/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    0
    abdulREzak
    ···
  2. 27.
    0
    Rezzers
    ···
  3. 28.
    0
    rez++++++++
    ···
  4. 29.
    0
    Rezervasyon
    ···
  5. 30.
    0
    Onlerden rez degerlenir
    ···
  6. 31.
    0
    Rezzzzzzzzz
    ···
  7. 32.
    +7
    Ambulansta Levent hocanın yüzüne uzun uzun baktım, düşündüm. Sahiden ona benziyorum, sadece o benim içimden kötülüğün çıkarılmış hali gibi..
    ···
  8. 33.
    0
    Riyaz mahREZZZ
    ···
  9. 34.
    0
    rezrtved
    ···
  10. 35.
    0
    rezerved
    ···
  11. 36.
    +9
    Nihayet morga geldik, gittiğimiz hastaneyi mesaj olarak atmak iyi bir fikir olmalıydı sahiden, adının Füsun olduğunu oğrendiğim kadın, Levent hocanın eşi oradaydı.

    Sedye kapıya yaklaştıkça Füsunun gözlerinde ölüyü görmekten çok ölümü görme korkusunun olduğunu fark ediyordum, yıllarını geçirdiği anılarını depoladığı o hayat, sonunda ait olduğu yere dönmüştü. Ressamın resimlerinin yanması, müzisyenin sağır olması, hayat arkadaşının ölmesi, hemen hemen aynı olmalıydı. Ben bu durumda bir yabancı ve son görüşülen kişi olarak ne yapabilirdim, hem daha çocuk sayılırdım.

    Levent aç gözlerini lütfen, lütfen aç gözlerini..

    Teşhisini bitirdikten sonra çıktı, ağlaya ağlaya yanıma oturdu, tüm olayları benden tekrar dinledi..

    - Nasıl oldu bütün bunlar ?

    - Muhabbet ede ede yoldan geçiyorduk, arabayı fark ettiğimizde ise çok geç kalmıştık.

    - Son sözleri ne oldu Leventin, bilmem gereken birşey söyledi mi ?

    - Sizi çok sevdiğini ve laboratuvarını okula bağışladığını söyledi. Sanırım birbirimize yardım etmemiz gerekecek.

    - Levent için yaptıklarına minnettarım, ne zaman istersen arayabilirsin.

    Dedi ağlamaklı bir ses tonuyla..

    - Önemi yok, ben dahil tüm öğrencileri severdi kendisini. Sizin için de geçerli hepsi. Adınızı öğrenebilirmiyim rica etsem.

    - Füsun..
    ···
  12. 37.
    0
    rez panpa
    ···
  13. 38.
    0
    rez baboş
    ···
  14. 39.
    +13
    Yanından ayrılmak için kalktığımda eve bırakmak istemesi beklenmedik bir hareket değildi, lakin bugün fazlasıyla macera yaşamış olmamdan kaynaklı refleksif olarak teşekkür etmekle yetindim.

    Hava kararmak üzereydi, telefonumun hiç çalmaması sevinmemi gerektirmeyecek bir durum olurdu eskiden. Artık olabildiğince az insanla görüşüp çok düşünmek istiyordum. Efeyi aradım.

    - Efe, nasılsın ?

    - Ben iyiyim oğlum asıl sen nasılsın, ne yaptın hastanede ?

    - Karısı geldi, teşhis falan etti. Ağladı yanımda, numarasını aldım ayrıldım yanından.

    - Sordumu defterle alakalı herhangi bir soru ?

    - Son sözlerini sordu, belli ki defterden haberi yok. Onu çok sevdiğini falan söyledim. Defter sırrı yalnızca ikimizde kalmalı unutma. Karısından bile saklıyosa ciddi bi mesele bu, ben üstüne gitmekte kararlıyım. Sen ne düşünüyosun ?

    - Kanka bu yola birlikte girdik, seni yalnız bırakmam. Hem bende çok merak ediyorum lan bakalım bu işin sonu nereye varacak.

    - Adamsın, yarın okulda konuşuruz bu konuyu. Dikkat et kendine.

    - Eyvallah.

    Otobüs beklemeye başladım..
    ···
    1. 1.
      0
      Devam et got
      ···
  15. 40.
    0
    Reserved
    ···
  16. 41.
    0
    YAZ AMK HADi
    ···
  17. 42.
    0
    Rez aml sardı
    ···
  18. 43.
    0
    Şuraya park edeyim.
    ···
  19. 44.
    0
    rezzzzz
    ···
  20. 45.
    +1 -1
    Güzel yazıyorsun panpa devam et lütfen
    ···