Bahçenin kapısını açtım. Kapıya doğru yürümeye başladım. Dizlerim titriyordu. Kapıya yaklaştım elimi titreye titreye kapıyı çaldım beklemeye başladım. Bayılacaktım gerçekten midem bulanıyor ve başım dönüyordu.Bir dakika kadar bekledim tekrar çaldım. Yine açan olmadı bu sefer zili fark ettim zile abandım.Bir iki dakika bekledim ama kapı açılmadı. Döndüm arkama gözümde biriken yaşı sildim. Yürümeye başladım. Bahçenin kapısı tekrar açtım son bir kez eve bakıp kapıyı kapadım. Ekrem abiler gördü beni noldu master dediler şaşırmış bir ifadeyle. Evde yok diycektim sesim çok titrek çıktı boğazımı temizledim evde yok abi dedim. Gözlerindeki üzüntüyü fark edebiliyordum. Ekrem abi kendini toparladı bir yere gitmiş gelir birazdan lan dedi gülümseyerek.Ben kafamı salladım ekrem abi yanıma geldi elini omzuma attı. Oğlum sen bu hale düşücek adammısın lan dedi. Seni kaç yıldır tanıyorum kafanı bir kere eğik görmedim hatta kafanı eğmemek için azmı dayak yedin milletten az mı kavga ettin dedi.Yok abi onunla alaka... bırak şimdi. Bana bak dedi karşıma geçti.Sen hakikaten yaşıtlarına göre üst düzey bir çocuksun. Keza arkadaşlarında öyle. Davranışların düşünce yapın olayları çözüşün.Az şey başarmadınız üçünüz dedi. Aliyle uğur bana bakıp gülümsüyordu.Şimdi kendini topla master hadi koçum dedi. Tuttum sarıldım ekrem abiye.Abi sen varya adamın dibisin dedim. Güldü.Ayrıldık sonra hadi bakıyım hazır buraya kadar gelmişiz az yürüyüş yapalım havasıda temizmiş buranın dedi. Güldüm abi havası temiz diyosun az önce sigara yaktın dedim.O da güldü o başka o başka lan dedi. Hepimiz gülmeye başladık. Hadi biraz yürüyelim dedi. Yürümeye başladık.1-2 saat dolaştıktan sonra tekrar geldik. Saat öğlen 3 falandı. Sonra durdum.Abi bunun arabası nerde dedim. Hepsi şaşırdı aynen lan falan dedi uğurlar. Geldiğimizde de görmedim heyecandan aklıma bile gelmedi dedim. Ekrem abi bir duraksadı istanbula mı gitti yoksa falan demeye başladı.Ben yine kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyordum.Ne yapıcağımızı düşünmeye başladık.Abi burda çilingir bulabilirmiyiz kapıyı açtırsak dedim. Master üzüntüne veriyorum bu saçma fikrini dedi ekrem abi. Tekrar istişare yapmaya başladık. Nerde olduğunu bir şekilde öğrenmemiz lazımdı.Ama nasıl yapıcaktık. Saat 6 ya yaklaşmıştı. Biraz daha konuştuktan sonra abi yapıcak bir şey yok.Şansımızı denedik olmadı. Hadi gidelim dedim. Ekrem abi dur master biraz daha bekleyelim dedi.Abi akşam üstü trafiğine kalmadan gidelim geleceği yok bunun dedim. Gittim ön koltuğa oturdum. Onlarda çaresiz kabul ettiler. Ekrem abi beni teselli edicek cümleyi arıyodu ama bu sefer bulamadı yüz ifadesinden belliydi. Arabayı çalıştırdı geri geri çıkmaya başladık.Tam arabanın burnunu kıvırdık yola giricez yanımızdan koyu kahve bir volvo geçti.Dur abi dur diye bağırdım. Plakaya baktım. Heyecandan zar zor okudum.Bu selinin arabasıydı.

Geldi karşıma oturdu gözlerime bakamıyordu.Bir kaç dakika sessizce oturduk. Ardından lafa girdim neden selin? dedim. Seni ne kadar sevdiğimi, gidişinin beni mahvedeceğini bile bile neden beni bırakıp gittin. Cevap vermiyordu. Kendime hakim olmaya çalışıyordum o,hem hayatımın aşkıydı hem de en öfkeli olduğum insandı. Sırf benden ayrılmak için buraya geldin.Her gün kaç saat yol çekiyorsun değermiydi? dedim. Korkak gibi kaçacağına benim gözlerime bakıp seni istemiyorum master hayatımdan çık demen bu kadar mı zordu yani? Aylardır seni görmüyorum sesini duymuyorum ve yaşamıyorum biliyormusun? dedim. Kafasını kaldırmıyordu ellerini birleştirmiş burnunun üzerine koymuştu. Selin! diye bağırdım bir an irkildi. Baktığım her yer sallanıyordu kendimi iyi hissetmiyordum. Cevap vermeden susucakmısın böyle? hadi bana master ben seni sevmiyorum hayatımdan çık de gibtir olup gideyim burdan dedim. Hala cevap vermiyordu. Gözlerinden süzülen yaşlar yere düşüyordu.Onu ağlarken görünce gerçekten içim parçalanırdı ama ona öfkeliydim.Bir kaç saniye ona baktım o bana bakmıyordu.iyi dedim ayağa kalktım. Madem öyle, bende giderim etrafımdaki insanlara yaşıyomuş taklidi yapmaya devam ederim. Artık burda kalmana gerek yok evine dönebilirsin merak etme bir daha karşına çıkmıycam diyip kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açtım arkamdan master diye seslendi. Kapıyı tekrar kapadım arkama döndüm. Gözleri kıpkırmızı olmuştu. Bana doğru yürüdü yaklaştı. Elini yüzüme koydu.Bir iki saniye sonra elini tuttum indirdim. Gözlerime baktı sana senin hayatınla oynamaya hakkım yok demiştim.Çünkü aramızda olanlar doğal değildi. Seninle hiç birlikte olmamalıydım yardım istememeliydim biliyorum ama... dedi parmağımı dudaklarına koyup susturdum. Benimle birlikte olmaktan pişman olduğunu mu söylüyorsun? dedim. Hayır öyle değil dedi lafa girdim. Oysa beni hayatımda en çok mutlu eden şey seninle birlikte olmaktı. Hayalim gözümü ilk açtığımda yanımda seni görmekti. Gece sana sarılıp uyumaktı.Ve sen bana bundan pişman olduğunu mu söylüyorsun? dedim. Master bir an boşluğa düştüm ve sen beni yakaladın.iyi bir insandın ve yakışıklıydın ilk başlarda amacım yoktu seninle sadece vakit öldürüyordum ama sonra senden hoşlanmaya başladım ve daha kötüsü... Sana aşık oldum.Ve sende bana aşık olmuştun bu çok tehlikeliydi bizim için her şeyi herkesi karşına alıyordun ve bu senin hayatına mal olucaktı master.. dedi. Selin dedim yüzünü avuçlarımın arasına aldım.Biz birbirimizi seviyorken kimse bizim karşımızda duramaz zaten. Benim kimseyi karşıma aldığım yok dedim. Yanağına yaklaştım öptüm o kadar özlemiştim ki kokusunu içime çeke çeke uzun süre öptüm. Gözünden damlayan bir damla yaş dudaklarıma gelmişti.Çekildim gözlerini sildim, sonra sarıldım. Selin,ben hayatımda hiç dilek tutmamıştım kimse için dua etmemiştim.Ama aylarca Allahtan seni diledim.Ve hayatımda kimseye yalvarmadım.Ama sana yalvarıyorum. Lütfen,beni öldürme dedim. Kollarını boynumdan çekti gözlerime baktı. Aramızda 10 santim vardı.Sen beni bırakırsan ölürüm ben dedim. Benimde gözlerim dolmuştu. Sonra yaklaştı dudaklarıma kapandı.O kadar özlemiştim ki,ona öylesine aşıktım ki..artık o beni bıraksa bile ben onu bırakmayacaktım..

Edit: Yazarken o zamanları hatırladım gözlerim doldu lan..