kimse dinlemeyecek ama

hemen aradım furkanı dedim bana acil 10 15 tane ayarla.bir seferde o kadar çok bulamam benden haber bekle dedi.bende zaman geçsin diye içmeye gittim.annemin verdiği paralar çoktan bitmişti zaten.arada babamdan utana sıkıla istiyodum ara sırada annem babamdan kendi için para alıp bana veriyodu.o parayı içkiye ilaca vermek acayip zoruma gidiyordu ama elden ne gelir.taha sağolsun ne zaman istesem çıkarıp veriyodu ama arkadaşından para isteyip bir de geri ödeyemeyince insanın gururuna dokunuyor.bir iki defa ben istemiştim arada birde ben istemeden o veriyodu ama artık böyle devam edemezdi. http://www.youtube.com/wa...nqXN57zU&feature=fvst

3 gün sonra furkan ayarladım gel al diye mesaj attı.onları isterken para vardı ama 3 gün hapsız durabilmek için o parada içkiye sigaraya gitti amk.furkana 'bir iki günde sen bekle para ayarlayınca haber vericem sana.'dedim.ertesi gün eve dönerken taha mesaj attı 'kardeşim ben bir hafta şehir dışında olucam kendine dikkat et benim çekmeceye senin için biraz para bıraktım gidip alırsın idare et şimdilik gelince görüşürüz.' http://www.youtube.com/watch?v=CuL1A_QJITY

bekliyoruz panpa nerdesin.

o parayı nereye harcayacağımı bilse yakardı ama yinede bana vermezdi eminim buna.zor durumdaydım mecbur kaldım istemeye istemeye gittim aldım parayı.furkanla buluştum hapları aldım etkisinin azaldığını söyledim.aynı anda iki üç tane at dedi bin.sanki sadrazamın oğluyuz o kadar parayı nereden bulucam amk ben.diğer türlü de bir gibe yaradığı yok.neyse aldım düştüm yola.kara kara düşünüyorum iş iyice kontrolden çıkmaya başladı.bir şekilde son vermeliydim bu duruma yoksa bitirecekti beni.bir deri bir kemik kalmıştım. http://www.youtube.com/watch?v=C-sw3ecIDfY

aynı anda 2 tane attım biraz daha uzun sürse de kesmemişti beni.bir sonraki sefere 3 tane attım daha çok etkisini gösterdi ama daha alalı bir gün olmuştu ben 5ini kullanmıştım bile.2 güne kalanları da tükettim.hatta son aldığımda evdeydim ama kendime geldiğimde dışarıda bir sokakta banka oturmuş etrafa salak salak bakarken buldum kendimi.iş iyice kontrolden çıkmaya başladı fark ediyordum bunu.param da kalmamıştı hapta.ailem fark etmeden nasıl evden çıkmıştım geri nasıl eve girecektim onu düşünüyordum. http://www.youtube.com/watch?v=Z-2gsPp8Zpk

hayatını gibmişin bi tane kezban için

babamdan yeni para istemiştim.tahanın verdiğini tamamen bitirmiştim.anneme sordum onda da yoktu.kafayı yemek üzereydim.taha gelse ondan isterdim ama daha 4 gün vardı gelmesine.o an aklıma geldi damlaya yüzük almak için biriktirdiğim paralar.o paralarla rahat bir ay idare edebilirdim ama sanki ondan bana kalan hatıralarmış gibi hissediyordum.harcayamazdım onları.vazgeçtim.zaman geçmek bilmiyordu.paraları harcamamak için erkenden yatıp uyudum. http://www.youtube.com/watch?v=2Igcv7MmYcU

dinlemedeyiz 45 40

dinleyen varsa bi sigara içip geliyorum

sen ne yapmışın kendine reyiz

devam bu gece burdayım

uzun bir süre böyle geçti.en sonunda tamam dedim.tamam artık dayanamıyorum.o nasıl isterse öyle olsun yeter ki onunla olsun.hemen mesaj attım 'damla ben sensiz olamıyorum.arkadaş olalım yeter ki bir şekilde hayatımda ol.söz bir daha o konuyu açmıcam'.tamam dedi ama geçen süre ve yaptıklarım yüzünden benden iyice uzaklaşmıştı bunu anlayabiliyordum.kısa cevaplar veriyordu eskisi olmayacağını anladığım an pişmanlığım bir kat daha arttı.artık arkadaş olma şansımı da kaybetmiştim.iyice dibe vurdum.derslerimi veremedim.okulla neredeyse tüm bağlarım kopmuştu.iyice boş umutsuz sersefil bir hayat sürer oldum. http://www.youtube.com/wa...sx0ik&feature=related

sigaraya başlamıştım.artık daha fazla alkol alıyordum.hayatımın içine sıçma evresi diye nitelendirdiğim bu zamanlar benim için çok zordu ama böyle giderse daha da kötüsü olacağını düşünememiştim.son bir kez dedim kendi kendime son bir kez daha deneyecektim zaten dibe vurmuştum daha fazla ne kadar batabilir ki bir insan diye düşündüm.'damla eğer beni arkadaş olarak sevdiysen bir kez olsun şans ver bana. bir hafta olsun, bir gün, bir saat bile olsa bana şans vermelisin.neden beni bu kadar ısrarla istemediğini anlamıyorum açıkla bari bunu bileyim.'dedim ve büyük bir hata yaptım. http://www.youtube.com/watch?v=NHbR_OSWG-0

http://inciswf.com/1296317785.swf

ben yine yazıcam amk.bitince de sigaramı biramı alır kendi hayatımı okurum.gerçi nerden başlasam bilmiyorum ama ilk aklıma gelen olaydan girerim sonraki durumları da hatırladıkça eklerim.aslında böyle olacağını düşünmemiştim.hayatım belirli ölçüde iyi sayılabilecek bir düzeyde gidiyordu.ta ki onu tanıyana kadar.üniversite hayatında oldukça aktif biriydim.çok fazla kızla takıldım.kendime oldukça güveniyordum.onun varlığından haberdardım ama hiç konuşmamıştık.farklı bir havası olduğu hiç tanımayan biri tarafından bile kolayca fark edilebiliyordu.facebookta ekledim ve böylece iletişimimiz başlamış olmuştu.tabi kendime duyduğum aşırı özgüven yüzünden damlayı da(gerçek ismi değil) çantada keklik olarak görüyordum.sohbet biraz ilerleyince bir an önce ilişki başlasın diye ona duygularımı açıkladım.şimdiye kadar hiç reddedilmemiş olan ben aldığım cevap karşısında şaşırıp kalmıştım.damla 'duygularına saygı duyuyorum ama sadece arkadaşım olarak görüyorum seni onun için benden bi cevap bekleme' dedi.eşekten düşmüş karpuza döndüm nasıl olurdu da bir kız beni reddedebilirdi ki.bir süre hiç konuşmadık.şoku üzerimden atamamıştım ve kızgındım ona.herşey böyle başlamış oldu ama bundan çok daha fazlasını yaşayacağım gün gibi ortadaydı.yazarken dinlediğim parçalardan da koyayım da bitirince okurken tekrar dinlerim. http://www.youtube.com/watch?v=egHMbVrlu7E

bitmişti artık.onsuz olmayı ben seçmiştim.ya tam olsun ya da hiç olmasın diye düşünmüştüm.artık kendimi tak çuvalı gibi hissediyordum.özgüvenim yerlerdeydi ve bütün o geçmişteki hayatım sanki bir anda yok olmuştu.kendime olan inancım azaldıkça damlaya olan hislerim daha da alevleniyor içinden çıkılmaz bir hal alıyordu.sürekli onu düşünüyordum, onunla olan konuşmalarımızı okuyordum, resimlerine bakıyordum.hayatımın tamdıbını o kaplamıştı sanki. http://www.youtube.com/watch?v=c--LBMDGa8k

bir kaç hafta hiç konuşmadan geçmişti.ta ki damla dayanamayıp 'küs müyüz' yazıncaya kadar.onca ilişkim olmasına rağmen hiç biri beni bu kadar heyecanlandırmamıştı.içime bir su serpildi sanki.küçük bile olsa bir umut ışığı belirdi.tekrar konuşmaya başladık ama gittikçe daha çok bağlanıyordum ona.bir kaç ay böyle devam etti.dayanamadım onu hala sevdiğimi söyledim.o olmaz dedikçe ısrar ediyor birlikte güzel bir hayat sürebileceğimizden bahsedip duruyordum.ya reddedilmenin verdiği hırstı bu ya da gerçek sevgi.ben ikna etmeye çalışıp durdukça o hayır diye diretiyordu.beni kırmak istemediği için ağır konuşamıyordu ama birlikte olamayacağımıza da bir türlü ikna edemiyordu.en sonunda 'bak sen benim için çok değerlisin çok iyi anlaşıyoruz ama eğer sevgili olursak böyle devam etmeyecek.inan bana bunu biliyorum o yüzden bırak böyle devam edelim.seni kaybetmek istemiyorum ama biz çok samimi iki arkadaştan öte gidemeyiz anla artık ne olur.' dedi.kan beynime sıçramıştı adeta.sinirden deliye döndüm.bunu kaldıramamıştım.ona 'bak damla ben sevdiğim kızla arkadaş olamam, onu sevdiğim halde ona arkadaş gözüyle bakamam.ilerde sevgilin olduğunda ve onunla birlikte seni gördüğümde ne yapabileceğim ya da ne kadar üzülebileceğim hakkında bir fikrin var mı ? ben arkadaş olmak istemiyorum sen de sevgili olmak istemiyorsun o yüzden ikimizde kendi yolumuza gidelim.artık konuşmanın anlamı yok.umarım mutlu olursun.' dedim.herşey bitmiş gibi görünüyordu ama daha yeni başlıyordu. http://www.youtube.com/watch?v=XMHrsyDba80