+97
-1
FiNAL PART 2 -- SON BÖLÜM--
Taksici bana baktı. Noldu sana yeğenim iyimisin? dedi. iyiyim dayı acele acele gidelim çok önemli kurban olayım dedim. Tamam yeğenim merak etme sen dedi. Yola devam ettik. Kolumdan kanlar süzülüyordu saklamaya çalıştım üstüme falan sürülmüştü.15 dakika geçti telefonum çalmaya başladı. Telefonu cebimden çıkardım camı açtım telefonu fırlattım. Taksici ne yapıyosun yeğen çıldırdın mı sen!? dedi.Çıldırdım dayı valla dedim biraz pgibopatça.. Lütfen dayı sür de gidelim bir an önce iyi değilim dedim.20 dakika daha yol gittik sonra durduk.35 lira tutmuştu 40 lira verdim üstü kalsın dayı dedim indim taksiden. Hava limanı çok büyüktü burda selini nasıl bulacağım diye düşündüm. Sonra içeriye girdim. Bekleme salonunun olduğu yere biletler falan kesiliyordu.Şuursuzca etrafta dolanıyordum tıpkı bir zombi gibiydim.10-15 dakika boş boş dolandıktan sonra abisini gördüm.Ona doğru yürümeye başladım.Bir kaç saniye sonra annesi de abisinin yanına geldi. Nereden geldiğini göremiyordum bir yere odaklanınca beynim diğer detayları reddediyordu. Sonra annesinin elinde tanıdık bir bavul gördüm. Selinimin bavuluydu. Yürümeye devam ediyordum. Sonra selin sıradan çıktı. Annesinden bavulunu aldı. Sarıldılar hep beraber. Sonra artık son düzlüğe girecekti. Kayıp gidecekti ellerimden. SELiiN!! Diye bağırdım. Herkes bize döndü baktı.Üstümde beyaz yakası bağrı açık kolları kıvrılmış kana bulanmış bir gömlek kanlı bir kolla ona bakıyordum. Herkes olayı çözmeye çalışıyordu.Ben sadece seline odaklanmıştım. Nasıl bu kadar aşık olmuştum ona. Eğer ordan geçerse öleceğimi hissettim. Sanki bıçak boynuma dayanmıştı ve eğer selin ordan geçerse boynumu kesecekti. Abisi bana doğru yürümeye çalıştı annesi tuttu. Selin çaresiz bana bakıyordu.Bir iki adım attım hala şansın var selin! diye bağırdım.Bak burdayım geldim yine peşinden! dayanamadım selin! dedim. Ağlamaya başladı ama hiç beklemediğim bir hareket yaptı. Arkasını döndü bavulunu x-ray cihazına attı ve son düzlükten geçti.Ben sanki vurulmuş gibi hissediyordum. Acının etkisiyle kısa kısa ahh diye inledim.Diz çöktüm. Elim ayağım kesilmişti ve tekrar bayıldım. Bazı şeyleri kegib kegib hatırlıyorum. Beni tekrar hastaneye zütürdüler. Gözümü açtığımda babam saçlarımı okşuyordu. Uyanmak istemiyordum hep baygın kalmak istiyordum ama olmuyordu.Bir gün hastanede yattım ertesi gün çıktım.Eve gittik.Oya teyze babama selini bıraktık yolda dönerken yol kenarında ona rastladık. Yürüyordu öyle demiş.Ne yaşamışsa çocuk.. falan diyede eklemiş. Babam bana defalarca ne olduğunu sordu.Çok sevdiğim biri uğruna çok şey yaşadığım biri beni terk etti dedim. Babam bacağıma baktı parçaları birleştiriyordu kafasında. Gözleri kocaman olmuştu. Yoksa.. dedi. Baba sakın. Sakın daha fazla konuşma. Sana yapabileceğim yegane açıklama bu.Senden çok rica ediyorum bu konuyu kapatalım. Haftalar geçti, kendime gelmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Okul başlamıştı, gitmiyordum.Yaşamıyordum adeta. iyice kilo vermiştim.O harika vücudumdan eser yoktu şimdi. Ekrem abi benimle defalarca konuştu. Onun ilk defa ağladığına şahit oldum. Benim için ağlamıştı. Benim halime üzüldüğü için ağlamıştı.Ama faydası yoktu. Hastalığımın bir çaresi yoktu. Artık aylar geçmişti. Yıl başından sonraki haftalardaydık. Evdeydim,annem yanıma geldi oğlum oya teyzenler yemek veriyor gel sende dedi.Ne yemeği anne? dedim. Selin ablan yurt dışından birini getirmiş. Ordayken onun ailesiyle birlikte yüzük takmışlar.Şimdi buraya gelmişler dedi. Kekelemeye başladım ne diyosun sen anne? dedim. Ablanlar falan çok sevindi sonunda buldu birini çok şükür dedi gülümsedi.Ben kıpırdayamıyordum.Yaa.. dedim. yutkundum çok şükür dedim. Noldu master iyimisin sen? dedi. Evet bacağıma sancı girdi dedim. Oğlum bacağım daha iyi demiştin eskisi gibi acımıyor demiştin ne oldu şimdi? dedi.Bir an boşluğuma geldi fazla yüklendim önemli bir şey yok dedim. Master dikkat et kendine oğlum ya dedi. Tamam anne sen beni merak etme. Gidin yemeğinize ben gelmiyorum dedim. Odama gittim. Ayrılmamızın üzerinden henüz aylar geçmişti sadece. Nasıl hemen birini bulabilmişti..Çıldırmak üzereydim. Aylar boyunca oya teyzeyle bir kere konuştum. Oğluna her şeyi anlattığını bunu ona mecbur bıraktığımı söyledi.Bir daha karşısına çıkma sakın dedi. Kafayı yemek üzereydim.Bir iki saat sonra babam geldi. Annem hazırlanmaya başladı. Nerde olacak yemek diye sordum babama. Tarif etti.Gel sende dedi.Yok ben arkadaşlarımla buluşucam ne işim var benden selam söylersiniz dedim. Peki öyle olsun dedi.Çıktılar. Ekrem abimi aradım. Ağlaya ağlaya konuşuyordum konuşamadım bile.5 dakika sürmeden eve geldi. Noldu master noldu aslanım anlat dedi. Anlattım..Hay anasını satıyım bitmiyor şu çocuğun çilesi dedi.Abi gidelim çok özledim en azından göreyim.. dedim. Saçmalama tekrar eskiye dönemezsin dedi. Lütfen abi uzaktan birazcık bakıcam sadece dedim.Bir kaç dakika tartıştık sonra kabul etti. Babamın tarif ettiği yere gittik. Mekandan baya uzaktaydık. Mekanı kapattırmışlardı sadece akrabaları falan vardı. Uzaktan görmeye çalışıyordum.Abi biraz yaklaşıcam sen bekle dedim. Kolumdan tuttu koçum yapma dedi.Abi lütfen geri gelicem dedim. Mekana doğru yürümeye başladım. Artık çok yaklaşmıştım ve onu gördüm.. Yeşil bir elbise giymişti allahım çok güzeldi. Birileriyle konuşuyordu beni görmüyordu. Sonra yanına uzun boylu bir adam geldi selini yanağından öptü yanına geçti. Vücudumda bir şey TAK! etti. Dayanmaya çalışıyordum.Bir kaç dakika falan seyrettim.Ve beklenen oldu bir anlığına selin beni fark etti. Gözlerimden yaşlar yağmur gibi yağıyordu.Ona baktım.. oda bana bakıyordu ama öylesine tutulmuştu ki kıpırdayamıyordu sanki. Arkamı döndüm arabaya doğru yürümeye başladım. Ekrem abi ahh koçum ahh dedi. Binip gittik.O gece sabaha kadar içtim. Kustum tekrar içtim kustum tekrar içtim.. Ekrem abi bile beni tutamıyordu. işte dedim ekrem abi. Benim hayatımın son kullanma tarihi bugündü. Bitti.Bittim ben abi dedim. Hayatım beyaz ken renksiz oldu. Siyah bile olamadı dedim. Ekrem abide göz yaşlarını tutamıyordu. işte abi dedim.Bu da benim hayatım..
Tümünü Göster