Beyler içimdekileri bir şekilde dökmem lazım dinleyecek kimsem yok burdan yazmaya karar verdim...

Geçen sene den 2 yıllık bir meslek yüksek okulu kazandık geldik buralara arkadaşlar edindik köpekleri olduk dert ortakları olduk sıkıntı var dediler kredi kartını ellerine verip yolladık... beyler hiç kimseye güvenmemek gerektiğini de bu sene anladım.

Bu sene memleketten bir arkadaşıma tavsiye ettim aynı bölüme geldi okumaya geldi hoş geldi dedik buradaki arkadaşlarıma dedim benim kardeşim geliyor ben onunla aynı odada kalacam tamam dediler, geldik odalarıda ayırdık. Asıl mesele bundan sonra başladı bu geçen seneki arkadaşlarımda bir oldu içkili sigaralı ortamlara girdi baktım ki bana soğuk davranıyor dedim sana ne şerefsizliğim dokundu da bana böyle yapıyorsun ? saçmaladı durdu çünkü bi sebep yoktu diyorki"ben seni çarşıya çağırdım sen diğer arkadaş gelmiyorsa bende gelmiyorum dedim bana" anlattığı şey 3 sene önce olan şey, ben ona birşey yapmamıştım onların içkili sigaralı ortamlarına girmeyip birbirlerinin soylarına ettikleri küfürlere katılmamaktı tek suçum.

Geçen seneden arkadaşlarım beni odalarına çağırdılar bir girdim herkes orda. Herkes bi tak attı bana ne olduğunu daha anlamamıştım bile ben sadece onlarla dost olmuştum yada ben öyle sanıyordum en basitinden bir örnek vereyim --> bu sene geçtiğim odada yabancı birisi vardı arkadaşımızda evinden geliyordu herkese söyledik herkes dedi ben söylemem iyi dedim ben söylerim sonuçta arkadaşım geliyor... dedimki bizim arkadaş geliyor seni başka odaya alsak dedim oda tamam dedi sonra geri dediler çıkmasın o adam keşke söylemeseydin dediler bana mal oldum ben hem söylettiler hem söyleme dediler neyse geri dedim ben buna sen odada kal kusura bakma senle ilgili sorun yok felan dedim kalbini kazanmaya çalıştım geri arkadaşta geldi odada kaldı --> şimdi bu yolda gelecek dediğim arkadaş! bana ne diyor biliyormusunuz beyler "sen bu oğlanın kalbini kırdın hala özür dilemedin ondan" lan olm ben sana ne yaptım lan sen geleceksin diye o oğlana dedim seni başka odaya alalım diye halbuki...

Geçen seneden olan arkadaşların hepsi bana tak attı herkes beni ezmeye çalıştı gerçi ezdilerde ben kendimi pek savunabilen biri değilim biri birşey dediği zaman içime atarım beni bildikleri halde o kadar sözü bana nasıl söyleye bildiler anlamış değilim hala. çok dostum var diyordum sırtım yere gelmez halbuki herkes kendine adam mış beyler benim hayattaki amacım adam olmak ken bunlar da benim asosyal ve bu güne kadar hep ezilmiş biri olarak bildiklerinden mi aceba kendi arkadaşlarım! beni ezip ağzıma sıçtılar anlamadım tanımadıkları bir adamı savundular benim yerime herşey birden benim suçum oldu...

Memleketten getirdiğim arkadaş! benim yanımda ben senin için gelmedim sen kim oluyorsun diyor... milletin yanında sen yediğin kaba pisliyorsun ben senin için geldim senin yaptığına bak diyor beni sırtımdan vurdun lan diyor halbuki benim birşeyden haberim yok içkim yok sigaram yok ortdıbınıza girmedim odada oturdum diyemi sırtından bıçaklamıştım bilemedim milletin yanında sen yediğin kaba pisliyorsun diyor bana * gerekçeside memleketimize yobaz diyordum şakasına fakat ben yobaz ın kelime anldıbını bilmezken bu bana bizim memleket yobaz Antalyadakiler şöyle böyle diyordu...
Gene aynı arkadaş! ın söylediği bir laf "sen bana nasıl davranırsan bende sana öyle davranırım" ben böyle dediğim zaman senin karakterin yokmu da böyle diyorsun diyor bana *

Beyler insanlar çok şerefsizlikler yapıp bunu hazmedebiliyorlar ben arkadaş değil hep dost edinmeye çalıştım ben Kırşehirliyim ben kalp kırmaktan çok korkarım beyler bir arkadaşımla tartıştığım zaman haklı olsam bile kötü birşey söylerim belki deyip uzaklaşıyorum ordan ki ben içime atıyorum onun kalbi kırılacağına benim kalbim kırılsın arkadaşımdır diyorum... ama olmuyor beyler zaten asosyal hocalarıyla bile konuşamayan biriyim hiç kız arkadaşım olmadı hiç kaslı vücudum olmadı hiç güzel elbiselerim olmadı bir Allahım bir de Anam vardı benim için.

lisede başımdan bir olay geçmişti kendime söz vermiştim "BiR DAHA KiMSEYE KENDiMi EZDiRMiCEM" ama olmadı beyler dost dediklerim gene vurdu sırtımdan

Lise: 9. sınıfta hep sessiz ve bir köşede oturan biriydim gerçi hala öyleyim. zühtü diye biri vardı sınıfta birden bana çatmaya başladı günler geçiyor her gün bu beni ezmeye çalışıyordu beyler sessiz duranı ezmeye çalışmak sana zararı olmayanı ezmeye çalışmaktan büyük bi namussuzluk yoktur şu dünyada ama bu zühtü bana tam olarak bunları yapıyordu bir gün gene okul çıkışı gidiyordum tek başıma kimselerle konuşmadan hep yere bakarak yürüyordum bu arkamdan geldi sataşmaya başladı çelme takmaya başladı arkadaşı döndüğüm anda tekmeyi yedim elimden hiç birşey gelmiyordu yapacak birşeyim yoktu küfür ettim bende aynı sınıftan bir arkadaşım dedi bir doktor biliyorum oraya gidelim darp raporu alalım sinirliyim elimden birşey gelmiyor sinirimden ağlıyorum gittik oraya ordan polis aldı bizi zütürdü polis dedi bana şikayet edebilirsin bunu ama edersen okuldan atılır, kaldığı devlet yurdu ndanda atılır dedi ben şikayetten vazgeçtim çünkü köyle kalıyordu yurttan atılırsa nerede kalacaktı okuldan atılır sa ailesine ne diyecekti... diğer gün okula gittim sıradan çektiler ikimizi baş müdür yardımcılarının odasına hocalar konuşurken ben sustum birşey demedim sözleri bitince söz verirler bende kendimi savunur olanları anlatırım diyordum hoca konuşurken bu zühtü olacak söze girdi dedi "bana küfür etti" ben yapım gereği yalan söylemeyi sevmem hoca sordu bana bir sinirle ettinmi dedi bende yalanmı söyleyim ettim dedim bana söz verir niye küfür ettin diye sorar dedim sonuçta kocaman adam öğretmen hatta baş müdür yardımcısı ama sormadı ben ettim deyince direk yüzüme tükürdü. iftiraya kurban gitmiştim resmen ağlayarak sınıfa gittim zühtü ye sordular bu niye ağlıyor ne biliyim niye ağlıyor diyordu oda o olaydan sonra ben dahada kırıldım dahada içime kapandım 4 senelik lise hayatımda hep beni ezdi bu oğlan beyler işte bu olaydan sonra demiştim bende bir daha kimseye ezdirmicem kendimi olmadı beyler olmadı insanlar çiğ süt emmiş sen sessiz sakin kendi halince kimseye zararı olmayan biri ol gelip her zaman seni buluyorlar bundan sonra herhangi biriyle arkadaş olacağımı sanmıyorum güveneceğimi sanmıyorum
abilerim demişti aslında kimseye güvenme dost görünürler ama arkandan vururlar seni diye ama ben dayanamadım herkese güvenmiştim... olaylar aslında çok daha fazla çok daha karmaşık fakat burada bu kadar anlatabildim dediğim gibi kendimi pek ifade edemiyorum burada yazmak konuşmaktan biraz daha kolay oldu benim için...

Beyler kimseye güvenmeyin arkadaş olduğunuz hatta dost olduğunuz kişiye bile güvenmeyin arkanızdan ne yapıyorlar hiç belli olmaz erkek! dediklerin zütlerine tayt gibi ziki zütü belli eden şeyler giyip çıkıyorlar erkekler erkek kadınlar kadına benzemiyor
Hayattaki amacım adam olmaktı benim adam olmak kendine söveni yada yanlış yapanı sövmek kabadayılık etmek değildir adam olmak kendine namusuna anana bacına laf getirmemektir kendine söveni dövmen neye yarar o küfürü hak etmişsin demekki ben adam olaya çalışan biriyken insanlarrın yaptıkları çok ağırıma gidiyor beyler yaşamamım bir amacı yok. insanlarda bir gram şeref namus onur yok ama bende bir tabur askere yetecek kadar onur var... Allah tan tek dileğin her secde de istediğim şey karşısına şehit olarak çıkmayı nasip eylemesidir... bu adi dünyada şerefsizlerin içinde yaşamaktansa ölümüme bir anlam katarak onurlu bir şekilde ölmek tek dileğim...