/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    0
    bu hayattaki ilk rezim hayırlı olsun çok merak ediyom sonunu nolur devam o kadar secdim ki hikayeyi arkadaşıma da okutacam
    ···
  2. 27.
    0
    Yarın akşam 6 gibi burdayım arkadaşlar. Hikayem fazla ilgi görmedi diye yazmak istemedim ama yazacağım. yarın akşam burda olun.
    Edit: hikaye biraz uzun panpalar başımdan öyle şeyler geçtiki. dediğim gibi etkilenecek arkadaşlar okumasın.
    ···
  3. 28.
    0
    Takip eden yoksa yarın devam edeceğim panpalar
    ···
  4. 29.
    0
    Ama aşağı indiğimizde kadın yerinde yoktu.bu kadar kısa sürede gözden uzaklaşması imkansızdı. hepimiz şaşkınlıkla birbirimize bakıyorduk.o da neydi öyle gerçekten çok korkmuştuk.ilk şoku atlatan ben oldum ve şöyle bir fikir sundum."kadının evine gidelim ve geçen yaptığımız gibi pencereden bakalım"dedim. ahmet "hasgibtir lan gelmem ben"dedi. diğerleri ise kabul edince ahmette bizimle gelmek zorunda kalmıştı. yavaş adımlarla kadının evine doğru ilerliyorduk.o ıssız karanlık yoldan geçerken bile neredeyse korkudan altımıza işiyorduk.en sonunda kadının evinin önüne geldik. pencereden baktığımızda içerisi ürpertici derecede karanlıktı.bu sefer pencereden birşey göremeyince eve geri dönmek istedik.tam evin ordan çıkacakken kadının evinin kapısının açık olduğunu gördüm. herkes çok korkuyordu ancak hepimizde aynı şeyi düşünüyorduk. evet girecektik o eve ve her ne varsa görecektik. yavaş adımlarla kapıya doğru yöneldik. kapıyı itip eve girdiğimizde..
    ···
  5. 30.
    0
    1 saate yazmaya başlıyorum varmı bekleyen gececi kardeşlerim
    ···
  6. 31.
    0
    yaz be panpa
    ···
  7. 32.
    0
    Rez zütüm titret memeleri
    ···
  8. 33.
    0
    dinliyoruz amk anlatsana ya
    ···
  9. 34.
    0
    @9 kardeşim yarın devam
    ···
  10. 35.
    0
    Anlat mk
    ···
  11. 36.
    0
    Rez yolla pampa takipteyiz
    ···
  12. 37.
    0
    Rez moruk
    ···
  13. 38.
    0
    Kadının evine doğru ilerliyorduk. etraf çok karanlık ve sessizdi.bu deli kadının ne işi olurdu böyle bir yerde. kadının evine vardığımızda pencereden kafamızı uzattık ve içeriyi gözetlemeye başladık.ilk pencereye baktığımızda etraf çok karanlıktı. diğer pencereye baktığımızda ise içerisi mumlarla aydınlanıyordu. kadın mumlardan yuvarlak çizmiş ve ortasına elinde bir kitap ile oturmuş bir şeyler mırıldanıyordu. sanırım arapça bir şeylerdi. kadın mırıldanırken birden durdu ve arkasını dönüp bize baktı. işte o an perde bi anda kendiliğinden kapandı. neye uğradığımızı şaşırdık. çok korkmuştuk. koşa koşa bizim köyün çeşmesinin oraya doğru gittik. gerçekten çok korkmuştuk ve nefes nefese kalmıştık. hepimizin üzerinde büyük bir korku ve şaşkınlık vardı. konuşamıyorduk.bu sessizliği ahmet bozdu "oğlum o neydi öyle dıbına koyim"dedi. gerçekten o da neydi öyle. kadın ne yapıyordu orda.ne söylüyordu kendi kendine.o perde nasıl kapanmıştı. kafam gerçekten çok karışmıştı. şoku atlattıktan sonra aramızda konuşmaya başladık. kürşat "rüzgardır kanka bişey olmaz" desede o da çok korkmuştu biliyordum. biraz daha sohbet ettikten sonra saatimiz 02.15'i gösteriyordu. birer dal daha sigara içtikten sonra kürşatla eren kendi evine bizde ahmetle ahmetlerin eve doğru yol almaya başladık. ahmetin annesi yatağımı yer yatağı olarak ahmetin odasına sermişti. yatağıma yattım. ahmet horlamaya başlamıştı bile.ama benim içimde hala bir korku ve ürperti vardı. olanları düşünerek uyuyakalmıştım.
    ···
  14. 39.
    0
    Ruya gordun kesin aq
    ···
    1. 1.
      0
      Spoiler vermicem panpa görürsün
      ···
  15. 40.
    0
    Panpalar dinleyen varsa devam ediyim
    ···
  16. 41.
    0
    Yarın devam binler cümleten hayırlı geceler
    ···
  17. 42.
    0
    Devam et panpa çok heycanlı
    ···
  18. 43.
    0
    Küçükken köyde yaşardım, 12 yaşıma kadar da köyde yaşadım. Köyler ıssız olur, demek istediğim şehirde yapabileceğiniz bir çok şeyi köyde yapamazsınız. Curcuna yoktur, sessiz ve sakindir. Yıl 1995, Kasım ayındayız hiç unutmam. Gününü pek hatırlamıyorum ama Cuma yada Cumartesi olması lazım, çünkü babamın fındıklık bahçesinden biraz geç geldiği günler, genelde o günler oluyordu. Akşam yemeğini o gelince hep birlikte yer sofrasında yerdik. Gelirken yol üstündeki kuyudan hep su alırdı. O kuyudaki suyun tadını anlatamam; hem buz gibi hemde muazzam bir şekilde berrak, pürüzsüz. O akşam su getirmeyi unutmuştu, yorgundu da biraz, eve girdi ceketini astı, tam yemek yemeye hazırlanacağız; annem suyu sordu. Babam yorgunluğunda verdiği sıkıntıyla ofladı pufladı. Bende üzüldüm adama sabah akşam çalışıyor, “Baba ben gideyim alayım hemen” dedim. Babam “Hava karardı ha dikkat et tilki olur” dedi. Neyse su bidonunu aldım ceketimi de giydim, botlarımla çıktım yola

    dinleyen varsa devam edicemmm
    ···
  19. 44.
    +1 -2
    Pampalar dinleyen yoksa yarın devam edicem
    ···