Ben Gia.
gayri intihari adam

Gördüğünüz kitapları okuyorum an itibari ile.

Bu başlığımda size altını çizdiğim yerlerden biraz Oğuz Atay alıntısı yapıp gideceğim.

"Dünya bir kerhanedir: her gelen yaptı geçti."

"Kerhanenin salonlarında nur topu gibi çocuklarımız koşuşacak ve müşterilere hizmet edecektir"

"Dişlerini sıktı: Hayatın kucağına gidiyoruz metin.
-Peki nereye?
+KERHANEYE!"

"Allah aklımızı başımızdan aldı ama bizim yerimize düşünmek için yaptı bunu."

"Önce kelime vardı, diye başlıyor Yohanna'ya göre incil. Kelimeden önce de yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık. Kelimenin bittiği yerde başladı;kelime söylenemeden önce başladı. Kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık, kelime ile birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklında geldikçe, yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu."

"Nasıl ezberlenir Allahım
Arapça dua eden insanın Latince kemikleri?"

"Ben başlamazsam ancak durdurulabilirim."

"Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için,on bin kitap okumuş olmayı isterdim dedi. Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek:Seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda."

"Böyle intikamcı tanrıya tapılmaz."

"Anlamadım Olric. Anladınız efendimiz. Anlamaktan korkuyorsunuz sadece."

"Sayın profesör: bu arkadaşı getirdim, muayene etmeniz için, kendisi intihar etti de; bakın nesi var?"

"ilk çekingenlikler ne kadar tatlıdır. Oysa insan,bu becerisizlikleri bir an önce yenmeye çalışır. Bütün gücüyle büyüyü bozmak, buzları kırmak için uğraşır."

"Karda dolaşan insanlar da böyle olurlarmış diyorlar Olric. Doğrudur efendimiz. Kar da güneş gibi yakarmış."