Ben daha üniversite 1. Sınıftaydım ama siyasi konularla çok uğraştığımdan derslere pek vakit ayıramazdm. Sürekli eylemlerdeydik polisle kavga ederdik her seferinde copu zütüme soksalar da bundan asla usanmazdım yani 1.sınıftaki yılım hep sokaklarda geçti. Ta ki onu göresiye kadar...

Birgün yine eylemdeydik. Arkadaşlarımla kocaman bir pankartı tutarken bizim gerizekalı pankartın kendi tuttuğu tarafı yere düşürdü. Daha sonra o geldi. Arkadaşımla tartışmaya başladı. Daha sonra araya girip 2sini sakinleştirdim. Bizimkini zaten gibtir et ama o bir türlü sakinleşmemişti. Çok asabiydi. Bu konularda hassas olduğunu söyledi. Ancak o kalabalığın içinde onu zor sakinleştirirdim. Daha tenha bir yere gittik. Bir mekana gidip beraber dondurma yedik. işte o dondurmayı yalayışını gördüğüm zaman içimde birşeyler küt küt etmeye başladı

Şimdiki durumun aksine o zamanlar kızlarla muhabbetim "naber nasılsın"ı geçemezdi. Ama o gün farklıydı sanki o an başkasıydım ve içimdeki o yabancının etkisiyle kızdan telefon numarasını istedim. Kız önce bir duraksadı ama sonra verdi. Sıkıntı olmadı yani. Biraz daha muhabbet ettik ama 2miz de komünisttik yoksa konuşacak konu yoktu. Hep aynı şeyler yani emperyalizm hegemonya falan. 1-2 saat böyle takılıp ayrıldık ama içimde gereksiz bir mutluluk vardı. Kendi kendime aptal aptal hareketler yapıyordum.

O gece uyuyamadım. Uyusam bile 5 dk sonra kabus görüp yeniden uyandm. Gecem kabuslarla geçti. Sabah uyandığımda zombiden farkım yoktu. Ağır ağır yurttan çıkıp okulun yolunu tuttum kızı komple unutmuştum. Neyse sınıfa bir girdim herkes ouuuvv falan yapıyo amk meğer benim kızı zütürdüğümü görmüşler bütün sınıfın haberi olmuş. Bana dediler kız 2. Şubedeymiş bunu duyunca havada takla atasım geldi ama cool takılmayı seven bir biriydim. Her ne kadar tipsiz olsam da

3-5 kişi giblerse devam ederim çok değil

O gün okulda olay çıktı. Çözüm süreci daha yeni başladığı için PKKlı itler havlamaya başladılar. APO posterlerini falan aldılar çıktılar üninin avlusuna eylem yapıyolar. Bizim grup da toplandı amacımız avluyu basıp pkklıları dağıtmak. Tabi oçlar çivili sopa falan getirmişler o yüzden biraz çekiniyoruz. Ama yinede ilerliyoruz o arada bizim gruba 2. şubeden de komünistler katıldı iyice kalabalıklaştık. Bize katılan grubun içinde o kız da vardı

PKKlılara iyice yaklaştık taşlar atılmaya başlandı ama tam kavga başlayacakken rektör polis çağırmış polisler geldi önüne geleni yakalayıp plastik kelepçe taktılar. Biz hemen kaçtık ama gözüm hep o kızı arıyordu daha sonra buldum. Kız polisten kaçıyordu ve yakalanmasına az kalmıştı. Elime bir taş aldım polise attım ama polis zırhlı amk kafasında da kask var bişey olmadı daha sonra polise sövmeye başladım duydumu duymadımı bilmem ama birden bire 3 polis beni kovalamaya başladı sonra bir baktım kızı kovalayan polis de benim peşime takılmıştı

kendi zütüm tehlikede olsada kız kurtulduğu için içimde gereksiz bir sevinç vardı nedenini anlayamadığım türden bir sevinç. Daha önce bu hiç olmamıştı yani hiç başkası için bu kadar sevindiğimi hatırlamıyordum. Biraz zayıf olduğum için ince ve uzun bacaklarım vardır. Hızlı koşarım lisedeyken atletizmde falan takılmıştım yani iyi koşarım. Biraz kovalamacadan sonra izimi kaybettirdim. Hemen bir sinema salonuna gidip telefonla kızı aramaktı amacım. Ayrıca sinema salonları benim gibi birisi için fazlaca güvenli bir yerdi

biraz uplayın da yukarı çıksın amk sonra altlara gidiyo başlık

Kızı aradım telefon uzun bir süre çaldı ondan sonra bir ses 3. salondayım dedi ve kapattı. Şaşırmıştım. buraya kadar nasıl gelmişti ki? Hiç karşılaşmadık da. Neyse 3. salona indim en arka koltukta oturmuş elinde 2 kutu patlamış mısırla beni bekliyordu. Sen nasıl.. diyecekken sus film başlayacak dedi. Ya ama... filmden sonra konuşuruz dedi. Film başladı ama bir türlü konsantre olamadım aklım hep ondaydı ve buraya nasıl geldiğini düşündükçe meraktan çatlıyordum

Film bitti. Sinemadan çıktık. Ortalık sakindi. Gittik bir parka oturduk. Bana bir açıklama borçlusunuz hanımefendi dedim. Aanlatmaya başladı Sen o taşı atmasaydın o polis beni yakalayacaktı ama taş gelince yavaşladı nedenini anlayamadım. Sen polisleri peşine takınca ben de biraz rahatladım ve o sinemaya daha kısa ve tenha olan bir kestirme buldum. Ve senden önce sinemaya girdim. Seni nasıl gördüğüme gelince sinemaya hemen girmedim biraz kapısında bekledim daha sonra seni görünce içeri girdim. Eğer girmeseydim sen nefes nefese beni görünce bağıra bağıra soracaktınnasıl kurtuldundiye ve başımız belaya girecekti Tabi bu söylediği sözler umrumda değildi çünkü ben sadece onun güzel yeşil gözlerini görüyordum anlattıkları umrumda bile değildi. Ve tabi gercek bir arnavut piyadesi her zamanki olduğu gibi yaptı yapacağını:

-Çok tatlısın...

Nasıl? anlamadım? dedi. inanın yerin dibine girmiştim. Ne diyeceğimi bilemedim. Öyle kaldım:
-Yani çok tatlısın bunu demek istedim

O da öyle kalmıştı gitmeliyim dedi.

-Tekrar buluşacak mıyız?

-Belki

Beyler inanın son üç gündür kendimi tanıyamıyordum. Deli cesareti gelmişti bana artık her şeyi çekinmeden yapıyordum ve çok mutluydum. O zamana kadar materyalist takıldığım için aşk tarzı şeylere inanmamıştım. Peki bunun adı neydi?

Artık geceleri gözüme uyku girmiyordu. Ne kadar uğraşsam da uyuyamıyordum. Arada bir gözlerimi kapattığım anda da hemen kabus görüp tekrar uyanıyordum. Bazen de onu görüyordum elini tutacak gibi olurken hani olur ya bazen rüyanızda uçurumdan aşağı düşersiniz. işte bende öyle aşağılara düşüyorum. Ve tekrar sabahları zombi gibi uyanıyorum.
KIzla tanışmadan önce dersleri zaten giblemiyordum şimdi kız geldi hepten bıraktım okul mokul gibimde değildi boş zamanlarımda ya kızı düşünüyordum yada internetten marxla ilgili makaleleri veya KP nin çıkarttığı dergileri okuyordum

bu arada yengeniz burdaki kıza çok benziyor beyler

http://images.forwallpape...-wallpaper-wallpapers.jpg

O olaydan sonra kızdan 1 hafta haber alamadım. Okula da gelmiyordu. Bizim pazartesi günleri ders yoktu. O gün bana bir mesaj geldi:

Sinemanın önüne gel

Hangi sinemayı kastettiğini anlamıştım gittiğimde çoktan ordaydı. Sinemanın önünde buluştukdan sonra biraz yürüdük. Yolda konuşmaya başladı:

Piyade ben sana gercekten çok ısındım(bu sözden sonra gelecekleri az çok tahmin edebiliyordum çünkü ne zaman kız lafa pozitif şeylerle başlasa devamında illa kötü birşey gelecekti) Eğer başka bir zamanda başka biryerde olsaydık senden daha iyi bir sevgilim olamazdı ama şu anda bile senin yanında bulunmam çok yanlış.

-Neden?

-Şeyy.. Benim bir sevgilim var...

Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var... Benim bir sevgilim var...

bu sözünden sonra konuşmaya devam ettiysede ben ne dediğini hiç duymadım çünkü kafamda hep bu cümle tekrarlanıyordu: Benim bir sevgilim var... O hala konuşmaya devam ederken sözünü kestim ve gitmem lazım dedim. ve ordan koşarak uzaklaştım.
arkamdan defalarca bağırmasına rağmen dinlemedim ve koştum. Sakin bir yere gittim ve orada saatlerce ağladım. Daha onu tanıyalı 3 gün olmuştu ama ben saatlerce ağladım. bir insan 3 günde aşık olurmuydu?

vay amk şimdi o günler aklıma geldi efkarlandım beyler bi 15 dkya devam ederim siz başlığı takibe alın

beyler uplayın da okunsun kendimi yalnız hissediyorum

O gün hiçbirşey yapmadm. Canım içmek istedi. O güne kadar hiç içmememe rağmen. Sorunlara kalıcı çözüm değil ama gerçekten çok kötüydüm. En azından kafamı dağıtırım diye düşündüm. Gittim 5 bira aldım önce tadı çok acı gelsede sonra alışıyordun. Ve kafam yavaş yavaş hafifliyordu sanki. Son birayı bitirdimmi bitirmedimmi hatırlamıyorum ama orda uyuyakalmışım. Yani geceyi dışarda geçirmişim. Sabah uyandığımda saat 12ydi. Derse geç kalmıştım ama önemsemedim nasıl olsa canım hiçbirşey yapmak istemiyordu ama yapacak bişey olmadığından mecbur gittim

Tabi okula varasıya kadar ders bitmişti. Yani yapacak hiçbir şeyim yoktu. Öyle bir banka oturup gelen geçen öğrencileri izlerken onu gördüm. Her zamankinden daha güzeldi. Onun güzelliğini gördükçe içim yanıyordu. Ona sahip olmak istiyordum. Ve bunun bir yolunu bulmalıydım. Ama nasıl? Her şeyi bıraktım artık ne eylemlerle ne de komünizmle ilgili dergilerle ilgileniyordum varsa yoksa o kızdı benim için. Her dakika her an o aklımdaydı.

beyler çıkmam lazım akşama devam ederim kendinize iyi bakın

O gün biraz halsizdim yurtta yatağımda yatarken telefon çaldı. Bizimkiler arıyordu.

-Yoldaş herzamanki yerde toplanıyoruz geliyormusun?

-Gelemeyeceğim yoldaş

- Yoldaş hayırdır sen hep gelirdin?

-Bugün biraz halsizim siz bensiz yapın eylemi

-Tamam yoldaş geçmiş olsun.

Yatmaya devam ediyordum ki telefona mesaj geldi:

"Sinemanın önüne gel"