Pembe günlerim şiddetli oksürük ve nefes darlıklarıyla son buldu artık zorlamaya başlıyordu ilaçlarımıda alıyordum ama burnum ve ciğerlerim için ameliyat gerekiyordu bu durum beni pgibolojik olarak da etkiliyordu her şeye karşı hevesim kuruyordu yavaştan bundan ceyda ve ben de etkileniyorduk sürekli sürtüşmeler vs..

Okurrum

Bir gün arkadaşlarla dışardayken ceyda aradı gördüğü rüyayı anlattı rüyasında onu baskasıyla aldatıyormuşum bla bla.. sonrasında şu diyalog geçti:

E: emre C: ceyda

E: Rüya o hayatım ben hep senininleyim

C: Eğer olurda bir gün birini yerime koyarsan lütfen beni terket sonra ne yapiyorsan yap benleyken bana bu acıyı yaşatma.

E: Deme boyle şeyler aşkım

C: Olabilir ama

E: Olursa ne yaparsın peki?

C: Koyarım bi çocuğum adını emre onu da senin gibi severim kendini o kadar önemseme (gülümseyerek)

Güven duygusunu defterinden karalayan bana tekrar yazdırmıştı onu benim elimdeki bişey degildi insanız sonuçta ama artık ameliyat olmam gerekiyordu gerekli parayı babamla abim toplamakla uğraşıyordu bende kendimi ilaçlarla ayakta tutuyordum bu yuzden üniversitedeki kaydımı da dondurmuştum eski yaşadıklarım da içimde bir mezar olarak duruyordu bütün bunların dışında büyük ailevi sorunlarim da vardı bunları burda yazmadım yazmam da bütün bunlar beni çok etkiliyordu dolayısıyla ilişkimizi de etkiliyordu tartışmalarımız sıklaşmıstı ben de pgibolojikman çok zor bir dönemdeydim

En cok üniversite meselesi kemiriyordu içimi bi istikbalimle sınanmadığım kalmıştı empati yapın beyler hiç kolay şeyler degil bunlar

Biraz ses verin beyler

Yazsana panp

Rwxerve

Panpa burdayız okuyoruz devam et

Değerr

Rezervasyon

Bir gece tek başıma dışardayken telefonum çaldı arayan ceydaydı açtım telefonu nasılsın falan dedi sonra bişey söylemek istiyorum dedi söyle dedim uzunca bi süre sustu ve "artık ayrılalım" dedi dondum kaldım o an "KIRILDIĞIM YERDEN KIRILMAK" vücudumu esir alan kemiklerimi delen acı... ben onu aileme almıştım yüreğime almıştım o da beni hayatımın en zor döneminde bırakıp gitti.. hayatımda elimde kayıp gitmeyen hiç bir şey kalmamıştı yıkılmıştım bu ilk yıkılış olmasa da...

Konuşmanın başından sonuna kadar ağlıyordu o ama bende ise mimik oynamıyordu yıkılmıştım en son ağlamaktan konuşamadı kapattim neden oldugunu bile soramadım .

Onun gitmesi değildi beni vuran ona bu kadar güvenirken gitmesiydi aslında hic aklımın ucundan dahi geçmeyen şeyle basbaşaydım o an hayatimdaki en zor gecelerden biriydi nefes alamıyordum pgibolojim ise darmaduman dı hayatımda kaybetmedigim şey kalmamıştı ilk aşkım, masumluğum, duygularım, pgibolojim, sağlığım, geleceğim, son aşkım, hatta ailem artık kendime acır hale gelmiştim.

Offff...

Son darbenin yüzünden kendimi iyice salmıştım ilaçları kullanmıyordum kendimi sigara ve içkiye o kadar çok vermiştim ki hasta olan bedenim buna dayanmıyordu abim bu halimi öğrenince ağlaya ağlaya tokatlar attı bana bu halim evdeki herkesi üzüyordu ama benimde artık takatim kalmamiştı artık bütün gücüm tükenmişti rüzgar beni nereye savuruyorsa oraya gidiyordum.

Sigaraları hazırlayın beyler

Rezerve

Burdamısınız beyler?

Rezzz okunur bu

rezzzzzz