son konuşma aşağıdaki gibidir ;
-Buraaak
+Ha canım ?
- ya ben cok düşündüm ve kendi kendime bi sonuca vardım seninle paylaşmak istiyorum
+ Tabi nedir ?
- Ya bak şimdi senle bir süredir konusuyoruz acayip eğlenceli ve ilgili bi cocuksun Aslında bakarsan düne kadar bi partnerde olmasını istediğim bütün artılara sahipsin fakat şöyle bi durum var ki çok derin düşünüyor ve her seferinde bi durumun 2 3 adım sonralarını hesaplıyor korkunç şekilde de haklı cıkıyorsun . Bu durumun beni korkutmaya başladıgını fark ettim . Yani ne bileyim sen bana yalan söylemiş olsan bunu ben anlamaya bilrim fakat ben sana yalan söylemeye çalıştığımda bunu rahatlıkla fark edebilecek birisin. Ve bu durum beni geriyor karşında mahcup duruma düşmekten korkuyorum . Sana sevdiğim rengin yeşil oldugunu söylediğim günü hatırlıyor musun ? Bunu sana söylediğimde 6. yaş günümde hediye aldığım bale elbisesinin rengi yeşilmi diye sormuştun . Sana anlattığım ve bana ait 2 farklı anıyı kafanda birleştirip doğru sonuca ulaştırman inan sonradan düşününce bana cok korkunç geldi . Özür dilerim ama senin karşında hata yapmaktan yanlış birşeyler söylemekten korkmaya başladım. Bu bana kesinlikle kötü birşey yapacagın veya aleyhime kullanmak için birşeyler biriktireceğin anldıbına gelmiyor sen belki insanları tanımaya başladıgım günden bu güne tanıdığım en neşeli en komik en iyi insanların başında gelecek birisin. Biraz klişe olacak bunun için cok cok özür diliyorum ama sanırım seni haketmediğim kanısına vardım. Beni çok iyi anladığından o kadar eminim ki . Lütfen beni affet olur mu ?
+ Peki . Herşey gönlünce olsun
* Sana kendini kötü hissettiren duygulara sebebiyet verdiysem ki vermişim emin ol farkında değildim bu durum için özür dilerim..