Tenefüste neler olduğu hakkında bilgi almak isteyen gereksiz insanları savuşturdum, Efe çıkmıştı. Adresin olduğu kağıdı kaptırmam iyi değildi, adres hala elimde lakin benden başkasında olması tehlike arz ediyor. Aklımın ufak bir köşesine yazdım.

Omzuma ufak bir dokunuş beni düşüncelerimden aldı.

- MSB seni ilk defa böyle görüyorum.

işte bu sürprizin ta kendisiydi..

- Sen beni gerçekten gördüğüne emin misin sanki Ayselin.

- Vaaaay laflara bak, gizemimiz arttığı gibi edebiyatımızda artmış bakıyorum.

Nedir bu kızın amacı ?

- Pek gizemli davrandığımı düşünmüyorum, senin canın sıkılmış bana sorarsan.

- Hadi bakalım bu seferlik böyle olsun, ama gözüm üzerinde ona göre.

Sinsi bir gülüşün ardından yerine döndü. Aptal değilim, bu kızın bir amacı var lakin şu an daha büyük meselelerim var. Zil çalmış tenefüs bitmişti, Efe seni çapkın der gibi bakarak yanıma geliyordu..

Edit : Hikaye (bkz: zaman ve yalan) isimli yazar ile devam edecek, teşekkürler.

Hale hoca şaşırmış bir biçimde ;

- Hayırdır müdür bey, bi sorun yoktur inşallah.

- Endişelenmeyin Hale hanım, rutin kontrol bi sorun yok.

Yardımcılar kapı ve pencere tarafından başlamışlardı, biz kapı tarafındaydık. Yavaş yavaş üzerimize doğru geliyordu..

Efenin titremesini anlayabiliyordum, defterin çantamda olduğunu düşünmesi normal olandı. Lakin bilmediği benim bir sonraki adımı çoktan tahmin etmiş olduğumdu..

- Kollarınızı kaldırın, oğlum sen neden öyle bakıyosun. Hişt.

Efe iyice gerilmişti..

- Hiiiç, hastayımda hocam ilacımı almadım.

Güzel yalan..

- Müdür bey, bakarmısınız buraya.

Sanırım kağıdı buldu, Efe korkudan bayılmak üzereydi..

Çantamdan çıkan kağıdı müdür beye verirken, yardımcının yüzündeki parıltıyı görebiliyordum. Yazık..

- MSB buna nasıl bi açıklaman var evladım..

- Gizli mesaj hocam.

Efe ve müdür afallamıştı..

- Ne gizli mesajı evladım, ne demek istiyorsun sen ?

- Tamam hocam hepsini anlatacağım..

Efenin o halini görmek paha biçilemezdi..

Odama çıkar çıkmaz çantamdan defteri çıkardım, defter kahverengi kapaklıydı ve bir el büyüklüğündeydi. Sayfaları karıştırmaya başladım..

ilk sayfadan itibaren gördüklerim kimya ders kitabında gördüklerimle hemen hemen aynıydı, tamam Levent hocayı çok severdim ama kimyaya pek ilgim yoktu açıkçası, son sayfaya kadar çevirmeye devam ettim.

Son sayfada bulduğum adres Levent hocaya ait değildi, bize bıraktığı adres bu olmalıydı. Ama bu kadar kolay bulmak kafamı karıştırmıştı.

xxxxxxxx Naif sokak 51 xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx

Adresi not aldım ve kafamı yastıkla buluşturdum, rüyamda Levent hocanın sözleri kurtarıcı gibi yetişmişti..

--
Çocuklar insanlar basit varlıklardır, potansiyeli yüksek lakin performansı düşük. Düşünmezler, en az yordukları organları beyinleridir. Bu yüzden onlardan ve sırlarınızı öğrenmelerinden korkmayın. Hatta göz önüne koyun, gizli olanın göz önünde olması onlara saçma gelecek ve umursamayacaklar.
--

Otobüsten inerken Efeden mesaj geldi, okulun kapısında beni bekliyormuş.

- Efe, hayırdır lan sen hiç böyle yapmazdın başına birşey mi geldi ahahahaha

- MSB senide hiç bu kadar şakacı görmezdim kardeşim, dün olanlardan sonra insan biraz tedirgin oluyor.

Konuşa konuşa sınıfa kadar çıktık, okulun tamamı Levent hoca hakkında konuşuyordu. Sanırım bildiklerimi söylesem herkesin hayalini kurduğu o popülerliği elde edebilirdim.

Bu aptal düşünceden kurtulduktan sonra, dersin matematik olduğunu fark etmek ilk defa beni üzmemişti. Ama dersin hocası Hale hanım bu açığı kapatıyordu sağolsun.

Oturun çocuklar söyleyeceklerim var ;

- Biliyorsunuz dün okulun az ilerisinde sevgili Levent hocayı kaybettik. Acımız büyük, biliyorum ki hepiniz onu en az bizim kadar seviyordunuz. Kendisi hayatta olsaydı aynen şunları sö..

Pat.. Kapı açıldı, içeri giren müdür ve yanında iki yardımcı..

- Buyrun müdür bey, tamda çocuklara Levent hoca hakk..

- Evet, evet Hale hanım sonra devam edersiniz. Çocuklar şimdi kimse yerinden kıpırdamasın arama yapıcaz..

Efeyle göz göze geldik..

Hızlı adımlarla sınıftan çıktık, müdürün odasına doğru yürümeye başladık. O sırada Efe lavabodan çıkıyordu, gülümsedim. Endişenin sıfat bulmuş halini yansıtıyordu.

Odaya girdik ;

- MSB kapıyı kapat evladım.

Pat..

- Buyrun hocam.

- Öncelikle bana bu kağıdın ne anlama geldiğini açıklayarak başla, sonra ailene haber verip vermeme konusunu tartışabiliriz.

- Hocam kağıt için gerçekten çok üzgünüm, bu konuyu aileme anlatmazsanız çok mutlu olurum.

Yükselen beklentisi ve beni kolayca ele geçirdiğini sanması egosunu hayli besliyordu..

- Bu sana bağlı delikanlı, dediğim gibi, anlatmaya başlarsan iyi olur.

Neydi onu bu kadar meraklandıran, rutin bir kontrol olmasına benim dışımda herkesin inanmasını bekleyebilirdim. Neden Levent hocanın vefatından hemen sonra böyle bir arama yaptı, neden bu konuyu bu kadar gizliyor. Neden sadece bizim sınıfı aradığını düşünüyorum..

- Hocam benim bu aralar kişisel sorunlarim var, derslerime pek dikkat edemiyorum malesef. Sınav için kopya hazırlamıştım, çok utanıyorum gerçekten.

Yüzünde resmen hayal kırıklığı belirdi..

- Nasıl yani, kopya mı bu şimdi ?

- Evet hocam, kopya.

- Böyle kopya mı olur evladım, bildiğimiz ev adresi bu.

- Hocam sizde taktir edersiniz, dersler hayli zor. Bizimde ciddi bir şekilde gizlememiz gerekiyor. isterseniz harf ve sayıların sınavda ne anlama geleceğini anlatayım.

- istemez istemez, bidaha bu şekilde karşıma gelme. Ailene haber vermek zorunda kalırım.

Hayal kırıklığı öfkeye dönüşmüştü, benim aklımdaysa sorular. Kapıyı çekip sınıfa doğru inmeye başladım.

Sınıfa girdiğimde sınıfın matematikle ilgilendiğini pek düşünmüyordum ;

- Pardon hocam, girebilirmiyim.

- Ah gel MSB, ne oldu bi sıkıntı var mı ?

- Yok hocam merak etmeyin, ufak bi yanlış anlaşılma olmuş sadece derse devam edelim lütfen.

Oturduğum gibi Efenin soru yağmuruna tutuldum.

- Lan oğlum kalbim yerinden çıkıcaktı, kafayı mı yedin sen ?

- Sence bizi ele verir miyim ?

- Gizli mesaj dediğinde gittim oğlum ben, gülümsemenden anladım olayın sende olduğunu. Nasıl kıvırdın ?

- Kopya olduğunu söyledim.

- inandı mı yani ?

- Ben bile inandım ne yalan söyleyeyim ahahaha

- Korkulur senden, haber ver bundan sonra. Kalp krizinden ölmek istemiyorum.

- Kendime güvendiğim kadar bana güvenirsen bu işi hallederiz.

Konuşmalarımız sırasında fark ettiğim nokta Ayselinin bana bakışlarıydı..

Uyandığımda kahvaltının hazır olduğunu nefis krep kokusundan anlayabiliyordum, mutfağa gittim ve güzel bir kahvaltı ettim.

Levent hocanın defterini odamdaki çekmeceme sakladım, çantamı alıp evden çıktım artık okul zamanıydı..

içeri döndüğümde Efenin Füsun hanıma aslında hiç var olmayan olayları anlatmak zorunda kaldığını gördüm, elinden geleni yapmıştı.

- MSB'de geldi sonunda.

- Nasıl buldun laboratuvarı, Levent oraya çok önem verirdi.

Efe gözleriyle kasayı açtınmı diye soruyordu.

- Çok beğendim gerçekten, en kısa zamanda okul arkadaşlarım ve hocalarımla gelmek istiyorum.

- Leventin bugünleri görmesini çok isterdim.

- Füsun hanım su rica etsem sizden.

Efe artık dayanamadı.

- Tabi Efecim hemen.

- Lan oğlum insan kaş göz yapar, meraktan çatladım. Ne yaptın açtın mı kasayı ?

- Hayır.

Füsun geldi ;

- Buyur Efecim.

- Teşekkürler.

Söze girdim ;

- Füsun hanım Levent hocanın iş arkadaşlarını tanıyormuydunuz acaba ?

- Evet hemen hemen hepsini tanırdım, neden sordun ?

- Merak ettiğim bir nokta var, Levent hocanın Nil adında bir arkadaşı var olabilir mi ?

- Hayır, olsa bilirdim.

Efe de en az benim kadar şaşırmıştı.

- Peki Füsun hanım, çay için teşekkürler. Biz en kısa zamanda tekrar geliriz.

- Lafı olmaz çocuklar, dikkat edin kendinize.

Evden çıkmıştık.

Otobüs beklerken Ayselinin bana doğru geldiğini gördüm, bu kadar ısrarcı olabileceğini tahmin etmezdim doğrusu ;

- MSB, otobüs mü bekliyosun ?

- Durakta genelde otobüs için beklenir Ayselin.

Biraz bozulmuştu.

- Ay tamam canım, otobüsü biraz bekletsen benimle x caddesine kadar yürüsen nasıl olur ?

Ayselin kesinlikle bir işin peşindeydi. Terslersem galiba hiç öğrenemeyeceğim, en azından bugün için yakın davranmalıyım.

- Fena olmaz, anlat bakalım nedir seni yanıma getiren.

- MSB biz sınıf arkadaşıyız farkındaysan, arkadaşlar birbiriyle vakit geçirir.

- Eh tabi biraz geç anlamışsın bu durumu ama kabul edebilirim sorun değil.

- E yani canım, aynı havayı soluyoruz sonuçta. Hem hava demişken senin havanda bi değişiklik var bak kızların 6. Hissi kuvvetlidir anlarız biz.

- Madem o kadar iyisin nedenini bul bakalım.

Diyerek topu ona attım.

- Sana güven veren bi durum olmuş, bi amaç edinmişsin gibi. Şeytan tüyü desem hiç abes kaçmaz.

- Eh Levent hocanın mirasını devraldım sonuçta, bunun bi bedeli olmalı.

Diyerek kahkaha attım.

- Nasıl yani ?

- Sanırım x caddesi burası, kendine iyi bak.

Yanından ayrıldım, arkamdan bişeyler söylüyordu ama bilmesi gerekenden bile fazla söylediğime eminim. Otobüsüm geliyordu, neyse ki insanlık halinden anlayan bir şoförmüş duraksız aldı beni..

Vakit kaybetmeden söze girdim ;

- Berna bugün Ayseline anlattıklarını duydum, açıkçası en başta sinirlenmiştim ama yanlış anlama olma ihtimali ağır bastı.

- Bak MSB ben Ayselinin iyiliği için öyle konuştum.

- Endişelenme, sonradan bende fark ettim zaten. Ayselini seviyosun, iyi arkadaşsınız. Haklısın, ama bilmen gereken nokta okulda insanlar aklına her geleni söylerler. Beni Levent hocayla görmüş olabilirler evet ama olay yalnızca bu kadar. Abartmanı ve Ayseline yanlış bi şekilde anlatmanı istemiyorum. Kendisi benimde sevdiğim bir arkadaşım.

- Anlıyorum, dediğim gibi tek derdim Ayselinin mutluluğu biraz abartmış olabilirim. Merak etme olay artık daha fazla netlik kazandı.

Efe ve Ayselin geliyorlardı.

Efeyi görünce anladım bu çocuğun kaderi beni beklemek ;

- Şemsiye almak aklına gelmedi galiba, niye ıslandın oğlum ahaha.

- MSB dalga geçmek yerine direk konuya girersen daha mutlu olurum.

- Tamam tamam şöyle brandanın altına geçelim.

...

- Gece Füsundan mesaj geldi, bugün beni bekliyor. Birlikte gidicez.

- Hadi ya, haber vermişsindir umarım davetsiz misafir olmak istemem.

- Haber vermedim ama son anlarında Levent hocanın yanında olan birinden rahatsız olacağını sanmıyorum.

- Bu açıdan hiç bakmamıştım.

Okul zamanı..

Ayselin ;

Hemen kaynaşmış gibisiniz, boş bırakmaya gelmiyo bakıyorum.

Pek içten söylediğini düşünmüyorum.

- Eh insanları kendine çeken bi yapım olduğunu sen söylemiştin Ayselin, neyse ben o heyecanlı hikayeyi anlatmaya başlamak istiyorum artık..

Eve vardık, Füsun bizi kapıda karşıladıktan sonra çay koymak üzere mutfağa gitti.

- Efe, unutmadın dimi söylediklerimi.

- Sen üstüne düşeni yap ben üstüme düşeni.

Füsun gelmişti.

- Ee çocuklar okul nasıl gidiyo bakalım ?

- Levent hoca olmadan ne kadar iyi olabilirse o kadar iyi.

Efe harikasın.

- Ah Levent hem iyi bir eş hem iyi bir öğretmendi. Onu çok özlüyorum.

- Füsun hanım Efenin size anlatıcakları var biraz, isterseniz o sırada ben laboratuvara bakayım.

- Tabi MSB köşedeki kapıdan gir.

Onları yalnız bırakıp laboratuvara girdim, Levent hocanın kasası tam karşımda duruyordu..

Sanırım olasılıksız okumuş bi kardeşimiz

Çıkışta kızların memnun oldukları gözlerinden okunuyordu, onları uğurladıktan sonra Efeyle ayak üstü muhabbet ettik ;

- Sanırım Berna sorun çıkaramaz artık.

- Dediğin gibi yapıp sizi yalnız bıraktım kardeşim, gerisi senin üstün ikna yeteneklerine kalmış artık ahah.

- Füsunun yanına uğramak için önümüzde engel kalmadı, hazır mısın ?

- Geç bile kaldık.

Efe yanımdan ayrıldıktan sonra Füsunu aradım ;

- iyi günler Füsun hanım, rahatsız etmiyorum umarım.

- Ne rahatsızlığı MSB, ne zaman istersen arayabilirsin. Sana hep minnettar kalıcam.

- Çok teşekkür ederim, ben laboratuvara bakmak ve sizinle muhabbet etmek için uğramak istiyordum aslında müsait olduğunuz bir zaman.

- Elbette, ben sana en kıza zamanda dönüş yapıcam canım.

- Teşekkür ederim Füsun hanım, iyi günler.

- iyi günler.

Rezzzzzzzzzz

Efe artık dayanamayıp elleriyle sıranın üstüne dayandı. Müdür, yardımcıların birine gözüyle Efeyi zütürmesini söyledi. Koluna girip sınıftan çıkardılar.

Müdürün hazine bulmuşcasına gözlerini parlatması, yalnızca benim içimden gülmeme neden oluyordu.

- Hale hanım siz devam edin lütfen, MSB benimle geliyor..

Ders bittiğinde Ayselin eliyle telefonu göstererek Bernanın geldiğini ima etti, Efeye dönüp ;

- Hoşlanırsan Berna sende, söylememe gerek yok sanıyorum ahahaha.

- Kız iyi hoş lakin senden pek hoşlanmıyor gibi, sanırım onunla olabilmem için seni boşamam lazım ahahahah.

Ayselin yanımıza geldi ;

- Siz daha çıkmadan gülmeye başladıysanız buluşma için dert edecek birşey yok demektir.

Grup olarak Bernanın yanına gitmeye başladık.

Rezervetullahiveberekatu

46 yok olan izleyip yazmış amk veledi