kimse dinlemeyecek ama

tahaya ısrar edince buluşmayı kabul etti. neler olup bittiğini soracaktım. neden herkesin değiştiğini öğrenmekti amacım ama cevabı bulamadım. geçiştirme cevaplar verdi sadece.'kimsenin değiştiği yok kuruntu yapma sürekli beraber dolaşamayız kozmos biz evli değiliz bak sevgililerimiz var ben sevgilimle ilgileniyorum, onunla zaman geçiriyorum sende öyle yap.'dedi. emindim kesin birşeyler dönüyordu ama ne olabilirdi bu konuda bir fikrim yoktu. acaba yanlış birşey mi yapmıştım. düşündüm ama bir hata yapmadığımdan emindim.

fazla uzatmak istemedim geldiği için teşekkür edip eve gittim.ama çok aklıma takılmıştı bu son zamanlardaki durum. biraz kurcalarsam bir şeyler çıkacağından emindim. esmayı çağırdım ertesi gün kalması için. esma da farklıydı. üzgün gibiydi bana karşı yine aynıydı ama onda da bir değişiklik vardı. eskisi gibi neşeli ve mutlu değildi sanki. kuşkulanmamın yersiz olması için dua ettim.ama peşini bırakmayacaktım bu durumun eğer yanlış birşey varsa düzeltecektim.ama eğer benden kaynaklı değilse bu yanlış o zaman ne yapacağım hakkında bir fikrim yoktu.

ertesi gün için biraz hazırlık yaptım eve birkaç yiyecek içecek almak için alışverişe çıktım. sonraki gün esma geldi. birlikte kahvaltı yaptık. benim amacım bu durumun onunla da bir ilgisi olup olmadığını anlamaktı bu yüzden de cep telefonuna bakacaktım. akşam yemeği için malzeme vardı fakat yemeği ben yapmayacaktım. çok aç olduğumu bana sürpriz bir yemek yapmasını istedim.o da bu fikri hoş karşılayıp mutfağa girdi. telefonu salondaki sehpanın üzerindeydi.

ilk başlarda sadece kız arkadaşlarından gelen mesajlar vardı.ama biraz daha aşağı inince tahanın mesajını gördüm. mesajı okumadan önce aklımdan binbir türlü şey geçti ama sandığım şey olmadığını görünce rahatlamıştım. gerçi bu mesaj da pek hayra alamet değildi ama neyse.'kozmosla aranı iyi tutmaya bak anlaşmamızı unutma şimdilik bir sorun yok biraz daha sabret.'yazıyordu.bir anlam veremedim ilk başta.bu ne demek oluyordu.ne anlaşmasıydı. biraz daha sabret demekle neyi kastediyordu.

taslaklar, gönderilmiş ögeler, gelen giden mesajlar, klasörler hepsini didik didik ettim. olayın aslını öğrenmiştim ama hiçbir şey hissetmiyordum. adeta bir travma geçiriyordum şoktaydım. taha esmayla benimle çıkması için bir anlaşma yapmıştı. yani herşey önceden planlanmıştı. esma sadece rol yapıyordu beni sevmiyordu.ilk okuduğumda taha özgüvenim yerine gelsin diye böyle birşey yapmıştır diye geçti aklımdan.ama o artık benimle uğraşmak istemiyordu. sadece zor zamanımda yüzüstü bırakmak istememişti belki de acımıştı, vicdanı el vermemişti hepsi buydu. şimdiyse benden kurtulması gereken biri olarak bahsediyordu. esma sayesinde benden uzaklaşıp sonra da tamamen kurtulacaktı. daha sonra esma da bir bahane bulup ayrılacaktı. damlayla birlikteyken ona yaptıklarımın intikdıbını da almış olacaktı böylece. tüm parçalar yerini buldu ama anlaşmanın ne olduğunu hala bilmiyorum.

o an için birşey yapmak istemedim. sonuçta ne olursa olsun taha en zor zamanlarımda yanımda olmuştu böyle bişey yapmaz diye düşündüm.bir hata bir yanlışlık olmalıydı.ama maalesef yoktu. yine de bilmiyor gibi yaptım. telefonu bıraktım aldığım yere. hiçbir şey olmamış gibi devam ettim. yemek yedik film izledik o yattı beni uyku tutmadı. şimdi ne olacaktı ne yapmam gerekiyordu. kime hak vereceğimi, bunların gerçek olup olmadığını bilemiyordum. rüyayla uyku arasında gibiydim. mantıklı davranmam gerekiyordu o yüzden yatıp uyudum. ertesi gün sakin kafayla düşünecektim.

okuduğum mesajlardan anladığım kadarıyla taha ben damlayla birlikteyken ona yaptıklarımın hesabını sormak istemişti.ben mesaj attığımda bu yüzden görüşmeyi kabul etti ama onun birşey yapmasına gerek kalmadan benim cezamı çektiğimi görmüştü. berbat bir haldeydim ve o da eski günlerin hatrına bana yardım etmişti.ama geçmişi hazmedemiyordu sanırım. ayrıca sürekli benimle olmaktan sıkılmıştı. çünkü benimle intikam için tekrar arkadaş olup sonradan eskisi gibi olmuştu.bu da tahanın yeni arkadaşlarından ve ortamından kopmasına neden olmuştu.o da hem benden kurtulmak hem de ufakta olsa bir ders vermek istemişti. tüm o kızlar da bu yüzdendi. hangisini seçersem seçeyim sonuç aynı olacaktı. şimdi sıra son hamleye gelmişti. önce dostum beni yüzüstü bırakacaktı sonra da sevgilim.

haklısınız beyler çok uzattım sanırım fazla ayrıntıya girdiğim için böyle oldu kusura bakmayın 2 3 gün içerisinde bitirmeye çalışıcam. akşama görüşürüz

Acının dağlandığı anlar vardır..
Aramaya gerek yok,o gelir bulur.
Beraber gidilen bir lokantanın kapanması bile üzüntüdür veyahut lokantanın yerine dükkanı çiçekçinin tutması..
Göz yaşından çorba olmaz ama dilin damağın yanar tuzdan soğutamassın..
Zamansız kırmızı bir toka çıkar nereye saklanmışsa, saçını toplasın diyedir küçük canavarın dişleri ve fakat dağıtıp ısırır acıyan ne varsa.. Yaşananları;yaşanmak için sıraya girmiş ihtimalleri, yapılmayanları...

Sadece erkek olduğum için koridor tarafına oturmak durumunda kaldığım, yani gam kenarının yine bana düştüğü bir otobüs yolculuğumuz olmadı hiç uzaklara..
sen benim omuzumda uyuya kalmadın hareket halindeyken..
biz durduk durdurduk gidebilirdik oysa..
Kimseden gizlenmemiş, sadece bizi gizleyen bir tatile belki..
Bir akraba düğününde dans etmedik, meraklı akbaba bakışları altında mesela...

Çok severdim yatakta kahvaltıyı ama buna uygun tepsimiz bile olmadı.. Alabilirdik biraz daha bekleseydik..
Zamanın dövdüğü bir hüzün ustasıyım ben, kelimelerim tuğla tuğla,her satır başında turuncu intahar hissi..
Aklım, dilim,cümlelerim hep geçmişte.. Geçmiş geçmişte ben geçemiyorum ki..
Bazen duruyorum yürüdüğümüz biryerde, ayaklarımız diyorum,bir ara aynı anda tam buradaydı..
Beraber bastık bu toprağa, beraber üstündeydik.. Sahi varmıdır o günden bugüne kalan bir toprak zerreciği...

Tuhaf tutsaklığımın herşeyden sen çıkarışımın şahidi kalmışmıdır etrafta..
Bu bardaktan su içmişti,bu sandalyede oturmuştu,bu bankanın önünde buluşmuştuk ilk kez..
Hiç gözümün önünden gitmiyor çimlerin üzerine denk gelmiş tavla maçımız..
Elimizde soğumuş kahveler, tadı bizden önce kaçmış kekimiz..
ve ikimizde aynı anda mars olduk kıra kıra birbirimizi..bir allahın pulu durduramadı bizi..
Gidişine türlü anlamlar yükledim;istesem kalırdın istesen kalırdın gözyaşımdan düğümler attım açılması zor olsun diye umudun...

Ama sevdim yinede seninle alakalı ne varsa sevmeye devam ettim..
Son buluşmamızı sevdim.! Tam giderken beni elimden tutup çeken seni sevdim, sarılmamızı sevdim, arkama dönüp bakamamayı sonra..
bizim oturduğumuz masada oturan mutlu çifti sevdim nargilecide..
Ne olur hep böyle kalın dedim!! Ne olur!.
Bir yıl dönümü gününde engel olamadım kendime yoldan döndüm sen olmasanda sana giden yoldaydım, hatta birazdan evinin önünde..
Ağlayarak söndürdüm yeni yasımın mumlarını.. Kutlu olmadı ama!..

Biliyorum biz geçtik sevgilim.. Bizden geçti.! Başka hayatların insanlarıyız artık, başka umutların, başka adam, başka kadınların..
Tamamda silebilirmisin yaşadıklarını? boyayabilirmisin siyahla neşeli günlerimizi?
Çıkarıp yüreğimi kanımın söndürdüğü ateşlere atabilirmisin yangında ilk kurtarılıcakken?..
Yıllar sonrasına yatırılmış acılarımız var artık karanlık mahzenlerde..
beklenmedik bir karşılaşma anında,bir havaalanında,bir tesadüfler garında,bir kafede ya da sinema çıkışında kim bilir..
Birbirine bakan şaşkın gözler, belki evlenilmiştir, belki çoluk çocuk duvarı örülmüş, anıların üzerine beton dökülmüştür..
Işıkmı en hızlıdır sesmi kıyasında açık farkla galip gelir o anda hiç hesapta yokken acı...

Acı hızlıdır acı.. yaşananlar bir çırpıda dirhem dirhem koparır etini ama ne çare gurur engel olur..
Giyilen sahte mutluluk elbisesinin düğmeleridir tebessüm..
boğazın düğümlenir, soğuk bir merhabadır dildeki ama öpmek içine çekmek istersin dudaklarından hasretini..
Devam etseydik, tüketseydik bu kadar güzel olurmuydu gözlerinde birikir, neden yok ettik birbirimizi ağzına gelir, susarsın..
öfken hükmen malup olur sevdana...

üşürsün.. çok üşürsün.. gidene,kalana, mizahı olmayan haline üşürsün..ÖYLE Ki KARDA DONMAK ÜZERESiNDiR, UYUMAK TATLI GELiYORDUR AMA; SEN ÖLDÜĞÜNÜN FARKINDA DEĞiLSiNDiR... !

yanlış birşey yapmamalıydım. elime yüzüme bulaştırmadan bu durumu da atlatmam gerekiyordu. nasıl kurtulabilirdim ki ? ne yapabilirdim ? aklım fikrim karmakarışık olmuştu tek korkum yine herşeyimi kaybedip tek başıma kalakalmaktı. peki ya esma ? nasıl yapabilmişti böyle bir şeyi ? neden hep beni buluyordu böyle şeyler ? sevmek bana yakışmıyordu. sevmek bana göre değildi. belki de sevilmek..

nasıl birşey bir insanın duygularından daha önemli olabilirdi ? ne gibi birşey için birinin tek umudu olduğunu bile bile o umuttan yaptığı binayı başına yıkabilirdi bir insan ? kendime milyonlarca soru soruyordum. aynı anda kafamın için de cevap arayan sayısız soru vardı. hiçbirine verebileceğim bir cevabın olmaması ise tam anlamıyla bir trajediydi. elim kolum bağlı bir başıma düşünüyordum. tüm bunlar bir rüya ya da bir şaka olsaydı keşke.ama tüm yaşadıklarım gibi bunlarda gerçeğin ta kendisiydi.

tekrar tekrar geri sarıp bir anlam vermeye çalışıyordum olup bitene. düşündükçe içinden çıkılmaz bir hal alıyordu.ama bu sefer kendime acımıyordum.hak etmiştim belki. belki hak tüm bunlar ödemem gereken bir bedeldi.ama bu kadarı benim için çok fazlaydı.bu yükün altından kalkabilmek için gereken gücü çoktan tüketmiştim ben. herşeyi bir sıraya koydum. adım adım hepsine çözüm arıyordum. eskiden yaptığım hataları yinelemek aklımdan geçmedi değil.ama artık tecrübeliydim ve anlık mutluluklar istemiyordum.bir daha batarsam elini uzatacak kimsede yoktu zaten.

sabaha kadar derin bir düşünce içindeydim.ne yapacaktım ve nasıl yapacaktım. esma mesaj atmıştı bu arada. söylenecek çok söz vardı belki ama şimdilik susmam gerekiyordu. hiçbir şey olmamış gibi davrandım. normalde attığım mesajlardan farklı birşey atmadım.ama bir gün yeterli değildi düşünmek için.bu yüzden bir bahane bularak biraz zaman kazandım.4-5 gün hiç evden çıkmadım. onlarsa ailemin yanında olduğumu zannettikleri için arayıp sormadılar. zaten taha artık eve gelmiyordu. esma da ben çağırmadan gelmezdi. kafam rahattı. önemli olan düzgün bir plan yapmaktı.