Aradan 2 gün geçti, unutmaya çalışıyorum Meryem'i. Ama boş boş durdukca, aklımdan çıkmıyordu. Sevdiğim bir insanın bu hareketleri bana ağır gelmişti beyler. En sonunda evde yat-kalk bunaldım iyice, abim akşam geldiğinde konuştum. Abi bana ayarladığın iş nerede, gidip çalışacam dedim. Bizimkiler çalışacağımı duyunca çok sevindi lan, babamın taktirini ilk defa aldım amk. Neyse abimle sabah birlikte gittik, restoran sahibiyle konuştum.

işte sabah 10, akşam 10 dedi muallak patron bana. Ama nerede yalan dıbına soktumun evladı, çalıştığım süre boyunca hep mesaiye kaldım. Mesai parasıda vermiyordu yavşak. Neyse beyler komi olarak işe başladım, daha garson bile değilim lan. Abimde az ileride bir hotelde çalışıyor. Ama benle alakası yok tabi, orada abimin bir arkadaşı var o vasıta oldu diyelim.
--
Neyse ilk 2 gün biraz zorluk çektim, ama alışmıştım sonrasında. Orada çalıştığım sürece boyunca güzel geçti beyler yalan yok, eğlenceliydi. Hele bir şefimiz vardı ismail abi, adam Cem yılmaz'dan 2 dakka sonra doğmuş, felaket komik bir adam. Arada sırada ismail abiyle, iş bittiğinde sahile gider içerdik amk. ismail abi'nin evi, restoranın üst katında küçük bir oda diyim size. Orada takılıyor, hayat hikayesi çok acıklıydı. Burada yazmayacağım ama, anlattıklarından etkilenmemek mümkün değildi beyler. Adam o kadar kötü şey yaşamasına rağmen çok eğlenceli, neşe doluydu.

Neyse aradan 3 hafta geçti, bu arada günlük 45 lira alıyorum amk. 50 lira bile değil, son 1 hafta iş saatleri aksamaya başladı. 10'da çıkmam gerekirken gece saat 2'yi 3'ü buluyordu. Bizim muallak patron, vardiyalı elaman çalıştırmıyordu, müşteri gelirse kapatmıyordu tükkanı. Bizde eşşek gibi çalışıyorduk mecbur. Son gün saat 4.5 çıktık, uykusuzluktan geberiyorum, bizim patron gitmiş çoktan amk. ismail abiye bırakmış dükkanı, herkes neredeyse kırılıyor yorgunluktan. Artık sıkılıp giberler işini ben gelmiyorum bir daha diyecektim. ismail abi'nin hatrına kaldım. Son müşterilerde gittiğinde, hemen kapadık. ismail abi günlük yevmiyelerimizi dağıttı. ismail abiyle konuşup, gelmeyeceğimi söyledim. Kalmamı çok istedi ama ben artık soğumuştum işten. Patron ilk başta konuştuğu gibi davranmayıp yavşak olunca, hiç çalışasım gelmedi. 3 haftanın sonunda ayrıldım işten beyler.

Bizimkiler işi bıraktım diye kızdılar, ama anlatınca hak verdiler sonunda. Artık yine evdeydim beyler, askere kadar kesin çalışmayacam diyordum amk.