Artık tatil zamanıydı Ceyda benden 1 ay önce babasının yanina gitmişti bende onun yanina gidecektim 1 gün beraber kaldıktan sonra da Ceyda nın çocukluğunu yaşadıgı şehire onun çocukluk arkadaşlarıyla Tanışacaktım ve tatilimizi onlarla birlikte yapacaktık.

"Beyler anlatmayi unuttum ceydanin annesiyle babasi ayrı ceyda da küçükken anne babasından ayrı bir şehirde yurtta yaşamış ve çocuklugunu orda tanıştığı arkadaşlarıyla geçirmiş yani bu tanışacaklarim bir nevi Ceyda nın ailesi."

Kimse var mi?

Tüm bu planların üstüne lise yıllarını unuttun mu lan diye sorabilirsiniz. Hayır unutmadım o günler ve Damla yı kalbimde bir mezar olarak taşıyorum. Damla ya gelirsek artık tanıyamıyorum benim o eski tanıdıgım damla degil hem fiziksel hemde ruhsal. Zaten en son geçen sene gördüm. O günlerde bıraktığım şeylerden en büyüğü de güven duygusuydu. Sanırım bir daha kimseye güvenemeyeceğim güvenirsem de bunun bedeli bana çok ağır olacak..

Üni okuyacağım şehir yaşadığım şehre oranla daha güzel bir şehirdi ve yanımda sevgilim de olacaktı (babası orada yasıyor). Sınav döneminde ceydayla bi tatil yapma kararı almıştık ve sınav bittikten sonra 1-2 hafta para topladıktan sonra ceydayla baş başa 2 hafta tatil yapacaktık. Sanırım bu benim gibi yeni liseli modundan çıkmış biri için çok anlamli bişey olacaktı hem ilk defa ailemden ayrı tatile çıkacaktım hem de yanımda bir kızla hepinizde olacagı gibi benimde kafamda hain planlar dönüyordu Ceyda ya karşı sevgi türünden bişeyde beslemiyordum salaklığa gerek yoktu

Liseye masum bir çocuk olarak başladım ilk zamanlar öyle de devam etti bilmeyerek tahrumar ettiğim bir kalbin dışında, sonra baska biri geldi ve hayatımda herşey çiçek açmaya başladi. Herşey bu güzellikte devam ederken o beni bırakıp gitti (: Şimdi bunu bi smile ile noktalayabiliyorum ama o zamanlar ölümü beklemek için yeterli bir sebepti. Yutkunamıyordum bu çok ağırdı. Ondan sonra bambaşka bir "ben" buldum karşımda tam binin tekiydi bu "ben" ile güzel günler geçti ve bu ben ile hayatimi başıma yıkıp giden kişiden kendimizce intikamımızı aldık. Sonrasında normalleştim ve yanımda beni çok seven biri vardı Ceyda. Lise bitti ve kendimi kocaman bir sınavla karsı karşıya buldum ve haliyle kaybettim ama ikinci senemde Ceydayla birlikte yasayabilecegimiz bir şehirde kazandım.

Bu benim hayatım size burada bu "hayatım" kelimesinin ardındaki enkaz dan kısaca söz edicem. Sen bir hikayesin seni çayını, çekirdeğini yanına alarak okuyan biri olmak isterdim. Ama o günleri yaşayan biri olarak bunu yapamam çunkü bu hikayede yaralarım var. Sen benim hikayemsin seni yazmaya karar vermeden önce onları tamamen unuttugumu düşünüyordum, yanılmışım. Şimdi onları daha önce okumayanlar için kisaca tekrarlıyorum:

Başlıyorum

rezervaaa

Rez panpa

Rezervasyon tatlım

HiKAYEYE DAHA FAZLA DEVAM EDEMEYECEĞiM ÇÜNKÜ ANLATACAKLARIM OLAYLARIN HALA ETKiSiNDEYiM VE BUNLARI YAZIYA DÖKERKEN COK YIPRANIYORUM. KENDiMi DAHA iYi HiSSETTiĞiM ZAMAN TEKRAR YAZMAK DAHA iYi OLACAK.

BELKi HIKAYENiN TAMAMINI BiLSEYDiNiZ BANA HAK VERiRDiNiZ AMA SiZE SADECE %5 iNi ANLATABiLDiM GERi KALANINI TEKRARDAN YAZMAYI ÇOK ISTiYORUM VE SiZE HARiKA BIR HiKAYE OLACAĞININ GARANTiSiNi VERIYORUM NEYSE SÖZÜ UZATMAYA DAHA FAZLA GEREK YOK KENDINIZE iYi BAKIN GÖRÜŞMEK UZERE..

isteyenler bir onceki hikayemi okuyabilir (bkz: bende anlatıyorum dinleyinn)