kitap yazdım fakat buraya yazmaya utanıyorum

Evet sonunda bulmuştum. Konser alanında en arkalarda yakın bir arkadaşı olan Ayşen ile baş başa eğleniyordu. Onu görünce hemen yanına gittim. Beni görünce –aa ismail gelmiş gibi bir sıcak ifade takınmıştı. O gün Rafet el roman vardı sahnede omuz omuza şarkılara eşlik ediyorduk. Adeta sevgili gibi hareket ediyorduk. Zaten ben önümü göremiyordum ama Meryem’imi görünce tüm sarhoşluğum yarı yarıya azalmıştı. O gün beraber gondala binmiştik. Güzel bir şekilde eğlenmiştik benim sarhoş olduğumu da anlamıştı. Fakat dediğim gibi bana yaklaşımı çok içtendi. Bu içtenlik içimdeki bana döner umudunu daha da körüklüyordu.
O gece bittiğinde daha önceden yaptığım gibi onu tekrar yurduna ben bırakmıştım. Tıpkı sevgili olduğumuz günlerde ki gibi…
Aklımdan çıkmıyordu adeta aklımı onunla bozmuştum. Bahar şenliklerinin 2. Günü beraber olacağımızın sözünü almıştım onun azından. Evet 2. Akşam beraber takılıyorduk hatta el ele geziyorduk ama gel gelelim arkadaştık! Konser alanında sıkılmıştık arkada çam ağaçlarının olduğu yere doğru yürüdük. Orada – Meryem ne olacak halimiz neden böyleyiz biz? Neden eskisi gibi sevgili olamıyoruz dedim. O ‘da ismail korkuyorum böyle olması daha hayırlı demişti. Ben ise gurur yapmıştım insan arkadaş dediği insanla el ele nasıl dolaşır diye hep ona karşı çıkışlarda bulunuyordum. O gece de her zaman ki gibi onu yurduna bıraktım. Çok acı çekiyordum ama içten içe seviniyordum çünkü hala elini tutuyordum hala yanımdaydı. Ama nereye kadar böyle devam edecekti?
Şenliklerin 3. Günü yine baş başa eğleniyorduk. Bu sefer farklı olarak çark mesireye gittik. Orada gondola binmeye karar vermiştik. Meryem ortada oturalım diyordu ben ise ortada zevkli olmuyor en arkaya binelim diye diretiyordum. Sonunda benim dediğim olmuştu ve en arkaya binmiştik. O çok korkuyordu korktukça bana sarılıyor ve ben bu sarılmadan müthiş derecede haz alıyordum. Aslına bakarsak bende en arkada olmaktan korkuyordum ama onun bana sarılacağını tahmin ettiğimden dolayı sabaha kadar o gondol çalışsa benden mutlusu olmayacaktı. Gondol sefamız bittikten sonra Meryem’in başı dönüyordu. Bende centilmen bir erkek edasıyla onu kollarımın arasına aldım. Çark mesire de ilerlerken onu yanağından öptüm. Artık dayanamıyorum Meryem bu duruma dedim. Bu duruma bir son verelim dedim. Ve o an barıştık evet artık barışmıştık tekrar eskisi gibi sevgiliydik. Onu yurduna bırakırken her zaman ki sokak başında dudağından öpmüştüm. Dünyalar benimdi artık. Uzun koşuşturmacanın ardından tekrar Meryem kelimesi yerine aşkım denilen ve uzun süre dilimizden düşmeyecek olan kelimeyi kullanıyordum. AŞKIM , AŞKIM , AŞKIM !!!

Artık ayrılık günü gelmişti. Son finallerimize girmiştik. Ben her zaman ki gibi uyumadan girmiştim sınava. Sınavdan sonra tek göz olan evime gitmiştim uyumak için. Meryem’in sınavı öğleden sonraydı , o sınavdan çıktıktan sonra tek göz odalı evimize gelip orada buluşacaktık. O gün evde de benden başka kimse yoktu. Ben eve gelince uyudum. Meryem eve gelince beni uyandıracaktı. Evet Meryem eve gelmişti fakat ben uyanıp ta kapıyı açmamıştım. Kaç kere telefonla beni aramış kaç kere kapıya vurmuş ama nafile ben uyanıpta son günümüzde kapıyı açamamıştım.
Saat 5 sularında uyandığımda telefonumda sayısız mesaj ve çağrı bulunuyordu. Hepsi meryemden gelmişti. Bütün mesajlar hakaret ve aşağılama ile ilgiliydi. Haklıydı aslında o gün son günümüzdü. Benim yaptığım affedilecek cinsten değildi. Mesajları görür görmez hemen onu aradım ama açmıyordu. Elim ayağım birbirine dolaştı. çok korkuyordum onu son defa göremeden edirneye gitti diye. Daha sonradan telefonu açtı ve ismail senden nefret ediyorum çıkma benim karşıma demişti. Ama daha Sakarya da olduğunu öğrenmiştim. içimde buruk bir sevinç vardı en azından edirneye gitmemişti onu son defa görebilecektim. Telefonda yurduna geliyorum hazırlan dedim. – hayır gelmene gerek yok ben gidiyorum dedi. Ben dinlemedim tabi koşarak tek gözlü evimden çıktım onun yurduna doğru yol aldım. Tabi aklımda da kendimi nasıl affettireblirim soruları dolanıyordu. ilk olarak o zamana kadar hiç yapmadığım bir şey yaptım ve ona çiçek yaptırdım. Bu yaptığımın yeterli olmıyacağını düşünüp meryem isimli bir kolye yaptırdım. Bunları da alarak onun yurdunun önüne gittim. Telefonla arıyorum açmıyor orada kapısının önünde onu bekliyordum çaresizce. Daha sonra yakın arkadaşı ayşen sevgilisinin yazlığına gitmek için yurttan çıktı ve beni gördü. Lan ismail yapılacak iş mi son gün insan uyuya kalırmı diye bana çıkışta bulundu. Haklıydı ne dese azdı. Elimdekileri görünce ayşen azıcıkta olsa halime acıdı ve meryem’i çıkması konusunda ikna etti.
Meryem sonunda yurttan çıktı. ilk baştan trip attı hediyelerimi almadı fakat daha sonradan kabul etti. Ben sana çok kırıldım dedi. Bende o kadar mahcup olmuştum ki beni affetmesi için her şeyi yapabilirdim. O gün yine her şey normale dönmüştü. O gün edirneye gitmedi ertesi güne bilet almıştı. Son günümüzü çok güzel değerlendirdik. Eğlendik canlı müziğe gittik. Bakıştık, koklaştık ve tek gözlü evimizde birbirimize baka baka ağlamıştık. Evet hayatım boyunca duygusallığın kıyısından geçmeyen ben hüngür hüngür ağlıyordum ayrı kalacağımız için.

Bu yaz okulu benim için çok sıkıntılı geçmişti her yönüyle. Şimdi bu sıkıntıları anlatacağım;
Tek göz odalı evde kalıyorum. ilk başlarda çok huzurluydum yeni evimden ve uğurdan. Daha sonraları aramızda anlaşmazlıklar çıkmaya başladı. Herkes kendi bulaşığını yıkıyacak , herkes kendi yemeğine para verecek gibilerinden konuşmaya başladı. Ben beni evine aldı onun için pek fazla ses de çıkartmıyordum. Ama iş artık dayanamıyacağım kadar ilerleyince bir gün dayanamadım ve fena bir şekilde ona patladım. Patlamak ne kelime elimden zor aldılar. Bu kavgadan sonra ben eşyalarımı toplayarak sınıftan arkadaşım olan akın’ın evine gittim. Durumu anlattım ve orada kalmaya başladım. Yaz okulunu o evde geçirecektim. Akın ların evinde akın ve oğuz’dan başka kimse yoktu. Benimle beraber 3 kişi olucaktık. Akın çok temiz bir çocuktur. Okulda yediğim içtiğim ayrı gitmeyen bir arkdaşımdı. Daha sonradan onunla olaylarımız oldu ya neyse ilerleyen sayfalarda onlarıda anlatıcağım. Oğuz ise tam bir kafa dengi çocuktu. Muhabbeti çok iyiydi. Tam benim kafandan bir arkdaştı. Olaylar buraya kadar çok güzel asıl durumlar şimdi başlıyor.
Oğuz’un Sakarya da bir çok akrabası vardı. Bizde tanışmıştık akrabalarıyla. Hatta bizi sevmişlerdi akşamları beraber onlarla takılıyorduk. Bir gün oğuz un akrabalarından bir tanesi –Oğuz çabuk arabayı al ve bizi şu yerden hemen al diye bir telefon geldi. Oğuz da hemen arabasını alıp akrabasının bulunduğu yere giderek onları aldı. Abisi ve abisinin 2 arkadaşını eve getirmişti. Kalacak yerleri yoktu daha doğrusu polisten saklanıyorlardı. Evet polisten saklanıyorlardı suçları ise çark caddesinde bir adama silahlı saldırıda bulunmaktı ve her yerde aranıyorlardı. Artık bizimle beraber kalıyorlardı.
Akın’ın Bafra dan dayısı gelicekti o akşam. Bu adamların bize geldiğinin akşamı şans ya akın ın dayısıda gelicekti. Akın oğuza oğlum bu adamların yanına dayımı nasıl getireyim diyordu. Oğuz ise ne olcak yaa anlatmayız hiç bişey 2 gün kalır ve gider diyerek akın ı bir nevi kandırmıştı. O akşam dayısı geldi. Akın kendi odasından dayısını çıkarmadı. Salonda o adamlar rakı sefası yaparken akın ın dayısı küçücük oda da akın ile takılıyordu. Akın oğuz un ağabeyleri 1-2 gün bizde kalıp gidecek dayı diyerek adam da oluşan kötü izlenimi silmek istiyordu.