klasik kız olayı değil aklım almıyor lan

ben halimden memnunken seri öpüşmelerin arasında gamzenin elini hissettim belimde, aşşaı doğru süzülüyordu. durdurmak istemiyordum fakat durmalıydı o el.

durdurmadım, eşofmanımdan aşşaıya süzülen eli. kavramıştı.okşuyordu. öpüşmenin verdiği hazzı katlıyordu bu durum, gamzeyi istiyordum bu gece benim olmalıydı. aysu yu unutturmalıydı bana.hem bana hayrandı sonradan ona yapıcağım bir yanlış onu kırmazdı-bu aptal düşünceyi edinmiştim o an-eşofmanımdan süzülen o el,herşeyi hazırlıyordu, gamze kendi kendini mahvediyordu belkide(avunmam)

@493 eyvallah bilader

sonrasını özet geçiyorum beyler.bu oral yapmak istedi fakat vazgeçirdim, nedense istemiyordum oral yapmasını, küçük düşeceğini düşünüyordum.ama ben giriştim orala, zaten zorunludur bu bi yerde. beyler şunuda eklemeliyim ki yarığı muhteşemdi, harikuladeydi,ince ve ufaktı. bakire gibi görünüyordu,ama ısrarla olmadığını söylüyordu.o ısrarına karşın direnmedim ve girdim içine, acılar içinde kıvranıyordu.bir süre sonra kamışıma bakınca bana yalan söylediğini anladım beyler. işte bu herşeyi bozacaktı

sinirlendim fakat kalkıp gidecek dermanım yoktu, temizlendim,bir sigara yaktım ve yanına uzandım.
"ne taktu lan bu şimdi"
"yiğit yalan söylememeliydim fakat ilkim olucaksa biri o sen olmalıydın"
"üfff vur gamze sende darbeyi"
"yiğit seni seviyorum, aşığım deme öyle"
"iyi tamam madem ilkin olucaz"
üzerine çıktım tekrar deli gibiydim beyler,ruh halim berbattı.o mutluluk uçmuştu. ağlamak istiyordum. ağlayamıyordum.bütün hıncımı gamzenin yarığından çıkardım

beyler dün gecekileri göremiyorum burada bir tek @496 var, diğerleri ?

belki yine kendimden utanıcak birşey yapmıştım, yine affedemeyecektim kendimi ama o gece gamzeye sırtımı dönmüş yatarken. sadece küfrediyorum. aysuya,biraya, sigaraya,sperme, yaradılışa,berkaya, haplara,roma hukukuna,ve hukukun alayına.

gamze olayını şimdilik bir kenara bırakalım,bi süre görüşmedim çünkü.
kendime geliyordum yavaş yavaş. aysu felan umurumda değildi, kendimi böyle hissetmeye zorluyordum.ama unutamıyordum o gülüşü,o gözleri.
ancak daha iyiydim, sonuçta karakterini öğrenmiştim sonunda, ruhundaki pislik ondan uzaklaşmamı destekliyordu.bu ne kadar zor olsada. aşk işte nefret ne kadar geçebilir önüne ?
bizimkiler yanımdan ayrılmıyorlardı,iyi geliyorlardı bana. insan görmek iyi geliyordu... gittikçe toparlıyordum kendimi. ocağa falanda uğruyordum arada boş dümbelek vakit geçiriyordum. turan planları tartışılıyordu, içimden gülmeme rağmen(yanlış anlamayın bu hayal olduğu için gülüyordum) bende atıyordum ortaya bi plan. ülkücülük de oynuyordum diyebiliriz...

okanı izliyordum ara sıra seviyordum o adamı, acı hayat vardı o sıralar yanlış hatırlamıyorsam.ona dadanmıştım. yalandanda olsa güç veriyordu bana. normalleşiyordu herşey, herşeyi bitirecek bir yol vardı unutmak, zordu bu ama çaba gösteriyordum.ama kendime hakim olamadığım zamanlardan bir olay gelip kapımı çalacaktı ve unutmak artık daha da zorlaşacaktı belkide, aldığım haber beni mahvetmişti

gamze intihar etmişti beyler, yoktu artık o bitmişti herşey. deli gibi ağlamaya başladım. bitmiştim bir can almıştım ben. bitmiştim...
ne yapacağımı bilemiyordum, dayanılmaz bir acı vardı, ağlamak bile zordu. dolanıyordum evin içinde, yerlere atıyordum kendimi kimi zaman, salyalar saçarken ağzımdan birşeyler mırıldanıyordum. fakat bana da talih gülerdi arada...

ölmemişti, hastaneye kaldırmışlar gamzeyi. kapattım hemen telefonu. sonuçta ölememişti, kurtulurdu heralde genelde hep öyle olurdu. fakat hiçbir ayrıntıyı bilmiyordum, nasıl intihar etmişti,ne zaman bulunmuştu,kim bulmuştu bilmiyorum. umurumda da değildi bunlar sadece yaşamalıydı, yaşamalıydı... yarım saat sonra kapım çalındı gelen aybikeydi, haberi o vermişti bana. neden geldiğini sorduğumda, beni hastaneye zütürmek istediğini söyledi,ona destek verilecekse o ben olmalıymışım. yapamazdım,ölmek üzere olan birine yalan söyleyemezdim. belkide o sorumluluk ağır geliyordu bana ama hastaneye gittim. yolda öğrendikklerim kadarıyla gamze bir kutu ilaç içmişti ve onu bulan aybikedeydi, üniye gelmediği için onu merak etmiş ve evine gitmiş, kapı açılmayınca içine bir kurt düşmüş,bu şekilde kurtarmış onu.

gamzenin odasına girdim, filmlerde gördüğünüz gibi bir durum vardı odada. gamzenin üzerinde borular, dıt dıt ses çıkaran bi alet,ve birkaç anımsayamadığım şey daha... süre azdı,5 dklık bi izin verilmişti odada kalmam için, elini tutmayı düşündüm ilk önce yapamadım. gözlerim doldu.

beyler bi sigara yakıyorum ben, kimler burdaysa göstersinler kendilerini 2-3 kişiye final mi yapılır ?

devam o zaman

intihira sürüklemiştim birini,hem de tertemiz birini,ya aybike ulaşamasaydı zamanında,ya kapı açılmayınca vazgeçseydi,ya ölseydi...
hiç gitmemeliydim ona, kullanmıştım onu, şerefsizdim ben, kendime ilk defa o zaman itiraf ettim bunu beyler, şerefsizdim.
bir şeyler söylemem gerekiyordu,onu kendine getirmem lazımdı,, pgibolojik olarak canlandırmalıydım onu, doktarlar seni duyacaktır demişti.ama yalan söyleyemezdim ne olursa olsun doğrular gerekiyordu

"gamze evet geldim yanındayım ama tutamıyorum ellerini, uyanık olsan bakamam gözlerine, yapamam... sana itiraf etmem gerekn şeyler var,zor evet ama duymalısın. aysuyla olanları anlattım sana, nasıl bir karaktersiz olduğunu biliyorsun.ama ama hala onu seviyorum ben. unutmak için kullandım seni. asıl karaktersiz benim. tanı beni ben bir şerefsizim, senin aşık olduğun adam değilim ben, tanımıyorsun beni,ben adinin tekiyim. kullandım seni, kullandım,kullandım"çığlıklarla ve göz yaşlarıyla tamamlamıştım sözlerimi. odaya doluştular. aybike sarılıyordu bana.ama dayanamıyordum sadece ağlıyordum, çığlıklar atıyordum.

uyandığımda bir yataktaydım, anlam veremiyordum. rüyamıydı hepsi, hayal miydi.en sonunda çığlıklarla uyanmıştım da buraya mı getirmişlerdi beni. kendime gelene kadar bunları düşündüm. odaya bizimkiler girdi. krize girmişim aslında.ve beni bu yatağa yatırmışlar. koluma serum bağlıydı. tamam kriz geçmişti ne de olsa. çıkardım serumu. zaten ne tak olsa kabulümdü.

beyler cehennem gibi geçen o saatlerden sonra. gamze uyandı kurtulmuştu. ailesine haber verilmeyecekti. yalvar yakar kabul ettirmişlerdi bizimkiler hastane yetkililerine.

yanına gitmek istiyordum fakat yapamıyordum. yapamazdım.yerin dibindeydim. bakamazdım yüzüne.

gamzenin odasındaydık. aybikelerle sohbet ediyordu. gülümsüyordu.ama gözlerinden belliydi ölmüştü. yaşamıyordu o anda gamze. herkes odadan çıktı bir süre.ben en arkadaydım.tam kapıyı kapatıcaktım ki kapatamadım. söylemem gereken şeyler vardı. hayır hayır hayır susmalıydım o konuşmalıydı. yaptıklaırmın cezasını bana bakışlarıyla ödetmeliydi. kapıyı kapadım ve yanına gittim