mal aqqqq

42 gün geçti aq bitir şunu

nerde kaldın lan 1 hafta olcak nerdeyse nübük ?

Çünkü Buse ,sanki en son konuşmamız yüzünden işlerin değiştiğini düşünüyor, bu yüzden bana karşı onda negatif bir his oluşmasını sağlıyordu. Bu durumdan kurtulmak için o akşam Buse ile zaman zaman ilgilendim. Tabii ki çekiciliği hala zirveydi ve konuşmak istiyordum sürekli fakat elime böyle güzel bir şans geçmiş iken diğer seçenekleri kullanmak istiyordum.
Bir ara "ne oldu sende bir şey var ?" tarzı bir şey demesini ister miyim ? derse ne demek isterim diye düşünürken yanıma gelip sorular sormaya başladı.

- Ne oldu sen niye durgunsun ?
+ Durgun mu ? Ne bileyim ya biraz yorgun gibiyim.
- Geç mi yattın ?
+ Sayılır, kızlar uyutmadı.
- Aa ne kızları ?

Kızlar uyutmadı mı ? Bunu söylerken kafam neredeydi bilmiyorum. Elime ne kadar hendikap geçse bile sürekli batırıyordum ona karşı. Onunla ikili dialog becerimi en kısa sürede geliştirmem lazımdı.

Fotoğrafları aldıktan sonraki gün akşam Buse'lerle dışarı çıkmıştık. Fakat artık bende bir şeyler değişmiş ver farklıydı. Her zaman oturduğum arabanın sağ arka koltuğu daha karanlık, içimdeki bazı duygular daha güçlü, her zaman kitlendiğim kapı açma yeri daha nostaljikti. Artık bir çıplak fotoğrafa sahip ergenliğinin ilk sınavında bir adım ilerleyebilmiş ve hedefe doğru azimle giden bir avcıydım. Sanırım bunun gibi duygular beni o gün çok iyi oynamaya itmişti. Açıkçası haftasonu bir şansım olduğu gerçeği beni Buse'ye karşı o gün az da olsa ilgisizleştirmişti. Böyle bir şey daha önce olmamıştı ve gayet iyiydi.
Fakat tek kötü yanı işin zamanlamasıydı.

(Ayraç)

ayraç koyuyorum devam et

rezzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

yarın devam edeceğim panpa uykum var sana sözüm

yazsana la olum devam devam

Cüneyt'e dönüp abi gibtir git ve inanmayacı başka cümlelerimden sonra beni konuşmaların bir kısmını gösterip gerçek olduğuna inandırdıktan sonra ne yapacağımı bilmiyordum. Artık iş çok kolaydı ve beklenmedik bir şekilde hızlı ve doğru olmuştu. Doğru yolda olduğumun değil yeşil ışığı flaşörü olmuştu. Cüneyt'e o an domalıp beni gibmesini isteyecek konumda hayran kalmıştım ve bunu düşünürken bende bile bu etkiyi yarattıysa bu adamın gerçekten muazzam olduğu kanısıydı. insanların isteklerine cevap mı oluyordu bu yüzden mi arzulanıyordu artık cüneyt ile ilgili kafamda deli sorular vardı ve herkesin iyiliği için Cüneyt'i si
şaka lan şakak ama o derece hayran kalmıştım.

Hala bugün ne konuştuğunu bilmiyorum taktiklerini hiç bir zaman söylemez, göstermez ve paylaşmazdı. Fakat onun konuştuktan sonra beni bilgisayara çağırıp; konuşmamı istediğin Ayşe bu muydu ? Hani şu elde etmesi çok zor olan yatağa özellikle neredeyse imkansız dediğin ?
şeklindeki alaycı tavrını sergileyip bana bir fotoğraf gösterdiği anı hiç unutmam.

http://imgim.com/image/aysem01.jpg

fotoğraf tam olarak buydu. Şaşkınlıktan dona kalmıştım. Şaşkınlıktan sonra mantıklı gelen tek açıklama bu Ayşe olamazdı Cüneyt beni kandırıyordu.

Fakat işin hızlandırılması gerekiyordu son karardan sonra. Bu bir hafta normal şartlarda başlangıç evresi olurdu. Önce ders sonra, 2. ders sonra, dışarıda çay, sonra pastanede simit, en son evde gibiş. Ama prosedürleri geçmeliydim hemde hemen. Eve geldiği ilk gün Tanrılar için kanı akıtmalıydım ama nasıl. Aklıma Cüneyt geldi ve ona bu noktalarda ihtiyacım olduğunu anladım.

O zamanlar telefon pek yaygın değildi. Olsa bile bir mesaj 2 kontör gibi şeyler vardı. Pahalı oluyordu konuşmalar, en uygun iletişim aracı dönemin meşhur "msn"iydi.

Cüneyt'e, Ayşe ile oradan konuşmasını ve kıvama getirmesini istedim haftasonu için.

Test mi çözüyorsun sen bakayım havasında giriş yaptıktan sonra klagib bir iki cümle öbeği ile kapanan konuşmadan sonra atladım.

+ Bende matematiği yapamıyorum ya mat 1 kısmı iyi de mat 2 çok zorlanıyorum.
- Aslında bir kere kaparsan çok kolay oluyor gerisi biliyor musun?
+ 1 kere kapsam yeşil ışığı alsam devamında hiç bırakmam da olmuyor işte.
- Öğreteyim istiyorsan ben sana ? Bana da pratik olur çalışacağım zamanlarda.

En yakın ne zaman görüşüyoruz, çok isterim, bende öğretecek birini arıyordum tarzı bir kaç cümlem sonra iş ayarlanmıştı 1 hafta içinde ki bir haftasonu ders çalışacaktık ve bu çok iyi bir haberdi.

ilk teneffüs'de onun göz önünde bulunarak onun seveceği bir erkek modelini sergiliyordum gözlerinin önünde. 2. teneffüsde etkiyi arttırarak zütürdüm, çünkü sonlara doğru test çözmek gibi biraz onun ilgi alanıyla ilgili alakalı bir durumda bulunduğum da gelmesi için hem sebep hem bahanesi olacaktı en azından planım bu yöndeydi. 4 . Teneffüs'de herkes dışarıda iken öğlen tatilinde ben oturup test çözüyordum en azından öyle yapıyordum. Sınıfla berabeer geldiği için denk gelemediğimiz ve sınıfın test mi çözüyorsun lan sen taşaklarından sonra bir sonraki tenefüs için gelmemesi için hiç bir sebep yoktu ki öyle de oldu.

Ertesi gün kalktığım da kendimden emin bir şekilde uyandım. Ciddi bir şekilde kahvaltımı yapıp hazırlandım ve okulun yolunu tuttum. Ayşe'nin okula bugün geleceğinden emindim çünkü gelmesi gerekiyordu içimde öyle bir inanç vardı. Sınıfa girdiğimde Ayşe'yi ilk gördüğümde gözleriyle bana bakmasını bekledim zaten ön sıradaydı. Bakışını attığı zaman " sen yannanı yedin" bakışının biraz daha romantik haliyle bakıp yavaşça sırama geçtim. Artık ok yaydan çıkmıştı ve Tanrı'lar kan istiyordu.

Gece yatağımda beni bekleyen bir sürü düşünce ve soru vardı ve bu yüzden biraz telaşlı havam vardı. Çünkü yatağa girdiğim zaman planlarım, buse'nin en son konuştuğumuzda ki cümleleri, ayşe, sibel vs derken artık iş gerçekten saçma bir hale gelmişti bu yüzden bir an önce bir adım atılıp olumlu sonuçlar alınmalıydı böylece umut tekrar yeşerebilecekti. Herkesin iyiliği için Ayşşe'yi gibmem gerekiyordu ve en yakın zamanda. Böylece planları hızlaya alıp, ilk tohumları yarın okulda Ayşe'nin vajinasına dökecektim. gibimin için yeşillenmesi için.

"Kaçmıyor ya " kelime öbeği o kadar tahrik ediciydi ki; o an ki altımdaki siyah pantolunun üst düğmesinin o gün koptuğuna yemin edebilirim. Buradan sonra ağzımdan çıkacak herhangi bir şeyin işleri batacağına emindim ki konuşmayı hemen kestirmek istedim. Çünkü bu zirve noktasıydı en azından şimdisi için zorlayıp batırmanın hiç bir manası yoktu. O yüzden cümlesine biraz güldükten sonra bir kaç destekçi ve iyimser cümleden sonra "hadi içeri geçelim "babamlar, üşüdüm, geç kaldık, bizi mi arıyor" tarzı ufak bilinç altı mesajlarını ekleyip içeri geri dönüp geceyi daha fazla etkileşimde bulunmadan noktalayıp evlerimize döndük.

ama önce izin verinde şu dubleyi yuvarlayayım

tamam arada denk gelenlerin olması güzel özellikle bullockpasha okuduğu belli o günkü benim duygularımı başlıyorz. bundan sonra seri devam ediyorum