kimseyle paylaşmadığım utanç verici anım

evet binler sizinle köydeki anımı paylaşıyorum

O zamanlar 11-12 yaşlarındayım öğlen 1-2 gibi öyle bi kakam geldiki sıkmasam yannan gibi pantalonun arkasından çıkıcak o derece. bilirsiniz köylerde tuvaletler dışardadır bende sıçmaya girdim. sıçmaya başladım ama telaştan bitmiş tuvalet kağıdı ve olmayan suyu görünce bir pişmalık başladı ama iş işten geçmişti yapıcak birşey yoktu.bi yandan sıçıyor bi yandanda nasıl çaresini bulucam diye düşünüyordum. aklıma çok parlak bir fikir gelmiş donumu çekmeden kaz gibi yerden gidicektim ve evin arkasından dolaşıp annemden tuvalet kağıdı isticektim

bu fikir aklıma yatmıştı kapının aralığından yavaşça bir baktım ve ne göriyim dedem tanımadığım insanlarla oturmuş muhabbet ediyor.ben iyice paniklendim ve artık züte girmişti yapıcaktım yavaş yavaş çıktım tam köşeyi dönücekken yerdeki kaygan taşa basmamla düşmem bir oldu ve benim taklu züt misafirlere dönük ve domalık şekilde kalmıştı ve utancımdan bir daha tuvalete koşmuştum

ne malım demi eve gidip tuvalet kağıdı istemek yerine yine tuvalete koşmuştum neyseki dedem kahkaha atarak anneme söyledi ve annem getirmişti. evet muallakler buda benim travma geçirticek kadar kötü çocukluk anım

ahahhahahahhah amk abazanları güldürdünüz binler

yine giblenmeme rekoru kırdım