korkudan altına sıçmak isteyen gelsin beyler

birazdan anlatmaya başlayacağım korkunçlu hikaye bizzat yaşanmış olup %100 gerçektir , gerekli katılım sağlanırsa anlatmayı düşünüyorum. artık birilerine anlatmanın zamanı geldi çünkü.

edit: sadece benim entrylerim için

http://ccc.incisozluk.cc/...n-gelsin-beyler/@storming

hikayemi anlatırken yorumlarınıza asla takılmayacağım beyler , sizle polemiğe girip hikayemi bin etmek istemiyorum. yaşadığım olaylar herhangi birinizin başına gelse şimdiye çoktan intihar etmiştiniz zaten. ha bu arada ilk ve orta dereceli okullarda okuyan yazarlar lütfen hikayemi okumaya başlamasın , gelişimleri açısından uygun bulmuyorum.

olayın üstünden ne kadar geçtiğini kişisel sebeplerden söylemek istemiyorum. 10 yıl da geçmiş olabilir 1 yıl da bu sizin hikayeyi okurken kurduğunuz düşlere bağlı.

doğduğumdan beri aynı evde oturuyoz. evimiz mezarlığa çok yakın kapıdan çıkınca 20 metre yok aramız. bu yüzden tüm çocukluğum mezarlıkta geçti. mezarlığa girince ürperen insanlardan değilim hiç de olmadım. tüm gün mezarlıkta saklanbaç oynar , bigiblet sürer , geceleri de saklanıp yoldan geçen insanları korkuturduk. 2 yakın arkadaşım var ikiside benden 1 yaş küçük , kardeş gibiyizdir aynı mahallede büyüdük aynı takımda oynadık aynı okullara gittik, malesef ki aynı kızı sevdik.

sizde tahmin edersiniz ki aynı kızı sevene kadar aramızda problem yoktu, hatta o kadar gururluyduk ki bu anlatacağım olaylar gelişene kadar aynı kızı sevdiğimizi birbirimize söyleyememiştik. o kız hakkında konuşur şakalaşırdık. ama hiçbirimiz ona aşık olduğumuzu söyleyemezdik. size biraz arkadaşlarımdan bahsedeyim. cemil sarışın boyu benden biraz daha kısa tok bir sesi olan annesini çok küçük yaşta kaybetmiş arakadaşımdır. erkan ise esmer hemen hemen benim boylarımda okulda havası olan takım kaptanıdır.

cemil ve erkanla çok yakın arkadaştık. aramızdan su sızmazdı ama işte şu kız ah o kız şu an aklıma geldiğinde bile beni deli eden o kıza kadar aramızda hiç bir şeyi sorun etmiş insanlar değildik. size biraz kızdan bahsedeyim şimdi. bu kızla ilk defa durakta karşılaştık , erkan ben cemil üçümüz durakta otobüs bekliyoruz. 1.75 boylarında , hafif kumral , yeşil gözlüydü. askılı tshirt ve kısa mini kot etek giymişti , kırmızı babet ayakkabıları ona şık bir hava katmıştı , kolunda ayakkabılarının renginde bir çanta vardı bu uyumu rujuyla tamamlamış hatta biraz daha abartıp tokasına bile işlemişti. saçları uzundu at kuyruğu şeklinde toplamıştı , siyah göz farı onu daha da çekici yapmıştı , sürekli ince beyaz saatine bakıyor yanaklarını şişirip üflüyordu. bir defa gördüğünüzde dönüp bir kez daha bakmak isteyeceğiniz tiplerden yani.

kız bize çok yakın olduğu için terbiyesizlik yapıp of şu karıya bak gibi laflar etmedik. ama etmemek için de kendimizi zor tuttuk. sonra bindiğimiz aynı otobüs bizi aynı okula zütürmekle kalmadı, aynı sınıfa kadar soktu. kız bizi durakta farketmişti ama kötü bir ilk izlenim bırakmamıştık , güzel giyinen nerede nasıl konuşulucağını az çok bilen şımarık olmayan tiplerdendik.

dersanede olduğumuz için daha ilk ders demeden dersler başlamıştı. o kadar para verdik şamata yapmadan oturup adam akıllı dinledik. tabi benim aklım kumraldaydı. erkan benim yanımda cemil ise hemen ön sıramızda oturmuştu. hocanın boş bıraktığı bi arada hemen muhabbete daldık. konumuz belliydi, kumral hatun. hepimizin hatun hakkında fikirleri vardı ama hiçbirimiz gidip tanışma fikrini ortaya atmadı. bende bu fikri kendime saklayıp ilk defa cemil ve erkanla paylaşmamıştım. o gün bendeki sessizliği farkettiler tabi benim aklımın içinde filler gibişiyordu onların muhabbetine katılamamıştım. hatunla ilk tanışma benim için çok önemlidir. bunu hayatım boyunca sorun ettim. ilk intiba için nasıl bi taktik uygulasam diye düşünüyordum.

dersler bittikten sonra mahalleye indik. cemil, bana gelin abi peder uğramıyo zaten bişiler pişirir yeriz akşama dedi. ben önce bi eve gideyim 1 saate zıplarım deyip geçtim eve. odama çıkıp bi sigara yaktım hala aklımda kumral hatun vardı sadece bi kez gözgöze gelmiştik ama o bile yetmişti. hala salak gibi nasıl tanışacağımızı düşünüyordum. neyse ayrıntıyı biraz geçeyim biz erkanla zıpladık cemillerin eve.

cemil annesiz büyüdüğü için rahata alışmış insanlardan değildi , yemek yapmasını iyi bilirdi , yemekle uğraşmasını da severdi. yemeğimizi yedik üstüne sigaralar yandı bi kaç saat oturduk hava karardı. o hava bizim hayatımızı da kararttı. keşke hiç kararmasaydı da şimdi daha mutlu olsaydım.

hava sıcak olduğu için dışarıda bira çatlatalım dedi cemil. bizde ikna olduk başka da yapacak bi tak yoktu saat 10 a geliyodu. mezarlığın dibinde çok eski boş bi ev vardı. ev dediğim kulübe gibi köpek bağlasan durmaz o derece pis. ama içi fena serin olurdu. bizde orda içmeye bayılırdık. üçer extra alıp kulübeye doğru yol aldık.

kulübede o güne kadar sayısız bira içmişliğimiz vardır ama o kulübede bizim takıldığımızı da bilen yoktur onu da söyliyim. yani mahallede temiz çocuklar olarak tanınırdık. aslında temizdik de pek etliye sütlüye bulaşmaz geçim sıkıntısı çekmezdik. neyse yaktık sigaraları başladık biraları yudumlamaya konu kumral hatundan açıldı. yarın gidip tanışalım şu hatunla yoksa 1 hafta göremeyiz dedim ben bizimkilere. erkan onayladı cemil pek giblememiş gibi davrandı , anahtarlığında küçük bi lazer taşır onu yaktı ileriye doğru tuttu.

ne var lan ne gördün amk yerinde bizi dinlemiyomusun sen dedik. olm bişey geçti lan sanki dedi cemil , erkanla ben patlattık kahkahayı başladık cemil'e sövmeye. cemil oralı olmadı hala lazeri aynı noktaya tutuyor diğer elinle de sigarasını çekiyordu. erkana yanaşıp olm bu mal bizi korkutmaya çalışıyo hiç ses etme bıkana kadar uğraşsın dedim. haliyle cemil öyle dururken bizde garip olduk konuşacak bişey bulamadık. hızlı hızlı çektik biraları hadi kalk cemil yeter amk amma abarttın diyip ayağımın ucuyla dürttüm. o an hayatımda yaşadığım ilk büyük korkuyu yaşamıştım. cemil olduğu gibi yere yığıldı erkanla tutup silkeledik bayıldığını sandık. erkanda korkmuştu bana sövmeye başladı senin fikrin bunların hepsi senin fikrindi çocuk 10 dakkadır baygın ve biz bakmadık senin fikrin yüzünden diyip bağırmaya başladı. ben şokta olduğum için o an ne cevap verdim orada ne kadar kaldık hatırlamıyorum.

erkanın bana tokat patlatmasıyla kendime geldim cemili hastaneye zütürmemiz gerektiğini söylüyor bi yandan ağlıyor bi yandan bağrıyordu. cemilin kollarından tuttum erkanda ayaklarından kaldırdı , taşımaya başladık ama ne yaptığımız hakkında en ufak bi fikrim yoktu hala şokun etkisindeydim. bahsettiğim kulübeye gitmek için mezarlıktan geçmek gerekiyordu tam içinde değildi ama bizim evlere en yakın yol ordan gidiyordu. cemili en kısa yoldan ordan giderek çıkarabilirdik. çok fazla mezarlık gezmedim gördüğünüz mezarlıklar nasıldır hayalinizde nasıl canlandırdınız bilmiyorum ama ben size biraz yardımcı olayım. bizim mezarlık çam ağacı doludur. o kadar çok çam ağacı vardır ki 10 metre ilerisini görmezsiniz. o yüzden gidiş yolumuz engebeliydi bi de cemili taşıdığımız için daha zor oluyordu. mezarlığın kenarına yanaştık beyaz pirket taşlarından sınırları vardı mezarlığın. onun yanına kadar gelip yol ağızına cemili çıkaracaktık. sonrada heralde ambulans çağırmıştır erkan diye düşünüyordum çünkü tokat atılana kadar ne kadar süre şokta kaldım bilmiyorum.

pirket taşlar belimize kadar geliyordu çoğu zaman üzerlerine oturup sigara yakmışlığımız vardır. hemen yanından yol geçer. bizim şansımızıda o gece sürekli araba geçiyordu. ve biz o mezarlığın içinden baygın adam çıkaracaktık sizce bunu görseler ne düşünürlerdi. tabi biz bunları düşünemedik , bizim amacımız cemili kurtarmaktı.

bizi o halde görünce ,bi araba haliyle hemen frene bastı , ben hangi kafadayım bilmiyorum ama o arabayı erkanın çağırdığını cemili hastaneye o arabanın zütüreceğini düşündüm. arabanın içinden telaş içinde bir adam indi , napıyosunuz lan siz noluyo burda diyerek üzerimize yürüdü. ben hala olayı anlamadım, hoşgeldin abi çok hızlısın tut hemen arkadaşı dedim. adam bana bir tokat patlattı ki binler hayatımda hatırladığım sayılı tokatlardandır. kendime gelmemi sağladı mı peki ? tabiki hayır. sadece cemilin kollarını bırakıp yere düşmemi sağladı. bu sırada cemil asfalt zemine başına çarpmıştı ve kan akmaya başladı. adam bunu görünce korktu ne tak yediniz bilmem ama beni karıştıramazsınız bu işe dıbına kodumun evlatları diyip atladı arabaya bastı gaza.

sanki başımızdaki dert yetmezmiş gibi şimdide cemil kan kaybediyordu. ben sendeleyerek ayağa kalktım , erkan kanka kimi çağırdın sen dıbına kodumun ambulansı neden aramadın dedim. erkan bana başladı küfür saydırmaya hem adama sövüyor hem bana sövüyor o ara neler dedi hatırlamıyorum taa ki ambulansı aramadım bize inanırlar mı sandın diyene kadar.

o an kendimi en kötü senaryoya hazırlıyor bi yandan da harbiden bunları anlatsak kimse inanmaz diye düşünüyordum. cemili eve kadar taşıdık şans eseri kimse görmedi. bizi gören başka arabalar oldu ama hiçbiri durmadı. cemillerin eve geçtik , babası gelmemişti. babası eve pek uğramayan tiplerdendi. erkana ,napıcaz lan noldu dıbına kodum yerinde bi anda bize böyle dedim. erkan hiç konuşmadı doğru mutfağa gitti eline bi ıslak bez alıp cemilin yarasını temizledi. önce bi hikaye bulup sonra ambulansı aramamız gerektiği söyledi. şimdi kafa çalıştırma zamanıydı ama bizim beynimiz durmuştu. erkan o kadar soğukkanlıydı ki hala şaşırıyorum. cemilin yarasına bezi bastırdık , oturup sigaraları yaktık. sigara bitene kadar bi fikir bulmamız gerektiğini biliyordum. hayatımda en uzun süre içtiğim sigara olmuştu sadece birer fırt çektik ve bitesiye kadar kıpırdayamadık.

benim aklıma gelen en orjinal hikaye, evde otururken bayıldı kafasını da halıya vurdu idi. taa ki erkanın hikayesini duyana kadar. erkan , yatağına yatıralım çıkıp gidelim bu durumdan başka türlü yırtamayız bize kimse inanmaz. her yeri temizler iz bırakmayız babası geldiğinde bulur dedi. bu hikayeyi duyunca bembeyaz olmuştum. erkan nasıl bu kadar kansız olabilmişti. bu yaşıma kadar onu nasıl tanıyamamıştım.

erkanla kavgaya tutuştuk , çok korkuyosan gibtir git lan ben anlatmasını bilirim seni de arkadaşlığını da gibeyim dedim. erkan geri vites yapmadı , cemilin yanına gidip nabzına kalp atışlarına baktı. atmıyor anasını gibeyim atmıyor diye bağırmaya başladı. senin fikrindi demeyi sürdürdü. o an benim de tepem attı tabi erkanla yumruklaşmaya başladık. sonra erkan söve söve çıktı gitti evden , giderkende benim adımı verirsen seni yaşatmam diye bağırıyordu.

ben bi tak anlamamıştım amk erkan neden bunları yapıyordu. cemil'e neden yardım etmek istemiyordu. benim hikayem gayet de normal karşılanabilirdi. ama şimdi o hikayeyi hem tek başıma anlatmak zorundaydım. hem de ortalığı temizlemeliydim. cemilin kanaması durmuştu başındaki bezi alıp koltuğa yatırdım. bezi ıslayıp cemilin üzerindeki tozu toprağı silmeyi düşündüm. mutfağa geçip çeşmeyi açmamla beraber kapıdaki anahtar sesiyle irkildim.

-yavaş yazıyorsun diyenler hikayeyi şuan yazıyorum herhangi bir yerde taslağı yok o yüzden bekleyen bekler beklemeyen gibtir olur gider-

hemen çeşmeyi kapatıp mutfak kapısının arkasına geçtim. tüm şanssızlıkların üst üste gelmesi yetmezmiş gibi gelen cemilin babasıydı kalp atışlarımın sesini duymasından korkuyordum o derece deli gibi korkmuştum. salona geçip cemili gördüğünde uyuduğunu sanmış olacak ki hiç ses etmeden banyoya geçti. 2 dakika sonra odasına geçip kapıyı kapattı. şimdi erkanın planını uygulamaktan başka çarem kalmamıştı. evden sessizce çıkıp erkanı bulmalıydım.

evden ses etmeden çıktım. erkana mesaj attım. cemilin babası geldi evden kaçtım beni görmedi cemili uyuyo sandı yazdım. nerdesin diye cevap attı. mahallenin sakin bi köşesinde buluştuk. ikimizde deli gibi korkuyorduk. ne yapacağımızı hiç bilmiyorduk zaten planımız da çok taktandı. babası yarın cemili görse ne olacaktı ki cemilin üstünde parmak izimiz zaten vardı. bu yüzden her türlü yarağı yemiştik. erkan gibtir olup eve gidelim yarın durakta görüşürüz uyumaya çalış uykusuz görünme yarın dedi ayrıldık.

o gece benim için hiç geçmedi beyler nasıl geçebilirdi ki cemilin ölmüş olabileceği gerçeğiyle yüzleşebilirmiydim bilemiyordum. buna hazır değildim. sabah üzerimi değiştirip durağa doğru gittim. erkana mesaj atmamıştım neler olup bittiğinden haberim yoktu. durağa vardığımda erkanı telaş içinde sigara içerken gördüm yanında da kumral hatun vardı. sessizce yanına yaklaşıp noldu bi gelişme var mı bişey duydun mu dedim. evi yakın olan sensin amk ben ne duyucam dedi. cevap veremedim. bi sigara da ben yaktım. otobüs geldi atladık dersaneye girdik.

derste hiç konuşmadık daha doğrusu hiç bişey yapmadık put gibi oturduk öyle düşündük sadece. molada kantinden bi çay aldım teras kata geçiyorum ben dedim erkana. erkan aşağı indi. kumral hatunda terastaydı oda sigara yakmıştı. şuan onunla tanışmak için hiç uygun bi zaman değildi ama belki yaşadıklarımı biraz unuturum diye düşünüp yanına gittim. adımı söyleyip merhaba diyerek yanına yanaştım. soğuk bir "sanada" demekle yetindi. muhabbet açmaya çalışırken birden sözümü kesti. "neden" diye sordu. nasıl diye cevap verdim. neden benimle arkadaş olmak istiyorsun , dün gece arkadaşınıza ne yaptığınızı gördüm yanımdan uzaklaşman senin hayrına olur dedi.

o an nasıl bi şok yaşadığımı tahmin etmiş olmalısınız heralde. ben sıcak bi tanışma beklerken aklımı kurcalayan dertten kızın haberi vardı. bizi bi şekilde görmüştü. belki yoldan geçen arabaların birinin içindeydi o sıra aklıma bunlar gelmişti ne diyeceğimi şaşırıp kekeledim. bizi yanlış anladın sen canım çok içtik akşam cemil sızıp kaldı bugün uyanamadı dedim. pek ikna olmuşa benzemiyordu bende o kadar telaşlanınca ikna olması beklenemezdi zaten. koşar adım erkanın yanına indim olanları anlattığımda o da benim gibi şok oldu. kim lan bu kız nasıl görür diye sövmeye başladı. gidelim dedi derse giremeyiz artık dedi. asıl derse girmezsek en büyük şüpheli oluruz dedim erkana. ne yapacağımızı bilmeyerek derse girdik.

hatun iki yan sırada oturuyordu yani biraz uzağımızdaydı. bizi görünce kaşlarını çattı. biz korkudan işememek için zor attık kendimizi sıraya. hayatımın en uzun gününü geçirdim. sürekli göz ucuyla hatunu kesiyor her an bizi tehdit edecekmiş gibi geliyordu. fakat kumral hatunda bi değişiklik vardı. şu ana kadar ben hariç kimseyle muhabbet etmemişti. hiç bir hocayla konuşmamış derse hiç katılmamıştı. yani sesini kimse duymamıştı. yanında da oturan yoktu.

erkana sessizce fısıldayarak, kumral hatunu ders sonu bi köşeye çekip adam akıllı konuşmamız gerektiğini söyledim. erkan da onayladı ama ne konuşacağımızı bilmiyorduk. erkan her zamanki gibi benim bi fikrim var bana bırak ben konuşayım dedi. bende gittikçe taka batıyoruz amk birazda sen sıvasan nolacak, olur sen sen konuş dedim. ders bittikten sonra kız yerinden hiç kıpırdamadı , oda bize birşey söylemek ister gibiydi. tüm sınıf çıktıktan sonra kızın yanına gittik.

erkan söze atıldı , bana bak kızım ne gördüysen unut bu konuyu da bi daha açarsan senin sonunda gördüklerine benzer ne sen konuş ne biz konuşalım okeyy, dedi. erkan bizi direk suçlu yapmıştı. böyle taktan bi savunma olamazdı. sıçacağını düşünmüştüm ama bu kadar uzun sıvayacağını tahmin edememiştim. şimdi kızın gözünde suçlu olmuştuk, artık anlatacak başka hikaye de kalmamıştı.

kumral hatun söze girdi. konuşmalarınız bittiyse korkmadığımı bilmenizi istiyorum dedi ve isimlerimizi söyledi. isimlerimizi nerden biliyordu , sınıfta hiç bi yere yazmamıştık. 2 günde nasıl öğrenmişti. bu sorular kafamızı kurcalarken biz bi şok daha yaşadık tabi. sıradan kalkıp yavaşça kapıya yöneldi. erkan sinirlenip, bana bak dıbına kodumun huursu kimin nesisin bilmem ama bana bu numaralar sökmez senin dıbına korum dedi. erkan birden kabadayı olmuştu. aslında erkan böyle değildi ama kızı korkutmak istiyordu. kız erkanı duymazdan gelsede erkan koluna yapışıp gelsene sen şöyle 2 dakka senle işimiz bitmedi dedi. kızı biraz hırpaladıktan sonra benim ayırmamla bıraktı.

kumral hatun gözlerini kısarak erkana sinirli bi bakış attı sonra çekip gitti. erkanla durumun kritiğini yapma gibi bi halimiz kalmamıştı. naptın be olm alttan alsaydın şimdi gözünde suçlu olduk amk dedim. erkanda bana parladı birden , biz şimdi suçlu olmadı dıbına koduğum biz dün akşamdan beri suçluyuz zaten dedi.

o an erkanın doğru söylüyo olabileceğini düşündüm. çıkıp mahalleye indik. etrafta bi kalabalık olup olmadığına baktık yoktu günlük yaşam şaşırtıcı biçimde devam ediyordu. cemilin durumunun nasıl olduğunu merak ediyorduk. ama ikimizde nasıl davranacağımızı bilmiyorduk. erkanla bi sigara yaktık. erkandan beklenen bomba gelmişti , yazı tura atalım kaybeden gidip zile bassın dedi. mantıklı geldi, çünkü başka bi fikrimiz yoktu. benim fikirlerim hep silik kalırdı zaten erkanın yanında. neyse yazı turayı attık kaybeden erkan oldu , erkan hemen geri vites yaptı. 3 atış 2 kaybeden gider dedi. söve söve kabul ettim. diğer 2 atışta şansımı gibeyim ki kaybettim ama erkekliğe tak sürdürmemek için cemilin evin yolunu tuttum.

kapıya yaklaştıkça tahmin edebileceğiniz gibi korkudan titriyordum. korka korka zili çaldım kapıyı açan olmadı. hoş açan olsa ne diyeceğimi de bilmiyordum. kapıyı kim açabilirdi ki , cemil açsa çok sevinirdim aslında hemen sarılırdım boynuna , bi sigara yakardık , unuturduk olanları ne güzel olurdu ama olmadı işte kimse açmadı kapıyı , en kötü ihtimal babası bile açmadı. erkan kızmasın diye emin olmak için uzun süre çaldım kapıyı fakat açılmadı.

-bi sigara molası beyler -

koşar adım erkanın yanına gittim. kapıyı açan olmadığını söyledim. biraz daha telaşlandı ne yapacağımız hakkında hiç bi fikrimiz yoktu. mahalledeki kahvehaneye geçtik. bi haber olursa orda kolayca duyarız diye düşündük. kahveci hamdi abi bizi tandığından oo gençler hoşgeldiniz dedi. üçüncü silahşör nerde siz ayrılmazdınız hiç dedi. ben ne diyeceğimi şaşırdım ama erkan şaşırmadı tabi ona da cevabı hazırdı. cemil eve gitti karnı ağrıyomuş yatıcak biraz hamdi abi dedi. o kadar rahat söyledi ki bunu, ben bile inanıp sevinebilirdim o derece rahattı.

oturduk bi masaya çay söyledik. çayı yudumlarken telefonuma tanımadığım numaradan mesaj geldi. şimdi tanışabiliriz ben cemre yazıyordu mesajda. tahmin edeceğiniz gibi kumral hatundu bu, isimlerimizi bilmesi şaşırttığı kadar numaramı bulması da şaşırtmıştı. erkana renk vermeden kimsin yazıp gönderdim. günde kaç tane kız seninle tanışmak için mesaj atıyor böyle dedi. soruma soruyla cevap vermesi canımı sıkmıştı. erkanda mesajlaştığımı farketti. kim lan o gibtiret telefonu şimdi kaçalım bu şehirden laptopları okuturuz bulabildiğimiz kadar da para bulalım tüyelim dedi.

erkanın bu fikri ne kadar mantıksız gelse de kabul etmekten başka çare yok gibi görünüyordu. evlere dağılıp küçük bi çanta hazırlamaya başlamıştık bile. o sıra cemre ile mesajlaşmamız devam ediyor , bana benim bir suçum olmadığını tüm suçun erkanda olduğunu anlatıyordu. cemreyi gibleyecek halim yoktu. telefonu bi kenara attım evden çıkana kadar da bakmadım. erkanla buluştuk. otogara doğru yola koyulduk. erkan bilet bakmaya gitti, giderken bana dönüp nerde yaşayalım lan diye sordu. soruya bak dıbına koyim kafana göre takıl dedim. zaten hayatımız gibilmiş başka yerde gibilse nolurdu. o an elime telefonu aldım. telefonumda bir yeni mesaj daha vardı.

amk cemresi yine ne zırvalıyor diye düşünürken mesajı açtım. mesaj cemilin numarasındandı. şok geçirmiştim amk rengim atmıştı resmen. mesajı açtığımda hayatımın en mutlu mesajını okuyacağımdan haberim yoktu. cemil yaşıyordu üstelik bi tak da hatırladığı yoktu. sabah neden uyandırmadığımızı soruyordu. üstelik dün gece eve kadar bıraktığımız için de teşekkür etmişti.

-hikaye bitmedi beyler bi kaç part daha yazıp yatıcam bırakıcam sıkıldım amk saatlerdir yazıyorum yarın devam ederim. -

hayatımda yaşadığım en mutlu anı yaşıyordum. gözlerimden mutluluk gözyaşları akıyordu. hemen cemili arayıp sesini duymak istedim. sesini duyunca mutluluğum daha da katlandı. yaşadığımız olayları anlatmaya kalksak gülmekten çatlardı heralde. konuşma bitince erkan yanıma doğru geldi , sevin lan antalyaya gidiyoruz amk önümüz kış üşümeyiz dedi. erkana müjdeli haberi verdim. baştan inanmadı söve söve yok olm kandırma felan dedi. sonra cemille kendisi de konuştu. eşyalarımızı eve bırakıp cemilin eve doğru yola koyulduk.

bu sefer kapıyı erkan çaldı, yine açan yoktu. cemil'e nerde olduğunu sordum. kahvehanede olduğunu söyledi. zıpladık hemen. hamdi abiyle konuşmuş , hamdi abi ispiyonlamış hemen erkanın söylediklerini. cemilin suratı asıktı biraz ama biz onu görünce sevinçten üstüne atladık. bu hareketimizden sonra o da yumuşadı.