kimseye yazamadım buraya yazıcam

yaz geldi çattı. biz bununla tatile çıkma planı yapıyorduk hep. dedik yapalım yapalım. bir şekilde para çıkardım ben ordan burdan. biletleri falan alıcaz sakin bir yere gidelim edelim. babası almanyaya gidelim demiş. akrabaları var orda. ziyaret amaçlı. abisi ablası falan var evli barklı. 2 gün sonra ailecek toplaştılar. gittiler. bende mal gibi kaldım bursada. bari bir taka yarayayım dedim.o akrabaların mermer ocakları marmara adasında. kıza tatile gidiyorum bende yazdım. üste çıkıcam ya ergen aklı. gittim kuzende ordaydı. yakışıklı elemandır. yazı orda geçirdim. az buz para çıkardım. sigara falanda bırakınca para harcanmıyor beyler. yapacak birşey bulamıyorum akşam çıkıp gözleme yiyorum sıkıntıdan amk.

ama meraktan geberiyorumda almanyada napıyodur diye.bir yanımda güveniyor aslında nolcak diyorda insan aklı işte cıvıtıyor illa.

onun yokluğunda ben yine duygusuzlaşıyorum tabii. sıkılmalarım başlıyor. yazın sonlarına doğru gelicem falan diyor. gelmiyor. ben sinirliyim stresim her gün. mustafa amca işte mermer ocaklarının sahibi olan. kavga ettim onla dedim ben gidiyorum döndüm bursaya

cepte tak gibi para.

tak gibi para dediğim 1.5- 2 bin lira para amk ahahaha

http://www.youtube.com/wa...HU&list=RDxs5LXW4vfhM şarkı fena değil beyler.

benden 20 gün sonra geliyor bursaya. ilk düzgün kavgamızı o gün ediyoruz. ondan sonra çok stabil anlatmicam. bildiğin ilişki işte. inişli çıkışlı. şimdi size anlatsam ilginç olan ne diceksiniz. bana ilginç işte. yani cidden o dizilerde filmlerde gördüğüm şeyleri yaşıyor olmak cidden baya ilginç.

aradan biraz böyle stabil süre geçiyor. biraz daha yaklaştıktan sonra birlikte olmaya karar veriyoruz. yani biraz ani oluyor ama anladınız lan işte.

bizim evde mumlu falan romantik bir ortam yapıyorum güller şarap falan. klagib filmlerden kopya çekiyorum. ilginç şekilde etkileniyor. aile kaplıcalara gitmişti bu arada beyler yan yana odalarda takılmıyoruz yani .

ciksli şeyi sildim lan o ne öyle amk.

olaylar ondan sonra değişti beyler. çok değişti. düzenli ciks hayatımız oldu bu kafasını ilişkimiz sadece bundan ibaretlere yordu. uzaklaştı benden. bu şekilde bu dıbına kodum senesine geldik. sene başında tomografiye girdim beyler.

uç beyinde oluşan hasarda artış olmuş. ilaçların pek bir taka yaradığı yokmuş artık. bu arada ben böyle lay lay lom takılırken annemle babamın arası açılmış. babam salonda yatar olmuş. nasıl anlamadın lan demeyin. babam zaten salonda uyuyakalan adam genelde. yadırgamadım o kadar. çok sonra gözüme battı.

neyse. şuan ki duruma geldim beyler hikayenin sonu gibi. ilaçların pek etkisi yok. duygusal değişimlerde stabilizasyon kayması başlamış bende.

ayni eski sıkılmalarım ani duygu değişimleri ve mantıklı düşünme yeteneğimi kaybetmeye dönüşmeye başlamış. sınav senesi stresi falan diyen doktorlar oldu, aldığım ilaçların yanlış olmasından kaynaklı diyenler oldu. herkes birşeyler dedi. kimse çare bulmadı. değişiklikler farkedilir oldu bende. her gün kavga ediyordum mahallede.

her gün kavga ediyordum onunla.

bir an seviyordum bir an nefret ediyodum. ygs falan çalışmayı bıraktım. annemle babam kaldıramadı.

her akşam evde kavga dövüştü ve benim suçumdu biliyordum ama engelleyemiyordum. kumanda yere düşünce sinirleniyordum, su bardağı kirliydi sinirleniyordum. anlık gülme krizleri başladı. hem ailemi hem pınarı çok üzmeye başladım. onun bir senesi daha vardı. rahattı beni anlamıyor diye düşünüyordum. hastalığımı bilmeyenler sınav stresi yeaa diyordu daha çok sinirleniyordum.

bir gün okulun koridorunda hiç sevmediğim bir elemanla pınarı yanyana gördüm. gülüşüyolardı.

hayatımda öyle kontrolü kaybettiğimi hatırlamıyorum. yürümeye başladım onlara doğru. eleman beni gördü pınar görmedi. eleman sustu. pınar susmadı. hala el şakaları yapmaya devam ediyordu ona. kolunu tutuyordu. saçında elleri vardı.

pınarı yana ittiğimde yüzünde gördüm suçluluk duygusunu. daha çok sinirlendim. sağ kanca çıkardım elemanın çenesine. sonra solla burnuna geçirdim iki tane. karşılık bile vermedi dıbına kodum zengin bebesi. pınar tuttu arkadan. bi tanede ona vurdum.

o an dank etti kafama.o an anladım.

@102 şuan her gün hastanaye gidiyorum. düzenli damardan alınan ilaçlarımla haftada bir şok tedavim var.

@103 panpa ilk nasıl beraber olduğumuzu anlatmıştımda çok gereksiz geldi sildim.

@105 gerçek adı değil panpa.

1 hafta daha dayandık. ondan sonra bir gün bana bir telefon geldi bana. kanka senin kızı bununla şurda gördük diye. dedim yok o değildir. o dediler. dedim değildir.

aradım. açmadı aradım açmadı aradım açmadı... 13 cevapsız arama bıraktım. ne yapsam bilemedim oturdum bekledim. mesaj geldi.

internetim gitmiş diye.

aradım. kiminleydin dedim. dershaneden bi elemanla dedi. napıyodun dedim eve yürüyordum evimiz yakın dedi. dedim bitti. kapadım.

güveniyordum. ama sinirliydim. eğer mesafe koymazsam zarar verecektim ona. kestim bende.

uzak durdum ondan. hastalığım giderek ilerledi. annem ananemin yanına gitti. hastalandım demiş ananem çağırmış yanına. biliyordu zor günler geçirdiğimizi kızı rahat nefes alsın istemiş heralde. yoksa ananem tank gibi kadındır hasta falan olmaz.

3 ay ayrı geçirdim okula gitmedim. zaten devamsızlık sıkıntısı yapmadılar. ama gün geldi dayanamadım. gün geldi krizler geçirdim. hastaneye yetiştirdiler. hiç yazmadı bana.

doktor 3 ay sonra hastaneye yatacaksın dedi. orada karar verecekler ne tak olacağıma. o güne kadar stresten uzak dur. saçmalama manasında bişey dedi. babam her doktorla konuştuğunda daha kötü çıktı odadan.

ölüp ölmeyeceğime karar veriyorlardı.

hiç arayıp sormadı.

bir gün artık yapamayacağımı anladım. ayağına gittim. beni kabul et demedim. yardım et dedim. yardım et bana dedim. sensiz olmuyor. bir şeyle hissetmeden olmuyor dedim.

tükendim dedi.

ne zaman neye tükendin dedim?

cevap vermedi. istemiyordu beni artık. bunca anıyı bunca yaşanmışlığı 2 3 ayda silip atmıştı.

bitiriyorum beyler adam haklı harbi karı kız ayağına döndü. saatte iyice vurdu zaten kafaya.

biraz önce son mesajımı attım ona. biraz nefret biraz sevgiyle.

şuan ki durumum stabil beyler. kimse kafasın yormasın benim için. iyi kötü bir savaş veriyorum. desteğiniz içinde sağolun. kardeşim dediğim adamlar oturup dinlemedi beni böyle saatlerce. ne desem azdır.

şuan bunları anlatmış olmak bile bir nebze kurtardı beni. eğer ki bir gelişme olursa devam ederim burdan.

hadi hayırlı sabahlar.

beyler çok teşekkür ederim desteğiniz için. ne desem bilemedim. hiç beklemiyordum böyle olacağını. kimse canını sıkmasın benim için. her batan güneşin vardır bi sabahı. hastaneye gitmek gelmek zor iş değil. benden ne beterleri var hala içerde yatıyor olan. şükrediyorum o yüzden. delikanlı adamlarmışsınız hepiniz dinlediniz derdimi. ne desem az. eğer bir gelişme olursa yazarım buraya. ama güzel haber veririm sadece. daha fazla canınızı sıkmak olmaz.

eyvallah.