kimse yanlış anlamasın ama

bu ülke kendine olan inancını yitirmiş vaziyettedir. yarın ne olacak ? önce facebookta bir bir profil fotoğrafları değişecek sonra yine videolar paylaşmaya başlayacağız mekanlarda bir geceliğine kesilen müzik sesleri yarın daha gür çıkacak. herkes geçim derdi ve kendi sorunlarına bugünlük verdiği arayı durduracak onlara odaklanacak. anayasa konuşacağız belki hala şike davası konuşuruz yine. yanlış anlaşılmasın bunları bizim halk olarak yapmamız ayıp değil. ama yarın ne olacak biliyor musunuz ? amerikan dışişleri bakanı senin bakanını arayacak yapılması gerekenleri soyleyecek. ve sen ülke olarak bunları uygulayacaksın. avrupa dan bir kaç protesto cümlesi daha yükselecek sırf utançları yüzünden. 70 yada 80 milyon dediğimiz ülkenin başbakanı başkan parlamentosu herneyi varsa işte bir kaç aşiret reisinin dilediği özürden duydukları memnuniyeti dile getirecekler. daha bir kaç ay önce kemiğine dayanan bıçaktan memnun bir şekilde bu yaşadığımız olayı hazmedeceğiz. ne kadar korkutucu. ne kadar biçareyiz. protestolar yürüyüşler sloganlar içimizdeki nefreti dökemediğimiz cümlelerin bi yansıması evet. rüzgar daha çok yakar ya ormanı öyle olmayacak büyüyen tepkilerimiz. çabuk sönecek emin olun. çünkü biz hani yüzlerce devlet kurmuş 3 kıtaya hükmetmiş gittiği heryere adaleti zütürmüş binlerce yıllık bir kültürün mirasçısı olan türkiye cumhuriyeti senelerdir bir terör örgütüyle başedemedi. hatta sadece buda değil haklı olduğu hiçbir davada olumlu sonuç alamadı. tatlı rüyalar enjekte edildi sadece uykularımıza bu kadar. kendi ülkenin sınırları içinde saldırıya uğrayacak kadar aciz bir hale gelindi. yarın ne olacak peki ? ateşkes imzalamaları için hangi yasayı çıkarıp hangi hakkı tanımalıyız? yarın bu gibtimin kürtleri özgür olacak. darılmayın yazdıklarıma. şaşırmayın. benim bu ülkeye ve halkına olan ümidimi çalan % 50 yedir cümlelerim.