kimsesiz kaldım

ben de anan baban öldü sandım amk

ya siz beni dinleyin, aynı yollardan geçtim ben de.hoşlandığınız kişinin peşinde koşun tabii ki ama bu sizin için önemli olan şeyleri engelleyecekse ara verin biraz. zaten aşk işleri dediğim gibi sizi, hatunlar beğenirlerse zaten gelirler, kendinizi zorla onlara kabul ettirmeye çalışmayın.

@78 hosbulduk, bak o zaman ben saka maka deniycem bunu, yani uyninca direk kalkicam, dedigime bakma bende yapmiyodum arada dusundum biraz karar verdim

Panpa bende de şimdi de öyle duygular var. Biraz maddi durumla alakali, aslında ait olmadığım yerlerdeyim şu günler. Bu ne kadar sürer bilmiyorum, bende senin kadar yalnızım ama bunu sorun etmem yani yalnızlığı asosyal bi adamım arada maça gider sahaya para atarım böylece içimde kalan az biraz stresli atarım. Bugün o yüzden lise arkadaşıma mesaj attım, gel gidelim diye o bile o kadar uzaklaşmiski şaşırdım. Sonra farkına vardım ki etrafımda aileden başka bişey kalmamış hatta onların bile sorunları var. bunlar uni sınavından sonra başladı. Bu zamana kadar geldi. Dışarda yürürken bugün fark ettim ki rüzgar o kadar kuru ki. Resmen yürürken kurudum, kaybettigim benligimi bulmaya çalışırken ait olmadığım çok uzak yerlere gitmiştim. Aslında daha yazardim ama neyse Panpa, umarım birazcık yardım edebilmisimdir.

@165 bir gün her şeyin bitecek olması tüm bu uğraşların unutulacak olması moralini bozmuyor mu?

anlat o zaman sende kaybolmuyosun ha harbiden

Haklisin panpa ikiyuzlu olmayan insan yok

Hoşgeldim. Nasılız bakalım.

kimsesiz kaldim : cunku kendimi dinlemek isterken bunu biraz abarttim veya kaptirdim kendimi ama dis dunya yapmadi ben yaptim

bir kaç hafta önce iki kitap vardı elimde,

aslında beni baya etkilemeliydi bunlar ama bir süreliğine nedense duygusuz birine dönüştüm ve öylece zaman geçirdim. Şu an eski halime oranla biraz daha duygu yüklü olmama rağmen sonbaharın izi üzerimden siliniyor ve düşünme yeteneğim günden güne kayboluyr, kabuslar yerini bencil rüyalara bıraktı son günlerde.

iki kitabı da söylemeliyim size değil mi?

dostoyevski
-beyaz geceler=tamamiyle benim hayatım gibi
-yeraltından notlar=benden bir parça

bunlar iz bırakmalıydı aslında, belki konuştukça büyüsü kaçıyor bilemiyorum.

gece her zaman ki gibi karanlık ve soğukla kaplanmıştı. yıldızların gök yüzündeki dansı şehrin sarı ışıklarına rağmen hala açıkça görülüyordu ve kahramanımız her zaman olduğu ve alıştığı üzere koca caddede bir başına yürüyordu.

bakın ne kadar rezil başlangıç değil mi? eskiden böyle olmazdı.

devamı=
resmen yazamamaktayım. benim sessizliğe ve saygıya ihtiyacım var. etrafım binlerle çevrilmiş ama konuşacak kimsem yok. dinleyecek, anlayacak, beni biraz olsun sevebilecek kimseler yok.
şimdilerde bir cafedeyim. arkabahçe... insanların uğrak yeri. etrafımda çiftler ve arkadaş grupları var ama benim önümdeki sandalye kendisine yakışır bir şekilde boş.Bu iğrenç kahkahaları ve kuru gürültüyü bastırabilmek için, onları hayatımdan uzaklaştırabilmek için kendimi müziğin kollarına atmış durumdayım.

devam edeceğim

devam...

buraya yazmak başlı başına bir işkence.

son günlerde dinlediğim müziklerde yaşamım kadar kuru ve histen yoksun yaşıyorum.
kitaplar, müzikler, filmler ve hayatımın değerli dakikaları bir bir geçmekte ve hepsi benim için yapraklarını dökmüş, eğilmiş ağaç gibi. soğuklar bitmezse ölmeye yüz tutmuş bu ağaç benim her şeyim.
elimin soğukluğu beraberinde iğrenç bir yazı getirmiş, bu salak defter ve soğuk değişmeli

defter eskiden bahsettiğim defter değil ve çok kısa yazılmış her şey adeta yazmamışım ama bir kısmı böyleydi düşüncelerimin. tabi bir kaç hafta oldu

baksanıza şu halime, gecenin körü ben neler yazıyorum buralara ahahahaha.

var mı konuşan benle? @97?

panpa gel ben oyle bişey yapmam .

@103 rica ederim eheuheuhe

Panpa anlat ben varim amk bi hikaye vardi onu okucaktim ama neyse

@163 kitaplara bakılırsa olabilir bence, bir çok defa yalnızlık vurgulanıyor.

bazen düşünmüyor değilim sessiz sedasız buralardan ayrılsam. insanlar bir gün iki gün ağlar, ailem 1 hafta ağlar heralde. sonuçta ölenle öünmüyor değil mi? bir defa büyük vurgun yapıp sonra hep rahat bırakırım insanları.

belki cevaplar elime geçer belki biraz daha soru eklenir ya da sonsuz bir karanlık olur artık her şey sona erer.
insan tamamen sona ereceğeni düşünemiyor aslında, herkesin içinde bir düşünce var ölümden sonrada düşünebildiğine dair.

felsefe mi yaptım ne?

http://www.youtube.com/watch?v=UDifRqMP7ZE

ben böyle hayatın dıbına koyayım

http://www.youtube.com/watch?v=P0iOz9xf0zY

@173 sen bilirsin *

bakalım neler dökülecek