Vakit kaybetmeden söze girdim ;

- Berna bugün Ayseline anlattıklarını duydum, açıkçası en başta sinirlenmiştim ama yanlış anlama olma ihtimali ağır bastı.

- Bak MSB ben Ayselinin iyiliği için öyle konuştum.

- Endişelenme, sonradan bende fark ettim zaten. Ayselini seviyosun, iyi arkadaşsınız. Haklısın, ama bilmen gereken nokta okulda insanlar aklına her geleni söylerler. Beni Levent hocayla görmüş olabilirler evet ama olay yalnızca bu kadar. Abartmanı ve Ayseline yanlış bi şekilde anlatmanı istemiyorum. Kendisi benimde sevdiğim bir arkadaşım.

- Anlıyorum, dediğim gibi tek derdim Ayselinin mutluluğu biraz abartmış olabilirim. Merak etme olay artık daha fazla netlik kazandı.

Efe ve Ayselin geliyorlardı.

Ayselin ;

Hemen kaynaşmış gibisiniz, boş bırakmaya gelmiyo bakıyorum.

Pek içten söylediğini düşünmüyorum.

- Eh insanları kendine çeken bi yapım olduğunu sen söylemiştin Ayselin, neyse ben o heyecanlı hikayeyi anlatmaya başlamak istiyorum artık..

Çıkışta kızların memnun oldukları gözlerinden okunuyordu, onları uğurladıktan sonra Efeyle ayak üstü muhabbet ettik ;

- Sanırım Berna sorun çıkaramaz artık.

- Dediğin gibi yapıp sizi yalnız bıraktım kardeşim, gerisi senin üstün ikna yeteneklerine kalmış artık ahah.

- Füsunun yanına uğramak için önümüzde engel kalmadı, hazır mısın ?

- Geç bile kaldık.

Efe yanımdan ayrıldıktan sonra Füsunu aradım ;

- iyi günler Füsun hanım, rahatsız etmiyorum umarım.

- Ne rahatsızlığı MSB, ne zaman istersen arayabilirsin. Sana hep minnettar kalıcam.

- Çok teşekkür ederim, ben laboratuvara bakmak ve sizinle muhabbet etmek için uğramak istiyordum aslında müsait olduğunuz bir zaman.

- Elbette, ben sana en kıza zamanda dönüş yapıcam canım.

- Teşekkür ederim Füsun hanım, iyi günler.

- iyi günler.

Eve geçtim, anneme selam verdikten sonra defteri incelemek için biraz vaktim vardı.

Sayfaları karıştırırken Füsundan mesaj geldi, yarın öğleden sonra beni bekliyormuş. Bu güzel bir haber.

Başımı yastığa koydum.

Uyandığımda yağmur yağdığını gördüm, uzun zamandır hasret kaldığım bir görüntü.

Efeye mesaj attım ;

- Hava güzel, enerjim hayli yerinde okulun kapısında buluşalım.

- Umarım önemli bir meseledir, hiç çıkasım yok yemin ediyorum.

Efeyi görünce anladım bu çocuğun kaderi beni beklemek ;

- Şemsiye almak aklına gelmedi galiba, niye ıslandın oğlum ahaha.

- MSB dalga geçmek yerine direk konuya girersen daha mutlu olurum.

- Tamam tamam şöyle brandanın altına geçelim.

...

- Gece Füsundan mesaj geldi, bugün beni bekliyor. Birlikte gidicez.

- Hadi ya, haber vermişsindir umarım davetsiz misafir olmak istemem.

- Haber vermedim ama son anlarında Levent hocanın yanında olan birinden rahatsız olacağını sanmıyorum.

- Bu açıdan hiç bakmamıştım.

Okul zamanı..

Okul boyunca Ayselinin bakışları ve muhabbet etme çabalarıyla uğraştım, Efe artık kızın benden hoşlandığına kesin gözüyle bakıyordu. Bilmiyorum, hislerim beni yanıltır. Genelde böyle oldu.

Okul bitmişti, Efeyle Füsunun yanına gitmek için hazırlanıyor neyi nasıl yapmamız gerektiğine karar veriyorduk. Füsunu aradım ;

- Alo, Füsun hanım müsaitseniz gelmek istiyoruz.

- Evet MSB bekliyorum, arkadaşınla mı geliceksin.

- Evet Füsun hanım, ben Levent hocanın son anlarına şahit olurken yanımda bulunan arkadaşımı getirmek istiyorum izniniz olursa.

- Ah ne iyi, gelsin tabi Levent hakkında daha çok şey duymak istiyorum.

- Elbette Füsun hanım, yola çıkıyoruz şimdi.

Otobüs beklemeye başladık.

Eve vardık, Füsun bizi kapıda karşıladıktan sonra çay koymak üzere mutfağa gitti.

- Efe, unutmadın dimi söylediklerimi.

- Sen üstüne düşeni yap ben üstüme düşeni.

Füsun gelmişti.

- Ee çocuklar okul nasıl gidiyo bakalım ?

- Levent hoca olmadan ne kadar iyi olabilirse o kadar iyi.

Efe harikasın.

- Ah Levent hem iyi bir eş hem iyi bir öğretmendi. Onu çok özlüyorum.

- Füsun hanım Efenin size anlatıcakları var biraz, isterseniz o sırada ben laboratuvara bakayım.

- Tabi MSB köşedeki kapıdan gir.

Onları yalnız bırakıp laboratuvara girdim, Levent hocanın kasası tam karşımda duruyordu..

içeri döndüğümde Efenin Füsun hanıma aslında hiç var olmayan olayları anlatmak zorunda kaldığını gördüm, elinden geleni yapmıştı.

- MSB'de geldi sonunda.

- Nasıl buldun laboratuvarı, Levent oraya çok önem verirdi.

Efe gözleriyle kasayı açtınmı diye soruyordu.

- Çok beğendim gerçekten, en kısa zamanda okul arkadaşlarım ve hocalarımla gelmek istiyorum.

- Leventin bugünleri görmesini çok isterdim.

- Füsun hanım su rica etsem sizden.

Efe artık dayanamadı.

- Tabi Efecim hemen.

- Lan oğlum insan kaş göz yapar, meraktan çatladım. Ne yaptın açtın mı kasayı ?

- Hayır.

Füsun geldi ;

- Buyur Efecim.

- Teşekkürler.

Söze girdim ;

- Füsun hanım Levent hocanın iş arkadaşlarını tanıyormuydunuz acaba ?

- Evet hemen hemen hepsini tanırdım, neden sordun ?

- Merak ettiğim bir nokta var, Levent hocanın Nil adında bir arkadaşı var olabilir mi ?

- Hayır, olsa bilirdim.

Efe de en az benim kadar şaşırmıştı.

- Peki Füsun hanım, çay için teşekkürler. Biz en kısa zamanda tekrar geliriz.

- Lafı olmaz çocuklar, dikkat edin kendinize.

Evden çıkmıştık.

Ölüm aklıma geldiğinde yaşamın ne kadar boş ve kısa olduğu fikrini yanında getiriyor. Nedir bu kısa zamanı iyi bir şekilde değerlendirme yolu ? Gerçek hep aklımızın bir köşesinde saklı, onu ordan çekip çıkarmak veya aldanmak. Sanırım buna kader deniyor.

Evden çıktık, Efe sormadan konuya girmek istedim ;

- Alarm gibi bir şey vardı üstünde, şayet şifrem yanlışsa tüm plan bozulurdu. Kalabalık geldiğimiz vakit denemek zorundayız.

- iyi düşünmüşsün, toplu gelme konusunu nasıl halledicez ?

- Orasını bana bırak.

Vedalaştık.

Ertesi sabah okula biraz erken gidip müdürle konuşmayı umuyordum, kendisiyle son görüşmemiz pek olumlu değildi. Belki verdiğim haber hoşuna gider.

- Hocam.

- MSB, erkencisin bakıyorum.

- Sizi bekliyordum aslında.

- Hayırdır, neden okul vakti gelmedin ?

- Erken bilmeniz gerekli.

Ona laboratuvarın bağışlandığını ve Füsunun bizi beklediğini söyledim, araya sıkıştırdığım taziye fikri egosunu okşamış gibiydi.

- iyi düşünmüşsün MSB, haber ver en kısa zamanda gitmeliyiz.

işlem tamam.

ilk ders Nil hocanın ;

- Günaydın çocuklar.

- Günaydın hocam.

Efe ;

- MSB, Levent hoca meselesini konuşacakmısın bu kadınla ?

- Elbette, ama farklı bir yoldan.

Parmak kaldırdım

- Buyur MSB.

- Hocam aslında sınıfa bi duyuru yapmak istemiştim ben, sizinde ilginizi çekebilir.

- Tabi dinliyoruz.

Levent hocanın taziyesine gidileceğini, müdürün haberi olduğunu söyledim. Sınıf örgütlenmişti, ancak Nil hoca işim olmazsa gelirim demekle yetinmişti. Şüphelerimde haklıyım.

Okuldan çıktım, eve giderken taziye sırasında nasıl davranmam gerektiği konusunda düşünmek için vaktim vardı.

Evdeydim..

- Anne nasılsın ?

- iyiyim tatlım, sen yorgun gibisin ?

- Dersler kafamı çok meşgul ediyor ondandır.

- Çok takma, önemli olan sensin.

Odama çıktım, Füsunu aradım.

- MSB, nasılsın ?

- iyiyim Füsun hanım, önemli olan sizsiniz.

- Levent yokken kendimi yalnız hissetmemeye çalışıyorum.

- Sanırım taziye sizi biraz rahatlatır.

- Öyle düşünüyorum, yarın gelebilirsiniz.

- Tamam, okuldan sonra sizdeyiz.

3 Haziran 21:00

Kapıyı kilitledim, bir bardak su ve ilaç önümdeydi. Artık hazırdım, dilimin üstüne bıraktım ve suyumu yudumladım.

...

Saat 03:00 güneş ve ay yanyana duruyorlar ahahahahahahahahah.

...

3 Haziran 16:35

Okuldan çıkmıştık Füsun bizi bekliyordu, yanımda okul müdürü ve yaklaşık 20 arkadaşım vardı.

- Hocam xx otobüsüyle gidicez evi ben biliyorum Efe ile önünüzden gideriz.

- Tamam, kadının haberi var dimi bu kadar kişi olduğumuzdan.

- Elbette.

Kapının önüne gelmiştik, Ayselin önden gelen 3. kişi olmayı başarıştı.

- Hocam 3. kat Füsun hanım bizi bekliyor.

Zile bastık, kapı açıldı. Nihayet evdeydik.

Sanırım yediğim en güzel kurabiyeydi Füsun hanım elinize sağlık, öyle değil mi çocuklar.

içeride ki seslerden anladığım kadarıyla beni unutmuşlar, sanırım kasayı açmak için bundan daha iyi bir fırsat olamazdı.

Cebimden kağıdı çıkardım, şifreyi doğru girdiğime emin olmalıydım.

1-3-5-7-9...

Tık..

Küçük bir poşette yaklaşık 20 adet hap vardı, aldığım gibi cebime koydum. Tam kapağı kapatırken arkamdan kapı sesi geldi..

- MSB buldun mu ?

- Ah Efe ödümü patlattın, kapıyı kapat. Hap buldum.

Efeyle birlikte içeri geçtik..

Müdür ;

- Evet çocuklar artık kalkma vaktimiz geldi, hepsi için teşekkürler Füsun hanım tekrardan başınız sağolsun.

- Ben teşekkür ederim, bu kadar seveni olduğunu görmek beni inanılmaz mutlu etti.

- iyi günler Füsun hanım.

- iyi günler MSB, iyi günler Efecim.

Evden çıkmıştık.

Otobüse bindik ve evlere dağılmak üzere okulun önüne doğru yol aldık. indiğimizde herkesin gittiğinden emin olduktan sonra Efeyle konuşmaya başladım.

- Bak işte bunları buldum, ne dersin deneyelim ister misin ?

- MSB ben sigara içmeyen bi insanım sence o haplara elimi sürer miyim ?

- zütürelim diyosun yani adrese ?

- Bak Levent hoca o halde söyleyince çok heyecanlandım ve merak ettim evet. Ama bu iş gerçekten çocuk oyuncağı olmaktan çıktı o haplar bizi öldürebilir belki.

- Haklısın şimdilik bende kalsın, en yakın zamanda adrese zütürme konusunu konuşalım.

- Tamam kanka görüşürüz.

- Görüşürüz.

Efeye tamam demiş olmam sadece zaman kazanmak, Levent hocayla konuşan kişi benim. Bu hapların işe yarayacağına eminim.

Evin yolunu tuttum.

3 Haziran 21:00

Kapıyı kilitledim, bir bardak su ve ilaç önümdeydi. Artık hazırdım, dilimin üstüne bıraktım ve suyumu yudumladım.