komşu kızından aldığım ibretlik intikam

Sadece benim yazdıklarım

http://inci.sozlukspot.co...ikam/@icimdeki%20zenci/3/

@3 bi kişide yeter panpa başlıyorum

Beyler ilk olarak kendimden bahsedeyim liseye kadar yani ilkokulda malın tekiydim açık konusmak gerekirse. ailem pek zengin sayılmasada durumumuz iyidi. ben liseye geçince zengin sayılabilecek bir ailenin çocuguydum. yani şükür geçinebiliyorduk. lisede kendime biraz daha çeki düzen verdim hani şuan tiki dedikleri varya öyle takılıyordum. komşumuz dediğim kız ise ben lise1 e başladıgımda bizim karşı binaya taşınmıştı. bence güzel alımlı bir kızdı. ama biraz kaşardı açıkcası. araba, para, motor gibi aletlere bide zengin binlere karşı çok zayıftı hemen aldanırdı. para düşkünüydü yani biraz

neyse 8. bitti tabi ki ben bu zekayla bi yeri kazanamadım mahallemizde ki meslek lisesine talim. o zamanlar birazda serseri sayılabilecek bir tiptim mahallede sözümüz geçerdi.(şuan düşünüyorum saçma sapan şeyler yapmışız) neyse yanlış hatırlamıyorsam okulların başlamasına 1.5 2 hafta falan vardı tabi ben kaydımı yaptırmıştım meslek lisesine bekliyorduk okulların açılmasını. bi sabah annem odaya geldi beni kaldırmaya çalışıyor bende malak gibi yatıyorum. annem "kalk karşıya yeni komşular taşınıyor git yardım et ayıp olmasın yüzyüze bakacaz falan" içimden diyorum yav dıbına koyim banane ne yardım edecem. bizim mahallede komşuluk ilişkilerimiz çok kuvvetlidir. mahalle ortamında büyüyen panpalar anlarlar beni. neyse üstümü giyindim 3-5 bişey atıştırıp indim aşağıya

edit: @16 var panpa buldum bi kaç tanesini ama diğerleri malesef yok kaybolmuş

aşağıya indiğim gibi ne göreyim bütün mahallenin binleri yardım ediyorlar yeni komşularımıza. ulan dedim hayrola nerden esti de bu binler böyle yardımsever oldu. neyse benden yaklaştım kamyondan eşyaları aşağıya bırakan dayının yanına gittim "kolay gelsin abi yeni taşınıyorsunuz galiba"
"eyvallahh gülüm sağolasın evet yeni taşınıyoruz"

böyle bi konusma geçti galiba amk tam hatırlamıyorum demiştim buna yakın bişeylerdi. neyse dayı yardıma ihtiyac var mı falan derken yapıştım bi kaç bişeye yukarı doğru çıkıyorum. mahalleden çocuklara diyorum lan nerden esti size böyle yardımseverlik falan. olur mu olum biz çok yardımsever insanlarız diyorlar. anasını gibtimi çocukları ben malımı bilmez miyim?

neyse beyler 3. kattı sanırım çıkardım eşyaları. sabah sabahta uyku serseri iflağım gibildi içinde de eşşek ölüsü vardı sanki amk. neyse kapıda yeni taşınanların annesi (sonradan öğrendim) teyze bunları nereye bırakayım dedim içeri gel oğlum dedi. ayakkabılarla gel sorun olmaz dedi girdim içeri. onları yatak odasına bırakıver evladım dedi. tamam teyze dedim yatak odasına girdim bavulları yere bıraktım "vay dıbına koyim ne koymuşlar lan bunun içine" dememle beraber ince adeta büyüleyici bir ses tonuyla "içinde elbiseler var" diye bi cümle duydum kafamı kaldırmamla dünya güzeli gibi bir kızla göz göze geldim. oda incin oldugu için o uyku sersemliğiyle kızı farketmemişim. tabi o cümleden sonra utandım amk kıpkırmızı oldu yüzüm. "kusura bakmayın görmedim ben sizi " dedim güldü hafifce "önemli değil takma kafana" dedi. bişey demeden hızla çıktım evden

utancımdan yerin dibine girdim dıbına koyim. tabi bidaha da cesaret edip çıkamadım yukarı gittim mahallenin parkında ki banklardan birine oturdum. yaktım bi sigara içiyorum. 45-50 dakka sonra falan bizim çocuklar geldi."lan niye gelip yardım etmedin" diye sordu ahmet (isimleri atıyorum) "lan olum gibtir git zaten uykum var" dedim. neyse bunlarda oturdu." lan ne bin adamlarsınız amk sırf kız için yardım ettiniz dimi " dedim napalım amk taş kibiydi dedi yine muallak ahmet. zaten binin tekidir amk önde gideni. neyse orda ufak bi muhabbet geçti. sonra kapandı konu biz normal günlük yaşantıya devam.(günlük yaşantıda ya birilerine sataşırız ya zillere basarız ya arabaların camlarına taş atarız tüm hobilerimiz bunlardan ibaretti amk. he araba bi ateri salonuna gider oyun oynardık. duygulandım şimdi amk)

@45 güldürdün bin

neyse beyler devam ediyorum. elimden geldiğince detaya girmeden kısa kesmeye çalışıyorum ama başını anlamassanız hikayenin anlamı kalmaz amk.

neyse okullar açılana kadar bidaha bizden kızı gören kimse olmamıştı. biz genelde 3 arkadaş takılırız mahallenin çocuklarıyla hep beraber dolaşmayız. isimleri atıyorum ahmet ben ve mehmet. okul günü geldi çattı. akşam saat 9-10 gibiydi kapı çaldı. kim bu dıbına koydugum derken kapıyı bi açtım karşı komşumuz şükran teyze. yeni taşınanlar yani. neyse buyrun dedim annem geldi hemen içeri geçin falan dedi. annemler muhabbeti çoktan kurmuş amk gidip geliyorlar birbirlerine. neyse şükran teyze elinde kravatla içeri girdi oğlum bağlamayı biliyor musun diye. aldım bağlamaya başladım kravatı. bu arada ben büyüklerin yanında çok uslu bir çocuk olarak tanınırım amk herkes efendi biri bilir beni. neyse o arada şükran teyze dedi bizim burda ki liseye gidiyorsun dimi diye evet dedim. bizim kızda oraya başladı yarın sabah onunla beraber gider misin yabancı o buralara falan dedi. bende ayıp olmasın diye tabi dedim. ama nerde amk o kızın bidaha yüzüne bakabilir miyim

neyse artık yapacak bişey yoktu gibe gibe zütürecektik kızı. neyse şükran teyze teşekkür edip gitti. kapıdan çıkarkende sabah şu saatte beklerim onu kapıda dedim tamam dedi. gece yatağa girdim. ulan bir yandan seviniyorum bir yandan utanıyorum amk. neyse dedim ne olacaksa olsun zaten kızda o kadar kızmışa benzemıyordu o gün alttan alır hem muhabbeti kurarız böylece falan diye düşünürken gözler hafif kapanır ve malak gibi uyumaya bşalarım. uykuya çok düşkünümdür. neyse sabah annem geldi zar zor kaldırdı. o kadar zamandan sonrada erken kalkıp okula gitmek koyuyor tabi adama. neyse uyuşuk uyuşuk toparlanırken anneme saat kaç dedim 7.35 dedi. okul saat 8 de başlıyor.45 geçe kızı alacam amk. kalktım hemen bi çırpıda giyindim. saat oldu 7.40 hiç yemek yememiştim sanırsam saça 3-5 tarak darbesi vurup attım kendimi dışarıya kapıda kızı beklemeye başladım

2 dakkaya kalmadı kızın evinin kapısı açıldı. kapıdan çıktı. ilk gördüğüm halinden dahada güzeldi. okul eteği formasına çok yakışmıştı kaşara. manken gibi kız dedim içimden tabi. neyse ben hiç hareket etmedim o yaklaştı. meraba kaan sensin dimi dedi (ismim kaan olsun amk hep özenmişimdir o isme) evet dedim. hiçbişey söylemeden önden önden yürümeye başladım kızda yanıma geldi beraber yürüyoruz 3-5 adım attım ahmetlerin evin önündeyiz zaten yakınız. baktım balkonda beni bekliyor in lan aşağı bin dedim indi. mehmetlerin ev okula daha yakın o tek gidiyordu o yüzden. neyse 3 kişi beraber yürümeye başladık. arada kızı kesiyorum amk kesilmicek gibi değil güzel kız allah var. yani en azından benim gözüme güzel gözüküyordu o zamanlar. neyse biraz yürüdükten sonra okula geldik. tabi yeni okul yeni arkadaşlar ama çoğunuda tanıyorum okuldakilerin. başladık selamlaşmaya herkesle dakka başı selam veriyoruz

beyler capsleri hikayenin devamında vericem amk az sabredin binler
ulan daha seri nasıl yazacam hiç boş durmuyorum amk

neyse tabi selamlaşma fastı kızı sıktı benide sıktı doğal olarak amk neyse dedim yeter bu kadar elim selam vermekten nasıl tuttu gelene kafa sallayıp geçmeye başladık. ahmet bini bi ara yanımızdan kayboldu bende giblemedi nasıl olsa aynı yerdeyiz amk nereye gidecek. neyse biz lisedeyken yeni gelen 9. sınıflara hangi şube oldugu sırada söyleniyordu beyler. yani en azından bizim lise öyleydi. sıraya girdik başladılar okumaya önce benim ismim 9-c sınıfı sonra kızın ismini okudular (ayşe olsun) ayşe bilmem ne 9-b sınıfı. neyse içeri girdik önce kızın sınıfı arıyorum bi bırakayımda kurtulayım amk zaten muhabbet oldugu da yok. buldum bunun sınıfını teşekkür etti çıktım bi yan sınıfa baktım 9-c benim sınıf vay amk dedim yanyanayız. neyse iyi böyle dedim girdim sınıfa. zaten 3-4 tane tanıdık eleman vardı doğal olarak aynı mahalle çocuguyuz daha ilk günden ortamı kurduk. ahmet ibinesi bulmak için çıktım bi ara sınıftan koridorda kızlarla konusuyor bin çektim hangi sınıf lan dedim 9-f dedi hasgibtir tamam dedim döndüm tekrar sınıfa

neyse ilk gün daşşakla maşşakla geçti amk. çıkışta dedim acaba kızı alsam mı yoksa tek mi gider. neyse dedim alayım gene amk ne olur ne olmaz yabancısı buraların. çıktım sınıftan beklemeye başladım bunun sınıfının önünde. dıbına koyim bekle bekle çıkmıyor herkes çıktı bu çıkmadı. neyse dayanamadım girdim sınıfa bi baktım arka sırada lavugun tekiyle konusuyor kağıda bişeyler yazıp verdi numarası galiba. vay amk dedim kız ortamı kurmuş neyse giberim dedim döndüm gidiyordum tam koridorun köşesini dönecektim kaan diye seslendi. buyur dedim beraber gitmeyecekmiyiz dedi. hay dıbını gibeyim gel dedim geldi. yolda sessizlik devam ediyor. bi ara dedi çevren bayağı geniş galiba selam verdin de o kadar kişiye dedi. bende seninde bayağı geniş galiba hemen arkadaş edinmişsin dedim. anladı tabi. yok ya iyi bi çocuga benziyordu falan dedi bende üstelemedim kapandı muhabbet. neyse evine bıraktım teşekkür ederim dedi. gitti. çok tatlı bir ses tonu vardı kendisi gibi amk hoşlanmadım desem yalan olur cidden hoşlandım

okuldan geldiğim gibi yemek yiyip odama çekildim. uzandım yatağa. ulan noluyor bana dıbına koyim ben hiç böyle yapmazdım dedim kendi kendime. bu kızdan hoşlanıyor muyum lan yoksa? yok lan olur mu öyle şey falan. sonra düşündüm harbiden ufaktan bişey olmaya başladı amk. ama giblemedim geçer gider 2 güne dedim. neyse bi sonra ki sabah okula gidicem kalktım kızı alayım mı diye düşündüm sonra zaten öğrendi okulu amk ne gerek var hem o istemez gibtir et dedim. iki adım attım bunların kapısı açıldı beni almadan mı gideceksin dedi. kız sanki kırk yıllık ahbabım gibi konusuyor amk. içimden dedim acaba oda benden hoşlandımı neyse unutmuşum ya alışkanlık dedim gülüştük beraber sonra ahmet binini aldım yine yolda. ahmet biraz önden gidiyor biz ayşeyle arkadan yavaştan muhabbeti kuruyoruz. ee nasıl okulu begendın mı sınıfta laf atan falan varsa söyle ayakları yapmaya başladım. kıza güven vermek önemlidir amk. yok saol öyle bişey olmadı hem daha ilk gün kavga çıkarmayalım dedi. bende sen bilirsin dedim güldük okula geldik sınıfına bıraktım bunu

beyler buraları atlıyorum özet geçmek için bilirsiniz işte yavaştan kuruldu muhabbet artık mahalledekiler de anlamıştı benim kıza boş olmadıgımı onlarda elini ayağını çekti kızdan. neyse 1-2 ay geçti artık ahmet bizle gelmez olmuştu sınıftan yeni binler edinmiş onlarla takılıyor genelde. benimde çok gibimde amk hem benim için daha iyi kızla yalnız kalıyorum gidip gelirken falan. tabi 1-2 aylık zaman zarfında kızla iyice yakınlaştık tenefüslerde beraber takılmaya falan başladık. hatta okuldan çıktıktan sonra beraber gezdiğimiz bile oluyordu. bayağı bayağı hoşlanıyordum kızdan oda benden tabi. neyse beyler bi akşam yine okuldan geldikten sonra buna telefondan mesaj attım aşağı iner misin senle bişey konusucam diye. abim evde bugün malesef çıkamam dedi 2 dakka falan dedim olmaz sabah anlatırsın tamam mı dedi? hayır demek ne mümkün amk deli gibi aşık olacagım nerdeyse kıza tamam dedim sabahı beklemeye bşladım. gece saat 3 zaman geçmiyor uyuyamıyorum

beyler bi kahve alıp geliyorum devam edicem elim ağırdı amk

neyse beyler sabahı iple çekiyorum tabi. saat 4 gibi uykuya dalmısım 7 de yine annem uyandırdı hemen kalkıp giyindim çıktım evdn saat 7.15 di. köşeye oturup bi sigara yaktım. her dakka saat gibi geliyor amk geçmiyor zaman. 2 aydır sürekli birlikte oldugum gezdiğim sevgi kelimeleri sarfettiğim kıza teklif edicem. bu arada ben git gide aşık oluyorum kıza. ard arda sigaraları yakıyorum kız gelmek bilmiyor baktım saat 43 falan geçiyordu hemen bi naneli sakız attım ağzıma o kadar sigaradan sonra sabah leş gibi kokmasın ağzımı. neyse kızda o sırada çıktı ben elimi kaldırdım gördü köşeye doğru geldi. daha selam vermeden bişey konusucaktın benimle dedi. yolda anlatırım dedim. neyse yürümeye başladık ben konuya bir türlü giremiyorum. en son baktım olmayacak ya bugün okulu asalım mı ne dersin dedim. kızda hiç itiraz etmedi peki dedi neyse aldım bunu bi cafeye zütürdüm çay falan içtik ondan sonra hadi konusmucak mısn dedi bende zamanımız bol acele etme dedim güldü. sonra cafeden kalktık bizim mahalleye uzak ufak orman gibi bi yer var. çimenlik bi kaçtanede ağaç. oturduk bi ağacın gölgesine

beyler bu arada ilk caps birazdan geliyor.

bi kaç dakika sonra yavaş yavaş konuşmaya başladım. (tabi akşamdan ne söyleceğimi falan iyice düşündüm amk öncekiler gibi değil bunu bayağı bayağı sevmeye başlamıştım yanlış bişeyde kızı kaybedebilirdim)
akşamdan çalıştıklarımı 3-5 cümle söyledim daha hepsi uçup gitti kafamdan amk cümleleri toparlayamadım saçmalamaya başladım. kız güldü sakin ol rahat davran dedi ben bi kaç kelam daha edip topalayacagım diye iyice tak ettim herşeyi en son dayanamadım. bak ayşe ben seni seviyorum hatta ilk gördüğüm günde çok hoşlanmıştım senle anlatabildim mi dedim. güldü anladım ee ddi. içimden diyorum dıbına kodumu ne eesi işte anlıyon illah zora sokacan bizi. eesi öyle işte sevgilim olur musun dedim. kızda dünden razı tabi. her zaman senın gıbı bırını beklemıştım dedim (içimden: gibtir amk kevaşesi diyorum tabi) ama bunu şimdi diyorum o zaman yemiştim amk. sonra elimi tuttu. normalde benım tutmam lazım ama kız baktı benden bi tak olacagı yok bayağı bi el ele tutuşup sessiz kaldık sonra aşkım dedim güldü efendım faln dedi. neyse buraları geçiyorum okul çıkış saatine kadar orada öylece oturup konustuk

ilk capsi paylaştım binler devam ediyorum hikayeye

neyse sonra yola koyulduk işte eve kadar geldik bunu bıraktım görüştükten sonra bende eve çıktım.
beyler özet geçiyorum buraları yine atlıyorum. yaklaşık 2.5 ay olmuştu çıkmaya başlayalı. gayet güzeldi herşey ama son günlerde kız bi garipleşti bana soğuk davranıyor hiç bulusmak istemiyordu. eskiden her haftasonunu beraber geçirirken artık okul zamanı bile benle gezmez olmuştu. kesin biri var bunun aklında beni terk eder mi korkusu yaşıyordum bunların sınıftan biriini tuttum ufak çocuklardan bu kız napıyorsa bana anlat yoksa giberim seni çocuk dedim tamam abi dedi artık ben yokken sınıfta naptıgını kimle konustugunu öğrenecektim. aklımda o ilk gün numarasını verdiği huur çocugu vardı çünkü bizim mahalleye geldiğinden beri ben hariç başka hiçbir erkekle tanışmamıştı adım gibi emindim

dıbına koyim 2-3 kişi dışında başka kimse giblemiyor mu lan yarına mı bırakayım devdıbını. hikayenin en önemli kısımlarına geldim