1. 4.
    +1
    güzel şiir panpa
    ···
  2. 3.
    -1
    Kışlık
    erzaklarımızı temin için…
    Ben de evimize bekçilik yapardım.
    Bahçeyi sulardım. Evi
    temizlerdim. Kısacası evin her
    işini ben yapardım.
    Bir gün sabahın erken saatlerinde
    ben uykuda iken kapı çalındı.
    Uykulu bir vaziyette kapıya gittim
    ve açtım. Karşımda bir kadın…
    —Zeynep Hala yok mu?
    —Yok. Köye gitti.
    —Ya… Sen torunusun, değil mi?
    — Evet… Bana senden
    bahsetmişti. Çok zeki olduğunu,
    çok ta çalışkan olduğunu
    anlatmıştı.
    -Hııııı…
    – içeri girebilir miyim?
    -Tabi abla buyur…
    içeri girdi. Yatağımın ucuna
    oturdu. Bana öyle bir bakışı vardı
    ki utancımdan gözlerimi
    kaçırıyordum ondan. O ise ısrarla
    bakıyordu. Gülerek:
    -Ne o, benden sıkıldın mı?
    Yüzüme bile bakmıyorsun.
    -Yok Abla ne sıkılması?
    -O zaman senden bir ricam
    olacak.
    – Buyur Abla…
    – Üç aydır kocam askerde…
    ···
  3. 2.
    0
    bu hikaye tutmaz çöp
    ···
  4. 1.
    -4
    Yıllar öncesinden
    hafızamdan çıkmayan bir anımı
    anlatmak istiyorum. Kimseye
    anlatamadığım bu anımı sizlerle
    paylaşmış olacağım. Uydurma
    hikâyelerin yazıldığını düşündükçe
    okumak isteğim kayboluyor.
    Çünkü çoğu hayal ürünü… Hepsi
    de birbirine benziyor. Bu anım
    tek bir kelimesi uydurma olmayan
    bir anıdır. Okurken gerçek
    olduğunu düşünüp okuyun. Orta
    ikinci sınıfa gidiyordum.
    Babaannem yalnız yaşadığından
    babam benim onunla yaşamamı,
    ona can yoldaşı olmamı istiyordu.
    Ben de babaannemi çok
    seviyordum. Bunun için senenin
    on – on bir ayını onunla
    geçiriyordum. iki göz odalı bahçe
    içinde bir evdi babaannemin evi.
    Bahçemizde incir, kaysı,
    yenidünya ağaçlarından küçücük
    evimiz adeta ağaçların içinde
    kaybolmuştu. Yaz gelince
    babaannem köye giderdi.
    ···