komşunun kızı ile yaşadığım yasak aşk

eve gittim yemek falan yedim anneme söyledim anne ben dışarı çıkıyorum dedim tamam oğlum geçme kalma diye klagib bir cevap almıştım zulaladığım sigara paketini aldım ve hükümet meydanına doğru yürümeye başladım sigara içiyordum bi yandan sigara içtikçe aklıma berfin geliyordu hep

doğukanlarla buluştum ardından 6 kişiydik galiba tam hatırlamıyorum sigara içe içe geziyoruz birden bu emreler karşımıza çıktı burası küçük yer bu emre geçerken bana omuz attı bende herkez bi anda arkasını döndü
emre konuşmaya başladı
+ genemi sen lan
- evet gene ben lan
+ sana bi hesap sorayım ben dıbınakoduğum oğlu
- gel sor huur çocuğu

herkez birbirine girdi kimin kime vurduğu belli değil herkes birbirine vuruyor 3 dakika geçmeden yunuslar sivil polisler falan geldi hepimizi topladılar karakola zütürdüler tek tek ifade alıyorlar aileleri çağırdılar geliyorlardı yavaş yavaş ben çok fena tırsıyordum babam ağzıma sıçacak diye ve korkulan oldu 20 dakika sonra babam içeri daldı

ulan seni karakollardan toplayalım diyemi yetişirdim ben it oğlu it dedi tokat attı çok fena vurdu gene sağ olsun abim ve polisler ayırdı eve giderken arabada yemediğim küfür kalmadı abim aldırış etme dedi bende kafamla onayladım eve gittim babam konuşmaya girdi

+ bak mehmet ya adam olursun yada gibtir olur gider dedenin koyunları güdersin anladınmı beni
- anladım baba

kavga ettiğim için pişmandım babamı küçük düşürmüş ve onu üzmüştüm acaba berfin napıyor diye düşündüm bilgisayarı açtım facebookta açık değildi resimlerine baktım hep gene yaptığım gibi resmini yazıcıyla çıkartıp yatağımın baş ucuna koydum ve onla beraber yattım

devam et panpa okuyorum reserved

seri ol panpa

uykuya daldım pek rahat olmasada uyumuştum sabah oldu yavaş yavaş yürüyordum arkadan bir ses geldi mehmet bekle diye döndüm arkamı berfindi o kızı gördükçe aklım başımdan gidiyor sarhoş oluyordum adeta onla geçerdiğim her saniyenin ayrı bi önemi vardı benim için

+ ne o beni beklemiyecekmisin
- şey unuttum ya kusura bakma
+ hahaha tamam tamam gidelim

yol boyunca sadece onu izliyordum göz ucuyla gene geliyorduk lanet olası okula emre şerefsizi gene dik dik bakıyor bana sınıfa girdim bizim sınıfın %90 ı troll dü zaten saçma saçma insanlardı hiç birinle ilgilenmiyordum derslerde berfini düşünürken sınav zamanı gelmişti o gün sınav olduğundan haberim bile yoktu hiç çalışmamıştım çok düşük alacaktım belliydi hayat devam ediyordu nabacaktım neler yapacaktım bilmiyordum beni nelerin beklediğini de bilmiyordum yaşayıp gidiyordum sınavlara giriyor çıkıyor berfinle konuşuyordum sonunda yarı dönem geldi karneleri almıştık benim karne çok kötüydü eve nasıl gideceğim diye düşünüyordum berfin teşekkür almıştı galiba eve beraber gittik eve girdim evde adamlar vardı takım elbiseli anneme sordum bunlar kim anne diye annem ağlamaklı haciz memurları oğlum dedi babam borçlanmıştı evimizdeki eşyalar teker teker gidiyordu abim ben babam baka kaldık sadece neler oluyordu böyle ailemize babam karneme bakmadı bile evimiz bomboş kalmıştı neredeyse çoğu eşya gitmişti üzülüyordum durumumuz iyiken neler oldu böyle babam odama gitmemi söyledi abim annem babam bişeyler konuşuyordu babam borçların arttığını arabaya satıcağını söyledi hiç değilse borçları öderiz dedi abim girdi lafa tamam baba satalım arabıyda evi tekrar nasıl düzeceğiz ben ayarlıyacam dedi babam ve evden çıktı abimle annem ağlıyordu annemi teselli etmeye gittim hiç bu kadar kötü hissetmemiştim kendimi annem ağlıyor ve ben çaresizdim çok kötüydü

annem çok yorgun olduğunu ve uyuyacağını söyledi bende dışarı çıktım doğukanı aradım onla konuştum dertleşmek çok iyidir beyler dertleşecek bi arkadaş bulun kendinize mutlaka o konuştu ben konuştum eve gittim bütün gece a4 kağıdından çıkardığım berfinin resmine baktım hep olanları düşünüyor bakıyordum abimle babam geldi eve babam arabayı sattığını ve borçların çoğunu ödediğini söyledi annem tekrar girdi lafa yarın elektrik faturası var ödenicek yarın elektriklerde kesilecek hay allahım başımıza gelmedik kalmadı babam ben bir yerden borç alacağım merak etme sonra eşyaları ayarlarım dedi hiç uyumadım o gün bütün gece resme bakıp bakıp hayallere daldım sabah ışıklarıyla beraber gözlerimi yumdum uyandığımda evde kimseler yoktu kendi kendime oturuyordum bomboş evde kapı çaldı berfindi gelen gene bi heycan kapladı içimi

+ mehmet olanları duydum çok üzüldüm annem yemek yolladı
- peki teşekkür ederim berfin
+ görüşürüz
- görüşürüz

ergen aklı işte değişik değişik şeyler düşünüyordum ya bize acıdıkları için yemek gönderdiyseler berfinle ekisi gibi olamassak artık diye düşünüyordum aslında düşünmek benim işim hep düşünüyordum başka bişey yapmıyordum
akşam olmuştu gene o zifiri karanlık çökmüştü evimize ışıkları açıyordum yanmıyordu annemler geldi ardından eve annem üzgün bi şekilde gitti odasına abim geldi ama babam yoktu abime sordum babam nerde diye bilmediğini söyledi şaşırdım babam nerde olabilirdi acaba ardından annem ananeme telefon açtı ve durumu anlattı ananem ve dedem dünyanın en iyi insanlarındandır tamam dediler gelin babam nerdeydi sorusu hala içimi yiyordu apar topar toparlandık ve 2 gün sonraya bilet almıştık abime sordum tekrardan abi babam nerde cevabı şu oldu yarın olsun anlatıcağım kardeşim çok yorgunum hele bi bekle ertesi günü bekliyordum artık merak içimi yiyip bitiriyordu

işim gücüm yok bunu mu okuycam amk. gerçi evet, işim gücüm yok ama.. yine de bunu mu okuycam mk banane

güzel gidiyosun panpa devam

reserved

ınsan okıcak bunları aq

devam edicem beyler saat 00:30 gibi kaldığımız yerden devam

rizörve

ertesi gün olmuştu ben her zamanki gibi düşüncelere hayallere dalarak uyumuştum kalktığımda annemle abim konuşuyorlardı ne konuştuklarını pek hatırlamıyorum ardından ben odaya girdim annem yiyecek bişeyler hazırlamak için mutfağa yöneldi ne ocak var ne buz dolabı ne hazılar diye düşünürken abime şu soruyu yönelttim

+ abi babam nerde ?
- bak biraderim koca adam oldun artık senden bişey saklamıyacağım eğriyi doğruyu biliyorsun babam borçlar yüzünden memleketine kaçtı halamların yanına
+ abi ne diyosun şaka falan değil dimi bu babam bizi yüz üstü bırakmaz
- ahh biraderim (abim burda bana sarıldı gözümden yaşlar akmaya başladı ağlıyordum abimin kolları altında ) geçicek kardeşim bunlarda merak etme abin hep arkanızda dedi ve konuşmamız bitti
annem yiyecek bişeyler getirdi salata ekmek peynir falan yedik annem
+ mehmet hadi kalk okuluna gidelim kaydını aldıralım
- tamam anne ( gideceğimizi biliyordum bizim için en iyisi buydu ama berfine ne olacaktı o güzel yüzüne kim bakacaktı kimle dertleşecekti belkide beni hemen unuturdu düşünceler gene kafamı bulandırdı okula gittik kaydımı aldırdık doğukanla konuştum helallik aldım sarıldım o ağladı ben ağladım kaç senelik arkadaşım ilk okul zamanından beri tanışırız son sigarasınıda beraber içtik kardeşimle

taşınacağımız gün gelmiş 16:30 otobüsü ile gidecektik saat 15:30 gibi çıkıyorduk evden berfini ve berna teyzeyi gördüm annemle sarılıştılar ağladılar 5 ayda bu kadar iyi dost olmuşlardı berna teyze ve annem dışarı çıktı abimle
berfin le biz baş başa kalmıştık artık herşeyi söylemenin zamanı gelmişti bundan sonra görüşemiyecektik belkide sarıldım ona oda bana sarıldı ağlıyordu onun ağlaması beni daha çok üzüyordu ağlama dedim yavaşa sarılıp seni seviyorum dedim bende dedi o an duygu gibişmesi geçirdim mutluluk üzüntü bir arada 2-3 dakika birbirimize sarıldık taksi geldi görüşürüz berfin hoşçakal diyerek ayrıldım orada berna teyzenin elini öptüm ondanda helalik aldım taksiye bindik yeni bir hayat bekliyordu bizi yavaş yavaş alışmaya başlamalıydık buna

otobüse bindik otobüs te çok kusarım ben uzun yolcukları yapamam o yüzden yol boyunca 6-7 kez kusmuşumdur rahat x şehrine gelmiştik sonunda belediye otobüsleri ile yola kadar gittik indiğimizde dedem karşıladı bizi sarıldı hepimize elini öptük köye doğru yola çıktık dedemlerin eve gittiğimzde ananem kahvaltı hazırlamış elini öptüm ananemin sıkı sıkı sarıldım ona yağlı salçalı ekmeği çok severim biber salçası olsun bide köy yapımı bide yanında çay mis gibi bayağı yemek yemiştim sofrayı topladım annem ve ananem ben evden çıktım köyde parka indim oturdum berfini düşünüyordum acaba nasıl diye internette yoktuki mesaj atayım telefonunuda almamıştım dedem şöfördü köyle ilçe arası minibüsler kalkıyordu dedemin 3 tane minibüsü vardı 2 sinde başkaları çalışıyor diğerinde dedem sürüyordu geliri iyidi köydeki arkadaşlarımla konuştum maç yapıyorduk onlarla günler böyle geçiyordu abim ise iş bakıyordu kendine ve sonunda ailemiz bir şoka daha marus kaldı ananem rahatsızlandığı için dedemler dayımın yanına gitmek zorundaydılar dedem otobüsleri hayvanları sattı ve bizede bir miktar para bırakarak gittiler işte baş başa kalmıştım ailemle köyde yaşıyacaktık artık alışıyordum zaten buna hiç gücenmiyordum abim köyde tarlada çalışmaya başladı annemde tarlaya gidiyor ben ise salak gibi geziyordum o zamanki aklım olsa çalışırdım okula da kayıt olmuştum köyden servis kalkıyordu ilçeye öyle gidiyordum ilk gün okula gittim pek fazla kanım kaynamamıştı her zamanki gibi okullardaki o içine kapanık sessiz sakin çocuk bendim her zaman köyde kaldığımız sürece biraz kiloda almıştım : ) okulun ilk günü dediysem 2.yarıyılın ilk günü millet bir biri ile tanışmış kaynaşmış çoktan ben yabancılık çekiyorum öğretmenlerle tanışma faslı ilk okul çocuğu gibi falan nerden geldin nereye gidiyorsun falan fasılları geçtik ilk gün öyle geçmişti servis garajdan kalkıyor ama garaj nerde bilmiyordum 1 saatde bulmuştum garajı sora sora servise bindim köydeki arkadaşlarım sigara ikram ettiler uzun zamandan beri içmiyordum iyi gelmiş bana ardından eve doğru yolculuk başladı serviste şarkı eşliğinde millet çıldırıyor ben orta saflarda düşünüyordum berfini

okuduysanız devam ediyorum beyler ordamısınız ?

devam bin müslüm eşliğinde okuyorum

tamam devam ediyorum aga

devam panpa

düşünceler gene beynimi kemirmeye başlamıştı berfini gözümün önünde canlandırıyordum gene geziyorduk beraber el ele sarılıyordu bana tam hayallere dalmışken araba durdu köye gelmiştik indim yavaş yavaş eve doğru yürümeye başladım eve gittim ev incintı annemle abim çalışıyor kim toplayacak tabi ben bari bir işe yarıyayım diye toplamaya başladım evi topladıktan sonra internet kafeye gitmeye karar verdim 1 lira aldım indim aşağıya kafeye gittim oturdum facebook u açtım doğukandan mesaj vardı mehmet nasılsın mehmet iyimisin kardeşim ordamısın bende ona mesaj attım
iyiyim kardeşim merak etme ( ama kapalıydı facebooku )
2.mesaja baktım berfinden gelmişti şunları yazmıştı

mehmet seni şimdiden çok özledim gözlerim seni arıyor sanki gene gelip beni teselli edeceksin gibi oluyor ama gerçekleşmiyor seni çok özlüyorum telefonla görüşelim bari hiç değilise
telefonum : xxxxxxxxx
seni seviyorum mehmet kendine iyi bak

duygulandım lan hemde çok fena ağlamaklı oldum gözlerimden 2-3 damla yaş düştü sonra kendimi toparladım kafenin sahibinden kağıt kalem aldım numarayı yazdım koştura koştura eve gittim aramak için ev telefonunu açtım hemen numarayı çevirdim

+ alo buyrun
- berfin benim mehmet
+ (çığlık attı bi anda ) mehmett senmisin ay inanamıyorum ya hiç aramıyacaksın sandım canım çok özledim seni
- bende seni çok özledim
konuşmamız devam etti 20 dakikayı geçik konuşmuştuk ardından annesinin geleceğini ve telefonu kapatması gerektiğini söyledi seni seviyorum dedi gene duygulandım çok duygusal bi adamdım anlatamam dışarıya çıktım taşları topladım başladım fırlatmaya mutluydum berfin le görüşmüştüm onun ağzından seni seviyorum kelimelerini duymuştum o an dünyanın en mutlu adamı bendim anlatılmaz yaşanır

duygulandım bin

Reserved bin duygulandım