunu da deli gibi merak ediyordum. artık olan oldu diyerek çantayı açtım. çantada cemrenin derste kullandığı defter bir zarf ve bozuk paralar vardı. kafelerde buluşmamızda hesabı hep ben ödemiştim. cemre hiç cüzdan çıkarmamıştı. çantasında da cüzdanı yoktu. cep telefonunun olmamasına şaşırmamıştım çünkü cemre genelde kot cebinde taşırdı telefonunu. hem cep telefonunun benim elimde olması daha büyük sıkıntıları doğururdu.

aslında çantada cemrenin çığlık attığı kadar değerli hiç bir şey yoktu. demek ki bu zarf onun için önemliydi. içinde ne olduğunu merak ediyordum. zarfı açmadan önce cemreye bir mesaj göndermenin daha mantıklı olduğunu düşündüm. bakalım cemre bana yaşadıklarından bahsedecek miydi merak ediyordum. nasıl olduğunu sordum ve onu özlediğimi yazarak yolladım mesajı. çok geçmeden gelen iyiyim cnm evdeyim tv izliyorum bende seni özledim mesajıyla cemrenin benden bir şeyler saklamayı hobi edindiğini anlamış oldum. cemre ile aramızda ciddi bir güvensizlik vardı ve artık gözümden düşmeye başlamıştı. önce bana evini yanlış tarif ettiği için kendimi paranoyak gibi hissetmiştim ama artık cemre 2. bir yalan söylemişti ve ben paranoyak değildim. cemre iyi değildi bunu biliyordum. iyi olmamasının altında yatan sebep de zarfın içindeydi.

zarfı açarsam tüm gece etkisinde kalmaktan korkuyordum çünkü akşama erkan ve cemille kulübede içmeye gidecektik. aklımda cemrenin saçmalıkları olsun istemedim. zarfı komodin cekmeceme bırakıp yemek yemek için alt kata indim. kabus gibi geçen dün gecenin ardından bugün de bol adrenalin yaşamıştım ve tüm olayların başladığı yerde mezarlıktaki kulübede içmeye gidecektik. kafamda cevaplanmamış çok fazla soru vardı, ismail ortadan kaybolmuştu akıbetini bilmiyordum ve günümü bu kadar soğukkanlı geçirebilmeme şaşırıyordum. insani duygularımı yitirmeye başlamış olmaktan korkmuştum. bu gece tüm sorunlarımla yüzleşmek istiyordum. bu gece alkol alınacak gerekli herşey konuşalacaktı.

rezerved

devam panpa

rezerved

ya amk malı iki part paylaşıp gibtirip gidiyn ya bole şeymi olur yarram

gece olduğunda erkana mjs atarak evden çıktım. cemili de alıp tekelin yolunu tuttuk. poşetlere biraları doldurup mezarlığa doğru yola koyulduğumuzda üçümüzün de sesi çıkmıyordu. hatırlamak istemediğimiz o geceye ait anılar gözümde canlanmıştı erkanında ürperdiğini hissediyordum ama yapacak bir şey yoktu olayları tatlıya bağlamak bir sonuca varmak gerekiyordu ve bunu bu gece yapacaktık. yerlerimizi alıp biralarımızı yudumlamaya başladık. söze nerden başlayacağımı bilmiyordum. uzunca bir süre konuşmadık. cemil eskiden çok muhabbet açardı ama şaşırtıcı biçimde o da konuşmuyordu bu da beni daha çok tedirgin etmişti. telefondan müzik açarak gergin ortamı yumuşatmak istedim. müzik tam çalmaya başladığı sırada cemil " sırası değil " dedi. neyin sırasıydı peki , böyle susarak oturacakmıydık ilk hamle kimden gelecekti sabırsızlanıyordum.

rezerved

reserved

2. biralar da bitmek üzereyken erkan söze atılıp pişkin pişkin cemreyle aramızın nasıl gittiğini sordu. bi yerlerden muhabbet açmaya çalıştığını anlamıştım iyi ne olsun hoş kız diyerek geçiştirmeye çalışırken cemil tekrar söze girdi ve " sırası değil " dedi. erkanla ikimiz bu sefer harbiden kıllanmıştık ve cemilin bize yeterince kurulduğu belliydi. sırasının gelmesi için yeterince içmeyi bekliyor olmalıydı. hiç konuşmadan ard arda sigara yakıp biraları çekmeye başladık. bir süre sonra cemil cebinden lazerini çıkarıp ışığını yaktı ve önce erkanın yüzüne sonra benim yüzüme tutarak " bunu hatırladınız mı lan " diye sordu.

reserved heyecanlandım lan şimdi

bende bi reerve aliyim

hadi la amk

rezerve