konserde tanıştığım gothic kız ile

yattık uyuduk. sabah gözlerimi açtığımda yanımda yoktu. aynanın üstüne not bırakmış canım acil bir işim çıktı bitince geleceğim. okuyunca işkillendim ne oluyor diye. salona gidip bir sigara yaktım, telefona baktım çağan mesaj atmış abi dün gece ani gelişim için kusura bakma eşya almaya gelmiştim iyi eğlenceler ben geri dönüyorum diye. bin güzelliğini gene yaptı, adamın dibidir çağan. sigaram bitince telefona tekrar baktım saat 1 ve ne arayan ne soran var. en azından meltem mesaj atar beni merakta bırakmaz diye düşünüyordum, bir arkadaşına gitmiştir ya da yaklaşan sınav zamanı için not toplamaya. gibtir et bir ara ararım diye geçiştiyordum kendi kendime. odama gidip üstümü değiştirip evden çıktım, kahvaltı salonuna gittim.

kahvaltı salonuna gelip bitmesi 45 dakika sürmüştü, bir sigara daha yakayım ondan sonra ararım dedim içimden. ama bildiğin fare boğazımdan girip mideme kadar olan bölgeyi kemiriyordu. neyseki sigaram bitti ve direk telefona sarıldım. uzun uzun çaldırdım ama açan yoktu. neyse müsait değildir belki dedim. en iyisi sahile gideyim biraz turlayayım. turlarken bir taraftan meltem ile olan ilişkimi düşünürken bir taraftan da uzun zamandır aksattığım dersleri nasıl vereceğimi düşünüyordum. iki zencinin arasında kalmış 1.60 lık minyon hatun gibiydim. iki taraftandan double penerationa maruz kalıyorum ama elim kolum bağlı. herşey olacağına varır tutan31 dedim içimden. gibtir et koyver gitsin.

bir uçtan bir uca gittim neredeyse. içimdeki sıkıntı daha da büyüyor daha da çoğalıyordu. mesaj bıraktım hem sesli hem text olarak. hala dönmemişti kurtlar sofrasında bağırsaklarımı kemiriyorlardı sanki. sigara üstüne sigara, bu kız neden cevap vermez ki amk? merak içindeydim bir banka oturdum bir çağrı daha bıraktım, yine açan yok. soluklandım tekrar yürümeye başladım, belki eve gelmiştir telefonu da evde unutmuştur beni bulamamıştır diye eve koyuldum. saat 4 e geliyordu. açtım kapıyı kimse yok. çağan'da yok en iyisi buna sorayım.

t: abi eve hiç uğradın mı bugün?
Ç: yok hayır uğramadım hayrola?
t:önemli birşey değil kanka ben sana dönerim tekrar.

dedim ve kapattım. bu kız neredeydi amk neredeydi? ya başına bir iş geldiyse?

bekle allah bekle. saat bildiğiniz 8'e geliyordu. yaklaşık 10 çağrı bıraktım ve dönen olmadı. hava kararmaya başlamıştı, çağan'ı arayıp eve gelmesini söyledim. yarım saate geldi.

T: abi otur şöyle. dedim, oturdu durumu izah ettim.

Ç: bende geliyim lan tek başına gitme.

t: ben yokken eve gelirse sen bana haber edeceksin, senin evde kalman lazım.

Ç: doğru lan. tamam kanka sen çık o zaman gelirse ben sana haber ederim.

biraz eski günlerden bahsetmişti meltem, bir arkadaşı vardı adı irem. bilmemne kafesinde garsonmuş (ifşa olayı yüzünden kafenin ismini söyleyemiyorum), belki onun yanındadır diye düşündüm. bu arada evin her yerine baktım telefonunu yanına almış. sahilden hızlı hızlı yürüdüm kafe ortalama 10 dakika var ya da yoktu bizim eve, ev ise tramvayın üstünde hemen çok merkezi yer değil ama öğrencilerin çok konakladığı bir mahalle diyebilirim (samsun'u bilen bilir) her neyse cafeye vardım.

sağa sola bakınıyorum meltem yok, en iyisi irem'i bulmak. kafede 3 tane kız çalışıyordu şansımı deneyeyim dedim. kızıl saçlı olana yöneldim.

T: merhaba irem sen misin?

i: evet benim noldu?

t: ben meltem'in arkadaşıyım, kendisine ulaşamıyorum. yanına hiç geldi mi?

i: hayır gelmedi, sen nesi oluyorsun daha önce seni görmedim.

T: erkek arkadaşı.

kız dondu kaldı, bir şey de diyemiyor sanırım olanları bilmiyordu o yüzden ses etmedim, o da soru sormadı zaten.

i: sen karşıdaki boş masaya otur ben arkadaşları tek tek arayayım. ama başına bir iş geleceğini sanmıyorum.

10 dakika sonra yanıma geldi. omzuma dokundu.

i: tanıdığım herkesi aradım bugün kimse görmemiş.

telaşlandım bir an sanki kan beynime fırlamıştı. dişlerimi sıkıyordum öfke ile korku karışık duygular içerisindeydim. o an irem lafa tekrar başlamıştı.

i: sen meltem'in erkek arkadaşı olduğuna emin misin? ben kendisini tanıyorum da.

şimşek beynime doğru çakmıştı yavaş yavaş anlamaya başladım durumu. evet lan olabilir demişim o an. irem ne olabilir dedi.

t: sen meltem'in evini biliyor musun?

i: evet biliyorum.

t: bana tarif eder misin?

irem evi tarif etti. bizim civarın yaklaşık her mahallesini iyi bilirim çünkü sahil şeridine paralel uzanmış tüm sokaklar birbirine çıkan yapılanma olarak tasarlanmış bir yer burası. evin yerini iyice kavradıktan sonra kafeden ayrıldım. hala kafamda deli sorular Lan yoksa evde mi ki? bu kız neden telefonuna bakmıyor? diye sayıklıyordum.

15 dakikaya aparmanın kapısındaydım. şansıma apartman kapısı açıktı girebilecektim içeri. neyse beyler bende bir züt korkusu vardı size anlatamam. ulan emanette yok yanımda, zaten ezik büyümüşüz etrafa bakayım da odun parçası vs arayayım dedim. bulamadım, neyse gibtir et dedim, meltem'in anlattığına göre eski sevgilisi belalı bir tipmiş daha sonra ne olduğunu öğrendim beyler klagib ot hap çakı muhabbetleri. agresif binin tekiymiş, meltem'i de arada kafası kıyak olunca dövmeye kalkıyormuş. neyse konumuza gelelim ölümden kaçış yok dedim ve apartmandan içeri girdim. 3. kat 8. daire, kapının önüne dikildim kalbim küt küt atmaya başladı.

kapıyı çaldım bekliyorum. aralandı kapı, tipi biraz kaymış saçı başı dağılmış bildiğiniz üstünde atlet altında şort biraz kalıplı bir adam karşıma dikildi. elemanın adını unuttum gerçekten bine zx diyelim.

zx: buyur bilader kime bakmıştın?

t: bura meltem'in evi değil mi? ( ses tonum birden sertleşti nasıl olduysa amk)

zx: evet bilader sen kimsin?( önce bi ters ters baktı sonra suratı sertleşmeye başladı, olayın ısındığını farkedebiliyodum devam etti konuşmaya) dur tamam tamam sen şu tutancomeon31 denilen binsin demi?

t: meltem nerede? ( ha gibtir dayağı yiycez kesin)

zx: meltem'i de giberim seni de sen kimin kapısına dayanıyorsun laan. ( dedi ve bir tane sağlam yumruğu suratıma indirdi.)

gözümü açtığımda yerdeydim, kafamı apartmanın korkuluklarına çarpmıştım, yavaşça doğruldum.

zx: dur dur yeni başlıyoruz dur sen huur çocuğu. dedi.

bir yandan da aklıma gelmedi değil bu huur çocuğu neden kısık sesle konuşuyor, komşuları rahatsız etmemek içindir sanırım. kalkar kalkmaz bir tane daha vurdu yeminle mideme kramp girdi. ben kalktıkça o vuruyor bıkmıyordu huur evladı.

zx: düşene vurmam ben it, yattığın gibi kalkacaksın dünyanı gibeceğim senin.

dayak yerken bütün konuşmaları nasıl hatırlıyorsun diyen binler için spor geçmişim olduğunu, irademin kuvvetli olduğunu, benimde elim armut toplamadığını söyleyeyim de kafanız kurcalanmasın. bende gömüyordum fırsat oldukça ama bu tekme, diz ne varsa geçiriyordu bana. yılmıştım ama direnmem gerekiyordu. suratına sağlam bir yumruk gömdüm panpalar, inanın hayatınızda hiç önceden dövüşmeseniz bile bir süre sonra o iman gücü geliyordu size. dayak yiyeceğimi düşünürken arada bende ona vuruyor sersemletiyordum. atak bu atak diyip giriştim bir yumruk daha vurunca dudağı patladı, benim ağız burun zaten kaymıştı hissetmiyordum bile.

saçından tutup karnına bir tane diz indirdim. huur çocuğu diye bağırdı. bağırınca içeriden bir kapı sesi geldi. biz birbirimize vurmaya devam ediyorduk ama o sıra üstün taraf bendim. benden kalıplı herifin ağzına veriyordum resmen. gözlerimi yukarı kaldırınca resmen dondum, göz göze gelmiştik. meltem beni farkettiği an elemanın yakasını bıraktım. bu kısmı anlatmayı hiç istemezdim beyler hatta sigara yaktım 2 gündür bırakmaya çalışıyorum resmen efkar bastı. anlatmazsam da ebemi gibersiniz biliyorum el mecbur madem başladık anlatıyorum.

dün gece birlikteyken giydiği iç çamaşırı ile kapıda karşımdaydı. kafasını öne eğdi, yanağındaki morluk, boynundaki çizik allah canımı alsın farkediliyordu.

M: tutan... senin burada ne işin var?

t: asıl senin burada ne işin var?

m: tutancomeon31 lütfen git, lütfen git daha da gelme.

huur çocuğu o sırada ayağa kalktı ve karnıma vurdu, ben yine korkuluklara yapışmıştım. pis bir kahkaha atıp hadi gibtir ol git buradan bir daha da gelme dedi ve peşinden ekledi. seni daha görecek olursam bu sefer giberim, yemin ederim giberim geldiğine pişman olursun dedi. Meltem'e baktığımda gözlerinin dolduğunu farkedebiliyordum ama gözüm yarım yamalak görüyordu. ayağa kalktığımda tüm apartman sakinlerinin bizi izlediğini farkettim. kimse neden karışmadı diyecek olursanız dediğim gibi herifin pislik biri olduğunu herkes biliyor yalnız kimse başına bela almamak için dokunamıyordu. yeaa işte polisi arasalardı.. diyen biri sormadan önce şunu bilmeli ki bunun apartmandan birinin yapacağını anlamak güç değil. herifin zaten sağlam arkası varmış direk apartmandakilerin dünyasını giberler. boş adam değildi huurnun fırlattığı sadece şeref, namus belki de benim gibi aşkı için karşısına dikilinebilirdi. benimki tamamen cahillikti.

@138 eyvallah panpa bu daha hiç birşey değil devamı daha fena.

@143 @144 beyler meğerse olayın iç yüzü öyle değilmiş. huur çocuğu buna bir şekilde ulaşıp eve gelmezse ailesini arayıp herşeyi anlatmakla tehtit etmiş gitmek zorunda kaldığı için gitmiş öyle demişti sonrasında neyse ben devam edeyim.

zor zahmet kendimi dışarı attım. yürümeye mecalim yoktu. apartmanın önü otopark gibi boş bir alana sahipti. gidemiyordum, beynim kitlenmiş meltem'i almadan kımıldama diyordu. canımdan olacaktım kız uğruna, bir daha yukarı çıkarsam muhtemelen bu beni öldürür diyordum. gidemiyordum da resmen bugda kalmış bilgisayar gibi çırpınıyordum ama nafile. diz çöküp ağlamaya başladım. yaşlar hızla gözlerimden boşalıyor, boşaldıkça daha da kötü oluyordum. arkamdan birinin bana yaklaştığını farkettim.ne oldu lan huur çocuğu karı gibi ağlıyon?

@147 eskide kaldı be panpa gibsek ne fayda bu saatten sonra.

bu oydu. tahmin etmek hiçte zor olmadı. ayaklarıma resmen kelepçe vurmuşlar kalkamıyordum. arkamdan sağlam bir tekme savurdu, yüzükoyun yere serildim.

zx: lan it. sen kimsin benim kapıma gelip bana dayılanıyon? birde kalkmış benim manitayı almaya geldiğini söylüyon?

tam bi kroydu, bu kız nasıl bunla tanışıp birlikte olduğunu hala anlamış değilim. daha sonra öğrendiğime göre bunlar ortamda tanışıp elemanın eli bol olduğu için onunla takılmaya başlamış daha sonra birlikte yaşamalar vs. siz siz olun beyler böyle tuzaklara düşmeyin, dünyanın hali belli olmuyor gün gelir hayatınız kararır.

ben hala yerde yatıp ağlama devam ediyordum, arada ağzımdan sadece meltem'' kelimesi çıkıyordu.

hızlı hızlı geçiyorum beyler hikayenin sonuna yaklaştık. ben yerde yatarken daha sonra meltemden duyduğum kadarıyla arada buna küfürler ediyormuşum. ben ettikçe bu it beni tekmeliyormuş, guya yerde yatan adama vurmazdı şerefsiz öyle demişti. ama sonrasında büyük bir süpriz gelişmiş. beyler bu kısımları duyduğum gibi yazıyorum çünkü hatırlayamıyorum neden hatırlayamadığıma zaten geleceğim. meltem'de tüm apartman gibi korkudan beni balkondan izliyormuş.

sonra o büyük süpriz gelişmiş beyler. atmayayım ama 2-3 araba adam gelip otopark denilen alanı basmışlar. dememe gerek yok it oğlu itin arkası sağlamdı, zaten samsun apaçilerine yeterki dövecek adam olsun adamın anasını giberler hele kafaları kıyaksa. bunlar bana gerçekten bi kamyon sopa çekmişler, komalık olana kadar dövmüşler. dıbını yurdunu gibtiğimin insafsızları hatırladıkça içim sızlar ama yediğim sopayla kaldım. en azından kalmak zorundaydım o zamanlar.

koma dedim ya beyler, gerçekten ben komaya girene kadar dövmüşler bunlar beni. insafsız huur çocukları o şekilde adam dövülüp bırakılır mı? meltem'in anlattığına göre artık ağzım ile burnumdan gelen kanı fark ettiği anda polisi ve ambulansı aramış. heriflerde ben tepki vermeyi bıraktığım an adını hatırlayamadığım bin ile arabaya binip gitmişler. ambulans beni iç kanama şüphesi ile hastahaneye kaldırıyorlar. yoğun bakım ünitesine yatırıyorlar. atmıyorum beyler 15 gün yoğun bakımda kaldım ve o darbın iç organlarımda yarattığı etki ile iç kanamayı durduramamışlar. telefonumdan aileme ulaşmışlar, gariban anam babam. en çokta onlara üzülmüştüm nasılda perişan olmuşlar. günlerce hastahane köşelerinde beni beklemişler bir umut diye. en sonunda iç kanamayı ve organlarımdaki hasarı durduramadıkları için aileminde rızasını alıp fişimi çekmişler.

bin bir umutlarla yola çıktığım memleketime 4 kollu ile geri döndüm beyler. bu sefer hiç bir arada yakalayamadığım akrabalarım benim cenazemde idi. annem zaten perişan halde, babam ağlamamak için kendini zor tutuyor. en son mezara koyup üstümü toprakla kapattılar, bende toprağa karıştım...

bu hikaye de böyle sona erer. kusura bakmayın vaktinizi aldım ama siz siz olun hayatınızın her hangi bir bölümünde ne bir kız için kendinizi tehlikeye atın, ne de adını hatırlamıyorum diyip geçiştirdiğim eleman gibi arkadaşlar edinin ne de uyuşturucu denilen tuzağın içine düşün. siz siz olun sadece güzel, ailenize ve memleketinize yakışan bir hayat sürün.

küfürlerinizi bekliyorum.

@154 her daim panpa.

@157 buradayım lan. hikayenin sonunu ilk günden tasarladım zaten, kız haricinde hikayenin belirli kısımlarında hayatımla ilgili durumlara yer verdim kimilerini başka kişilerin hayatından ve 2 hafta önce kaybettiğim arkadaşımı kaybettiğim için ölümün ve sevdiğini toprağa vermenin nasıl bir acı olduğunu sizlere hissettirmek istedim. kusura bakmayın beyler o zaman beklentileri boşa çıkarmayıp ben ölüyorum.