kola içmenin lüks sayıldığı zamanlar

ağlattın amk şarkıyı hatırladım of

amk busefer gerçekten ağladım lan hell panpa şukular şelale :(

@141 yok panpa hesap makinasında yazıyodum tersten

@1 şuku panpa

ananın amı oç... beyler muzigi dinlerken okumayın lan göz pınarlarım doldu

@1 duygluydm aglamak icin bahabe oldu lan kap sukunu

gözlerim yaşardı binmisin lan :(

haha çok güldüm size. harbiden çocukluğunuz böyle mi geçti lan. biz almanyadaydık o zaman, boncuklu tabanca nedir akülü arabaya biniyodum. mahalledeki çocukları sıraya sokuyodum bindiricem diye. sonra babam kızıyo diyip tek başıma sürüyodum.
küçük yarış arabalarından vardı, onlardan getirirdik. cama çıkıp bi tanesini bi saate atar yalvartırdım mahalledeki çocukları. neydi o günler amk..

@172 yaşadığın getto hayatından hiç bahsetmiyosun bin. altın kafeste gibeyim seni

@1 sana zaten birşey demiyorum. canımı bir yakış yaktın ki. giden gitmiş, ona mı yanayım, dünyanın suyu çıkmış ona mı yanayım.

@6 "aşklar sayfa kokuyordu o zaman" evet. olay budur. sevgiyi, hüznü ve öfkeyi kağıda gömen adam için her zaman umut var demektir.

ben o devrin insanıyım. i-phone'a da, i-pod'a da özenemedim hiç nedense. süper giyineyim, süper tüketeyim istemedim. tüketemediği için huzurunu bozup acısını benden çıkaran da oldu, imrenen de oldu. ben böyle olsun istemedim ki. o dönemin insanıyım, taşrada büyüdüm. parası olmadığı için tek defterle okula gelip giden, bu sebepten de başarılı olamayan sınıf arkadaşlarımıza bakar birşeyler duyumsardık. henüz adını koyamamıştık o duygunun.

ne kadar çirkin bir acımaymış meğersem o duygu.

insanlar bir garip, paylaşılması gerekirken zenginlik paylaşılmaz, kimseye yetmeyeceği ortadayken, fakirlik paylaşılır inadına. tonluk gözyaşını zor bela tutacak kağıttan barajın hatrına...

artık büyüdüm mü neden bilmiyorum,

günlük tutmuyorum hanidir.

:/

okulun olduğu sokakta bakkal vardi bi tane , bilgisayar almıştı huur çocuğu 2 kere mousa dokundurmak için para alırdı. şimdiki gibi her binde laptop yoktu

@54 çok haklı lan. beyler ben de hep merak etmişimdir; internet yok,bi gibim yok nasıl aynı zamanlarda aynı oyunları oynayıp aynı mallıkları yapıyoduk lan?

@176 biz gönüldaştık çünkü, kafamıızın üstünde aynı gök vardı.

altımızda aynı çimenler...

soluksolugayemekyiyenadam'ın aşağıda numarasını verdiğim başlıkta, linkini verdiği yazıyı okuyun binler. ben kendisiyle pm'den de görüştüm. sıkıntılarla yaşamış bir insan. zeki bir insan. tam bu başlığın adamı.

(#61963356)

pink floyd'un division bells'i tam da bu düşüncelerimiz için yazılmıştır biliyor musunuz? 93'te. dünya bambaşka birşey olmak üzere, geri dönüşsüz bir değişime girip çirkinleşirken yazılmıştır. ama tabi ki, iyi biliyorum, yabancı müziğe ulaşabilmek bizim kuşağın çoğu için lükstü.

ulan mahvettiniz beni be. pinokyom vardı kıpkırmızı. şimdi olsa kız bigibleti derler ama çok severdim. mahallenin bakkalıydı babam havam verdı ama hep babam olmadığı zaman arkadaşlara sakız verirdim. bi kutu turbo çalmıştık sırf arabalara bakmak için. :-(

işin garip yanı bugün farklı farklı yerlerde yaşamamıza rağman bukadar bihaber nasıl aynı şeyler yaşanmış çok garip. dünyanın daha global olmadığı yıllar. 'penfriend'en mektup arkadaşımızdı bize global olan.

it gibi top oynar çeşmeye koşup 1 kan 2 kan diyip sıraya geçerdik.

yazamıcam daha panpalar :(

bizim nesil olarak kafamızda tam da şu vardı:

"Güzel günler bizi bekler, eyvallah dersin olur biter... "

kim sattı bu masumiyeti gavurun bit pazarına? zenginliğin peşinde koşmadım, koşmam da.

ama o büyü nerede? patlayan mısırı lüks sinemada değil sobanın üzerinde gece saklambacının üstüne yemenin tadı nerede?

ne yaptılar bize?

@1 senin ananı avradını. ulen yarak mı var hatırlatıyon, bunalıma gireyazdım. Hey gidi beee, yaz tatillerinde kardeşimle gider hakik'ten (askeri lojmanlarda hakik vardı o zamanlar) kolayla ninja kaplumbağaların pizza aromalı cipsinden alıp (nası gibmişler amkpizza aromalı cips mi olur) ağaç gölgesinde yerdik. Ace of base falan yeni çıktıydı, ah canım ahmet dinliyoduk rap map yapıyoduk aklımız sıra. amiga 500'ü olan arkadaş en gıymatlı arkadaştı. ferre dergi falan var o zamanlar ama satın alınmaz araklanırdı bayiden. hey gidi heyy..

vay dıbına koyim ilkokuldayken anneannemlerde kalırdım bizim bi döne ebe vardı rahmetli. kadının gecekondusunun yanında erik ağacı vardı binler, bi erik ağacı bu kadar güzel meyve verir amk. bi gidiyoduk kıpkırmızı erikler lan hepsi birbirinden tatlı. kadın 90 yaşlarındaydı bişey demiyodu eriğini yememize. ama biz de bin değildik tabi, kadın ne isterse alırdık bakkaldan felan.

maç yapardık deli gibi susardık amk artık annelerimiz bize kızmaya başlayınca biz de karşı apartmanın musluğunu çubuklarla sopalarla açıp ordan içip kapatıp kaçıyoduk amk. her defasında da yerler ıslak olduğu için kapıcı kızıyodu bize.

karşı apartmanda bide pamuk teyze vardı. biz futbol oynarken hep bağırarak pas felan istediğimiz için kadın bize çok kızardı lan. hatta bi kere hadi lan felan dedik kadına kadın soğan atmıştı kafamıza. şimdi anlıyom seni pamuk teyzem

ilkokulun sonlarına doğru zar zor bi bigiblet aldırdım bizimkilere tekeri patlayınca tamir ettiremiyordum. tekerler patlayınca bigibleti o kadar yokuştan felan çıkarıp bi saat yürüyüp tamirciye zütürüyoduk. frenler hep patlak olduğu için sağ ayağımı arka tekere koyup durduruyodum amk bigibleti. bazen motorgiblet sesi versin diye arka tekere şişeyi ezip sıkıştırırdık komşular kıl oldurdu amk.

hiç unutmam unutamam amk. 3. sınıftayken 2 arkadaş ceviz ağacına daldık. arkadaş binin tekiydi. cevizi yedik elimi cevizin yaprağıyla temizlerken itti beni muallak. ağaçtan düştüm bileğim çizildi amk. sonra ordan kaçtık ağlaya ağlaya ben ağlıyom arkadaş olacak bin ağlıyo bi de köpekler kovalamaya başladı yolda amk küfür ederek koşmaya başladık. yolda tanımadığımız bi teyze çevirdi yarama ilaç felan sürdü değişik yeşil bişey. harbi komşuluk çok kraldı o zamanlar. bileğimdeki çizik izi hala duruyo amk.

@182 şimdilerin gençleri o ağaçları monitörlerde görüyor, aylığına da para veriyorlar. bilmiyorlar ki o ağaçlar, o monitörler için kesiliyor.