korku içerir benle birlikte yaşayan birisi var

size anlatacağım bu olay tamamen gerçek.lütfen kaldıramayacak kişiler okumasın.

edit : sadece benim entrylerimi okumak için

http://inci.sozlukspot.co...%9Fayan-birisi-var/@yavuz sultan selim koprusu

üniversite sınavını yeni atlatmıştım. dershane ve okulda birlikte takıldığım, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen arkadaşımla tatile çıkacaktık. arkadaşımın adı soner bu arada. soner le bütçemize uygun tatil yeri, süresi falan gibi detayları planladık daha sonra tek tabanca tatile çıktık. hani amacımız o kadar yorgun geçen yıldan sonra üzerimizdeki stresi tamamen atmak, dinlenmekti gerçekten o sene çok çalışmış, çok yorulmuştuk.

ilk gün canımız fazlasıyla sıkıldı diyebilirim. kaldığımız pansiyondan dışarı çıkmamıştık o gün. sonraki gün arkadaş çevresi sağlam olan soner 2 tane kız arkadaşını çağırdı. kızlar akşama doğru geldi. kızlarla tanıştım. ilerleyen günlerde biriyle fazlasıyla samimi olmaya başlamıştık. baya eğleniyorduk.

tatilin bitmesine yakın ben bu kızla yani damlayla çıkmaya başladım. soner ise diğer kızla baya yakınlaşmıştı. fakat soner'i size şöyle anlatayım hani karda yürür izini belli etmez derler ya öyle biriydi. çok uyanık birisiydi.en yakın arkadaşı olmama rağmen en son çıktığı kızı, çıkmaya başladıktan 2 ay sonra öğrenebilmiştim. neyse tatilimiz bitti. memlekete dönüp çalışacaktık. soner garsonluk yapacaktı.ben ise iş bulamamıştım henüz. aslında pek de çalışmak işime gelmiyordu. bütün gün yatmak, evde pineklemek istiyordum. soner çalışmaya başlayalı 1 buçuk ay olmuştu. yerleştirme sonuçları açıklandı.ben istediğim yeri tutturamamıştım. soner de kendi istediği yeri tutturamamıştı ama benim istediğim yeri tutturmuştu.

sonerin kız arkadaşı ezgi benimle aynı üniyi tutturmuştu. damla ise bir sene daha hazırlanmak istedi. aradan bir süre daha geçti ezgi ve ben aynı pansiyonda üni hayatımıza başladık.o aralar damlayla sürekli tartışıyorduk. telefonlarıma cevap bile vermiyordu artık. soner ise tek başına eve çıkmıştı okuduğu şehirde. aylardan ekim günlerden cumaydı hiç unutamam, gece garip garip rüyalar görüyordum. soner elinde makasla birşeyler kesiyordu.

gece 4 gibi kan ter içinde sıçradım yataktan. sıçramamla telefonun çalması bir oldu ki içim ürperdi. soner in annesi arıyordu. allah allah bu kadın bu saatte niye arıyor diye düşünüyordum. acaba bizimkilere birşey mi oldu diye düşünmüyor değildim. telefonu açmamla o geceki 3.şoku yaşadım. ağlamaklı seslerinin arasından sadece 3 kelimeyi anlayabilmiştim."soner kalp krizi".

soner tek başına kalp krizi geçirmiş, evde tek başına kaldığı için ancak 2 gün sonra arkadaşları tarafından evinde ölü bulunmuştu.bir yandan kendimi tutmaya çalışırken bir yandan ezgi'yi sakinleştirmeye çalışıyordum. cenaze için memlekete gittik,ben 1 hafta memlekette kaldıktan sonra dönmüştüm. ezgi ise 1 ay sonra döndü. vize,final derken iyice kendi hayatımıza dönmüş,bir nevi soner'i unutmuştuk. damla'yla ilişkimi tamamen kesmiştim. gün içerisinde ders saatleri dışında vaktimin tamamı ezgi'yle geçiyordu.

ilk seneyi bitirmiştik.yaz tatilinde memlekete dönmek istemiyorduk, nitekim iş bulup çalışmaya başlamıştık. ezgi'den hoşlanmaya başlamıştım. onun da benden hoşlandığını hissediyordum.bir süre sonra bütün cesaretimi toplayıp ezgi'ye açıldım."hislerin tek taraflı değil" yanıtını aldım. hayatımın en mutlu anıydı.eve çıkmaya karar verdik.yaz boyunca çalışıp, para da kazanmıştık. ailemize eve çıktığımızı söyledik fakat o kız arkadaşıyla ben ise erkek arkadaşımla eve çıktım dedim. hani o zamanlar şimdiki gibi doğal karşılanmıyordu.ev sahibini de zor bela ikna edebilmiştik.

ilk başlarda baya düzeyli ilişkimiz vardı. hani birbirimize mesafeliydik öyle diyim. tabi bunda benim damla ile yaşadıklarımın etkisi de büyüktü. aradan bir süre daha geçti, vizelere 1 hafta kalmıştı. ikimizde hayvan gibi ders çalışıyorduk. gece 2 civarı bu ağlıyordu, yanına gittim noldu falan dedim. çok korkuyorum zaten geçen seneden bir dünya dersim var bir de bu sene bırakırsam okulum kesin uzar dedi. buraya gel tek derdin bu olsun benimde aynı şekilde verecez hepsini dedim. sıkıca sarıldım. yavaşça boynumu geriye çekip gözümü dudaklarına kitledim, küçük bi buse kondurdum dudağına hafif geri çekildi ama daha sıkı öptüm bu sefer.o da kendini bırakmıştı bana seni çok istiyorum ezgi, seni asla bırakmam diyordum o da kafasını sallıyordu hafifçe.o gece birlikte olduk. duşumuzu aldık ve beraber aynı yatağa yattık.tam 1 sene sonra aynı rüyayı görmüştüm. soner yine elinde makasla birşeyleri kesiyordu. yine sıçradım ezgi mışıl mışıl uyuyordu.

sigara içmeye balkona çıktım. sigara içtikten sonra odaya döndüm. geldiğimde ders çalıştığımız kitapların sayfaları karışmış, kalemler yere düşmüş ve en korkutucusu ise karalama kağıdına neredeyse okunmayacak kadar silik bir yazıyla "beni hatırladın mı?” yazılmıştı.

ezgiye bakmak için kafamı yatağa doğru hafifçe çevirdim. büyük bir şok geçirdim. dıbına koyayım hala elim ayağım titriyor. ezginin yanında kendimi gördüm. ezginin yanında mışıl mışıl uyuyordum.o an ki hislerimi size nasıl anlatabilirim bilmiyorum.

çok kötü oldum. bağırmaya başladım. çığlık atıyordum yeter diye. çığlık atarken gözlerimi de kapatıp sıkmıştım. gözlerimi tekrar açtığımda ezgi üzeri giyinik biçimde beni uyandırmaya çalışıyordu. güneş de gözlerimi alıyordu, sabah olmuştu. ezgi ben çıkıyorum mutfakta bişeyler var dedi ve çıktı.ben ağlamaya başladım. kendimi çok çaresiz hissediyordum. hemen üstüme birşeyler giyip kendimi dışarı attım. evden yeterince uzaklaşmak istiyordum. çok önemli dersler olmasına rağmen o gün okula gidemedim. kafamı dağıtmak için herşeyi denedim. sinemaya gittim, içki içtim, biraz olsun kafam dağılsın diye yapmadığım şey kalmadı.ama olmuyordu. kafamın içindeki sesi susturamıyordum. dün akşam rüya görmediğimden emindim. herşey gerçek gibiydi. noluyordu bana deliriyor muydum. kendi kendime soruyordum bunları. cevapları da kendim veriyordum. hayır hepsi rüyaydı, delirmiyorum,ben iyiyim diyordum. kendimi rahatlatmaya çalışıyordum. akşama doğru eve gittim. ezgi oda da ders çalışıyordu. niye okula gelmedin falan dedi. başım ağrıyordu falan dedim. ezgi deli gibi ders çalışıyordu, sonra ben uyuyorum dedi,ben de birazdan yatarım dedim.o gece sabaha kadar film izledim. gece boyunca gözlerime kan oturdu, ağzım ayrılcak gibi oldu esnerken ama uyuyamadım, uyumadım.o gece sabaha kadar televizyonun karşısındaydım. ayakta kalmak için enseme buz bile tuttum. ertesi gün savaştan çıkmış biçimde, gözlerim kan çanağı okula gittim. derslerde uyuyordum. yine gece olmuştu.

istemsizce gözlerim kapanıyor, kendimi yatakta buluyordum, yorgunluk ve uykusuzluk yüksek düzeydeydi. ezgi aşkım neyin var falan diyordu. artık halimi sorgulamaya başlamıştı.ama ona söylemek istemiyordum. birşeyim yok aşkım sınavlar yüzünden bitkinim dedim.pek inandırıcı olmayan bir sesle peki sevgilim dedi. çok masum ve tahrik edici şekilde yanıma uzandı, bana kocaman sarıl dedi. sımsıkı sarılmıştım ona. ellerimle saçlarını okşuyordum.o an herşeyi unutup kendimi sadece ona odakladım. sonra ışığı kapattım ve ezgi en az benim kadar yorgundu gerçekten çok ders çalışıyordu hemen uyumaya başladı.ben de istemsizce gözlerimi kapıyordum.her 5 dakikada bir gözlerimi açıyor etrafı gözlüyordum.ama gözlerimi açık tutamıyordum. kendiliğinden kapanıveriyordu.bir an kendimi tamamen bıraktım. gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. deliksiz bir uyku o zaman bana herşeyden daha değerli geliyordu. sabah kalktığımda çok mutluydum. mutfaktan hıçkırıklı ağlama sesi geliyordu. mutfağa gittim ezgi hıçkırarak ağlıyordu. ezgi ne oldu dedim.yok birşey sınav yüzünden işte falan dedi.ama yalan söylediğini anlamıştım. ezgi yalan söylediği zaman sesi hafif kısılırdı. yalan söylemeyi pek beceremezdi. ezgi bak herşeyi anlat bana dedim. sonra tamam anlatıcam dedi. odaya geçtik oturduk. dün gece sabah ezanı okunurken birden sıçrayarak uyandım dedi.tam kalkacakmış yataktan karşıya bakmasıyla şok geçirmiş.

biraz bekleyin sigara içeyim beyler. gerçekten yaşadıklarım kolay şeyler değildi. çok şükür atlattım.ama hatırlayınca tüylerim diken diken oluyor yine.

ben karşı kanepede gözlerimi kırpmadan ona bakıyormuşum.ilk başta şaka yaptığımı sanmış ama beni yanında uyurken görünce ne yapacağını şaşırmış. hemen yorganın içine atmış kendini. sonra kendi kendine cesaret vermeye başlamış,yok be göz yanılması falandır demiş kendine.o an kendine verdiği cesaretle yorganı kaldırmış kanepeye doğru çevirmiş kafasını beni görememiş.tam rahatlamışken gözlerini balkon tarafındaki kapıya çevirmesiyle yeniden içi ürpermiş. balkon kapısını açıyormuşum.ama bu sefer ona bakmıyormuşum. birden benim elimi tutmuş.ama ben gece hiçbir şeyi hatırlamıyorum. deliksiz bir uyku çektiğimi biliyorum sadece. elimi bırakıp ayakta olan bana tam dokunacakmış ki yataktaki ben birden kafamı sağa sola hareket ettirmeye başlamışım. sonra ezgi yanıma yatmış ve yorganı tamamen üstüne örtmüş. mumyalanmış kadar sıkıcasına yorganı üstünde sıkı bir biçimde tutmuş. onun anlattıklarından sonra iyice kendimi bıraktım ve onunla birlikte ağlamaya başladım.