+1
Kimsesiz bir kimse yoktur herkesin var bir kimsesi,
Kimsesiz kaldım medet ey Kimsesizler Kimsesi
Demiş atamız... Kimsesiz kaldım dediğimde açarım telefonu okurum bi siir neden mi cunku bu siir denilen sey aslinda bi merad nefsi aslinda gida-ı nefes insani kendinden ,kendi bulundugu yerden alip uzak upuzak yerlere goturuyor eskiden agib olan da yazarmis mutlu olan da uzuntusunden kahrolan da ... Her duyguyu en guzel ifade eden hissettiren yasatan bisey bu siir iyiki okumusum iyiki okuyorum neyse cok uzatmadan ne diyodum ha kimsesiz kaldim ben hemde kimsesiz 10 senelik arkdaslarimi bi cirpida sattim neden oldugunu bilmiyorum ama sattim iste hani insan gaza gelir ya o yaptiklarinda daha sonra ya pisman olacaktir ya da gurur duyacaktir iste ben ne zaman gaza gelsem hep pisman oldum kimsesiz kaldim iste o yuzden burdayim konusacak dertlesecek insanlar lazim bana meraba diyecek hal hatir soracak en onemlisi de dert dinleyecek adam lazim abi olmuyo yaa bu kulagimdaki muzikle elimdeki kitapla nereye kadar gercekler lazim dost lazim dost..
Korkardım arkadasimi bi gram kirmaya korkardim ama artik korkacak arkadas yok. Kendimden korkuyorum artik kirilirsam diye eger kirilirsam ben biliyorum ki bi daha eskiye donmem , donemem yeter bu kadar okuma artik yazicam icimdekileri de boyle dokucem istemiyorum yasamak boyle olmek de istedim ama olmaz o zaman baskalari kirilir olmaz yapamam iate buraya yazicam herseyi ne varsa ne yoksa yazicam neden mi;
kimsesiz kalmamak icin sadece bunu icin
Vesselam
