komşu kadın bana zorla kendini siktirdi

bu hikaye tutmaz çöp

Kışlık
erzaklarımızı temin için…
Ben de evimize bekçilik yapardım.
Bahçeyi sulardım. Evi
temizlerdim. Kısacası evin her
işini ben yapardım.
Bir gün sabahın erken saatlerinde
ben uykuda iken kapı çalındı.
Uykulu bir vaziyette kapıya gittim
ve açtım. Karşımda bir kadın…
—Zeynep Hala yok mu?
—Yok. Köye gitti.
—Ya… Sen torunusun, değil mi?
— Evet… Bana senden
bahsetmişti. Çok zeki olduğunu,
çok ta çalışkan olduğunu
anlatmıştı.
-Hııııı…
– içeri girebilir miyim?
-Tabi abla buyur…
içeri girdi. Yatağımın ucuna
oturdu. Bana öyle bir bakışı vardı
ki utancımdan gözlerimi
kaçırıyordum ondan. O ise ısrarla
bakıyordu. Gülerek:
-Ne o, benden sıkıldın mı?
Yüzüme bile bakmıyorsun.
-Yok Abla ne sıkılması?
-O zaman senden bir ricam
olacak.
– Buyur Abla…
– Üç aydır kocam askerde…

güzel şiir panpa

devam et bin

amk şiir gibi anlat... :ASD:AA:SD

--spoiler--

--spoiler--

adam yılmaz özdil beyler.

kocam askerde olduğundan
azdım çok
kocamla yapmaya hasret
kaldığım fantaziler
bütün gün içimi kemirip duruyor
seninle bunları yapabilir miyiz?
dedi
ben utancımdan olmaz dedim
elim ayağım titredi
ama durmadı abla eteğinin
altından çıkardığı titreşimli dildoyu
bir hamlede ağzıma soktu

Benim okumam yazmam da yok.
Ona mektup yazdıracak birini
arıyordum. Zeynep Hala “benim
torun yazar” demişti. Onun için
geldim. Yazarsın değil mi Canım?
-Tabi yazarım abla… O zaman
ceketinin cebinden katlanmış bir
kağıt ve zarf çıkardı. Bana uzattı.
-Al… Kağıt ve zarfı aldım.
-Bu da kalem… Onu da aldım. Göz
göze geldik. Çok güzel ve sevimli
bir yüzü vardı. Düzgün kaşlar,
simsiyah bir çift göz. Parlak bir
ten.. Çok hoştu… Başımı eğdim. -
Başlayalım mı? Dedi.
-Evet. -Ben söyleyeceğim sen
yazacaksın.
-Tamam.
-Nasıl başlasam? Hah, Canım
Kocacığım… Seni çok özledim. Üç
aydır yalnızım. Sen gittiğinden
beri tadım tuzum kalmadı. Arada
bir annemlere gidiyorum. Ama
orada da tat bulamıyor, tekrar
eve dönüyorum.

hasgibtir kadın yanıyor

vayy şerefsiz karı

arama entry'ler x
pompaci bekir
önüncü nesil inci sözlük yazarı

(online)
genel ulan
bugün: 7
bu hafta: 8
toplam entry: 8
toplam başlık: 0

Benim okumam yazmam da yok.
Ona mektup yazdıracak birini
arıyordum. Zeynep Hala “benim
torun yazar” demişti. Onun için
geldim. Yazarsın değil mi Canım?
-Tabi yazarım abla… O zaman
ceketinin cebinden katlanmış bir
kağıt ve zarf çıkardı. Bana uzattı.
-Al… Kağıt ve zarfı aldım.
-Bu da kalem… Onu da aldım. Göz
göze geldik. Çok güzel ve sevimli
bir yüzü vardı. Düzgün kaşlar,
simsiyah bir çift göz. Parlak bir
ten.. Çok hoştu… Başımı eğdim. -
Başlayalım mı? Dedi.
-Evet. -Ben söyleyeceğim sen
yazacaksın.
-Tamam.
-Nasıl başlasam? Hah, Canım
Kocacığım… Seni çok özledim. Üç
aydır yalnızım. Sen gittiğinden
beri tadım tuzum kalmadı. Arada
bir annemlere gidiyorum. Ama
orada da tat bulamıyor, tekrar
eve dönüyorum.

durumumuz yoktu okuyamadım

Duvarlar üstüme
yıkılacak gibi… Ne vardı sanki
evliliğimiz bir ayı doldurmadan
askere gidecek. Sana doyamadan,
sana sarılamadan, tadını
çıkaramadan gitmenin ne
olduğunu bir ben bilirim.
Akşamları erkenden yatağa
giriyorum. Seninle geçirdiğimiz
birkaç geceyi düşünerek….
Avuçluyorum. Göğüslerimi
okşuyorum. Senin anlayacağın
kendi kendimi tatmin ediyorum…
-Yazıyorsun değil mi?
-Evet… Utancımdan ne yapacağımı
bilemiyordum. Terlemeye
başladım.
-Devam et o zaman…
-Tamam abla… Canım, erkeksizlik
çok zor hele sevişmenin tadını
aldıktan sonra daha da zor geliyor
insana… izine gelmeni dört gözle
bekliyorum. Beni gene bagırta
bağırta gibmeni istiyorum. Senin
içime girmeni dört gözle
bekliyorum.

Mektup böyle sözlerle yazıldı. Ben
ne yapacağımı, ne diyeceğimi
bilemeden o ne derse
yazıyordum. Nihayet selamlarla
bitirdi mektubu…
-Nasıl iyi oldu mu? Hadi bir oku
da dinleyeyim. Bakalım doğru
yazmış mısın?
-Ama abla… Bırak abla demeyi…
hadi oku!
Utana sıkıla okudum mektubu.
Sırılsıklam olmuştum. Arada bir iç
geçiriyordu. Offf… offffffff … Ne
zormuş asker karısı olmak. Sen
bunun ne demek olduğunu
bilemezsin. Benim gibi bir kadının
gibilmek isteğini anlayamazsın.
Başım önümde cevap veremedim.
Mektubu uzattım.
-Al Abla…
-Zarfı da yazsana… Zarfın üzerine
küçük bir kağıda yazılı adresi de
yazdım. Kağıt elindeydi. Katladı.

up up up

Unuttum. Dedi ve elini eteğinin
altına soktu. Öbür eliyle de
mektubu dıbına sürdü. Bana
uzattı. Mektubun altına şu
söyleyeceğimi de yazıver.
-Canım bu kağıdı amıma surdum.
Kokusu sana ulaşsın diye…
Şimdilik bununla idare edersin.
Mektubu benden alıp dudaklarına
zütürdü. Öptü. Kırmızı ruj
sürmüştü. Dudak izi mektuba
çıkmıştı. Katladı. Zarfa yerleştirdi.
Tükürükleyip yapıştırdı. Ayağa
kalktı.

lisedeyken okumuştum bunu oç kaç yıllık hikayeyi koymuşssun sie eksi