kitabım çıkacak ensesini sıvazladıklarımmmmm

polevga

olacak adı..
özetle konusu: üç sıkı dostun hikayesi, aralarında yaptıkları bir anlaşma sonrası hayatları ve hayatsızlıkları üzerine...
birisi üç ay
birisi üç yıl
birisi de otuz yıl yaşıcak gibi devam ediyorlar hayatlarına, ve olur da gerçekten 30 yıl hepsi yaşar ise buluşcakları mekan, ve yaşadıkları üzerine bir hikaye...

bir bölümü ekledim... polevga giber birinci bölüm

ne diyorsunuz goduklarım alır mısınız ??

çok az bir kısmı kaldı bitmesine... zaman ve insan üzerine bir hikaye işte...

carpe diem yaınevinden çıkacak inşallah...

vay amk tutmıcak demek ki neyse ayşe hanım yok burda allahtan... erehreee

baykuş yok da dedeler var hikayeede, zira bunlar dede oluyorlar...

@9 zeki bin...

korsana hayır uleynnnn...

12 lira felan olacak tahminen... heralde alırsınız amk...

bi paket sigara parası panpalar...

ayşe hanımcığım noelle anlaşmalı galiba...

incicilerin hikayeleri ana başlığı buraya geçecem özeti bi çıksında...

lan olum 2 yıl marmarada kaldım bilgisayarda, barınamadım... sonra boğaziçine gittim barınamadım... yaş 25 oldu, ve böle bari hayata tutunalım... olay parası felan deil, daha başlarken kariyer bitsin istemiyorum bi sahip çıkarsınız heralde amk... çıkınca bağırcam burda zaten... işin şakası bi yana maksat muhabbet yav... ötesi deil...

yav aşkın oldduğu yerde tutkulu sevişme olmaz mı panpa ??

bir arkadaş sormuş genel açıklıyayım da net olsun... kimseden yardım felan almadım, sadece yasemin pulat var belki tanıyan vardır onla ara sıra takıldık... tahminlerime göre 100 sayfayı geçmicek.. sadece bi gece kafam güzelken çok sevdiğim 2 dostumla boğazdan geçerken aklıma geldi ve yazmaya başladım... yazdıkça aşık oldum olum çok güzel oldu lan... narsist felan deilim valla... ama birincinin 29 yıl 9 ayı, ikincinin 27 yılı ve diğerinin tamamı yada içlerinden eksilen üzerine ki duygusallıklar ve yer yer süper güzel muhabbetler...

en geç kurban öncesine yetişir umarım...

kısacık bir kısmını yazayım... öyle bir an ki yazarken ağladım amk ellerim titredi burayı... birisinin yanında karısı, birisinin yanında 2 tane arkadaşı ve birisi de yalnız olarak tamamen tesadüfen(ki ana temalarından biridir ki hikayemin, tesadüf die bişey yoktur, tesadüfler kaderin parmaklarıdır ) karşılaşıyorlar ama tek kelime bile etmiyorlar... bakışları ve halleri ise tarifsiz..onu öylesine güzel tasvirledim ki, hemingway in meyve arzularındaki tasvirler gibi... şimdii bile gözlerim yaşardı valla... amk sevmeyi seviyorum yav...

biz de biliyoruz hatunlar lazımdır hede hödö dür de, gerçek muhabbet dostluk ve mana üzerine düşünülmesi gereken bi kitap olacak... am herşey deil amk... sevgi sadece karıya olmaz... evleenince yada sevgilisi olunca tüm eşini dostunu kenara koyup aşkaammm diye gezinen bomboş vasıfsızlara çok güzel göndermeler var amk...

@33 toy bir yazar olabilirim ama geri zekalı deilim be dostum... kitabın son sayfasına kadar yazsam burda ama son sayfası için bile yine alacaksın emin ol... güzel diyorum amk, egomuzdan deil!!!

ortaokul yıllarından bir gün üzerine kısa bir bölüm:
aver daha 10 yaşında iken kaybetmişti babasını, mole nin ise annesi babası öğretmen idi, kerra nın ise babası bir bankanın yüsek yöneticisi idi... her cumartesi kerra nın evinde toplanırlar, bir film kiralayıp izlerlerdi ve sonrasında film üzerine konuşurlar idi biralarını yudumlarken deniz manzaralı köşkte(hele birde film güzel ise, sabahlar olmazdı)... bir gün "biz aslında yoktuk" diye bir filme dengeldiler... alelade bir film havasında başlayan lakin bitene kadar diyarlardan diyarlara sokan... keman melodileri kulaklarından gitmiyor idi... zira sonrasında, imkanıda olan kerra, çok güzel bir keman virtiyözü olacak idi... tam 12 yıl sonra, olağan bir günde, karşılarına çıktı, hiç olağan olmayan bir şekilde...