keşkelerle yaşamak zormuş

Sizlerle paylaşmak istediğim bir hikaye var .. çok düşündüm anlatsam ne kadar doğru olur diye.. çünkü olayda geçen şahısların bu hikayeyi görmesi pek hoş olmayabilirdi .. yada hikayenin baş kahramanı bunu istemeyebilirdi.. gerçekten dinlemek isterseniz ( çogunluk dinlemek istediğini görürsem ) anlatmaya başlayacağım .. iyi geceler şimdiden

okuyan olursa devam yazılacak panpalar

- o zamanlar herkes dışarıda kalmak istiyordu. arkadaşlarda kalabilme yetkisini öyle her aile vermezdi .. yada şu saatte gelcem diyemezdin öyle kolay kolay..
- benim ailem de bu konuda oldukça sertti..
- babadan önce evde olunacaktı.. yoksa bi baltaya sap olamadık kendimi nasıl affetircez mk öyle değil mi

dinleyen varmı panpalar?

- artık düz liseye gidiyorduk..
- milleti kapıdan servis alırdı biz yürüyerek en yakın düz liseye gidiyorduk
- millet sabah 9- 10 da derse başlarken biz 7 de derste olurduk, onlarda 3 te 4 te eve gelirken biz o saatte ya lise çıkışlarını beklerdik serseri yada mahallede çocuklarla top oynuyo olurduk

- artık aileme durumu anlatınca onlarda tanışmak istediler..
- bunu nasıl sağlayacağımı düşünürken annem ve ablalarım bizim dershane çıkış saatimize denk gelecek şekilde bir restaurant a oturmuşlar..
- arayarak bizi de davet ettiler...
- zaten dershaneye oldukça yakında gittikleri yer..
- burcu yu alıp bende gittim.. heyecalıydı nede olsa kaynanasıyla tanışacaktı..
-sanırım güzel bir tanışma oldu.. onlarda burcu yu sevmişler ki herkesin yüzü gülüyordu..
-burcu da bu durumdan çok mutluydu..
- kendimi övünüyormuş gibi görünmek istemiyorum ama az çok ismi bilinen biriydim memlekette..
- o kadar oynadık değil mi artık az çok duyulsun namımız..
- burcu nun okudu okulun basketbol kulübü var ve müdürü sürekli beni kulübüne çağırırdı..
- hafta sonları babamı arayıp onu kulübe göndermemi isterdi..
- babamı arama sebebi ise babamında eğitimci olması.. babam da öğretmendi.. sanırım onu kırmayacağını düşünerek arıyordu sürekli
- aman afile babam dinlemiyordu, çünkü bana oldukça kızgındı..
- adam haksız mıydı peki ?
Hayır !!
-bana güvenip ortaokulda gönderdi de noldu , derslerime çalışacağıma söz verdim ama çalışmadım.. benden aptallar anadolu lisesini, fen lisesini kazandı ama ben bin bin kaldım ortada..

ee amcık

-ama basketbolu unutmadım.. hala devam ediyordum..
-her ne kadar ailem desteklemese de ben bırakmadım oynuyordum..
-okul takımı vs derken ve malatya küçük bir yer olduğu için az çok tanınan biri oldum..
-daha doğrusu herkes liseli ergen kadar tanındım.. lisede kızlar basketbolcu erkeklere bayılırlar ya o kadar işte..
-aklı çalışmayan birkaç kız beğensin diye takılıyoduk öylece..
-arka kalan zamanlar da burcu diye bir kızla tanıştım..
-aynı dershanedeydik burcu yla
-anadolu lisesinde okuyodu ..
-az da olsa kafası çalışıyodu yani..
-ama onu da basketbol sayesinde tavlamıştım..
-liseler arası maçlarımız olurdu, o da maçları izlemeye gelmiş beni görmüş beğenmiş..
-aynı dershanede olduğumuz için tanışmak çok zor olmadı.. kendisi oldukça kısaydı..
benim boyum 1.94 onun boyu 160 civarıdır en fazla..
bizi yakıştıranlar oldu, yakıştırmayanlar oldu.. çok tatlı bir kızdı gerçekten..
güzel olmayabilirdi ama tatlıydı..
zaten benim için önemli olan da bu değil miydi ?
güzeli ' allah sahibine bağışlasın ' derdim her zaman..
ama bana tatlı gelen benim olsn isterdim..
gayet iyi gidiyodu burcu yla
tabi bir süre sonra eve geç gitmeler, dershaneyi ekmeler, etüt var gibi bahaneler evdekilere söylenince onlarda farketti birşeyin olduğunu..
artık yalan söylemek istemiyordum da ..
anneme ve ablalarıma anlattım sevgilimin olduğu..
aslında onlardan birşey saklamazdım, çünkü benim için gerçekten değerliler..
* bu arada eve geç gitme sebebimiz cafelrde sürtmemizdi.. o zaman dışarıda elele görünmek kız içın ciddi sorunlar yaratıyorken sevişiyor olmak sanırım intihar sebebiydi.. evsizdik kısacası..

doğma büyüme malatyalıyım
şuan 23 yaşındayım ve yaklaşık 18 sene aynı sitede oturduk..
ben 5 yaşındayken taşındık ve hala aynı yerde yaşıyoruz..
site kooperatif olduğu için hemen hemen herkes ev sahibiydi sitede..
zaten kiracılarda en az 5 senedir aynı yerde kiracıydı..
site tamamen aile sitesine dönüşmüştü herkes birbiribi tanıyor, aile ziyaretleri , bahçede oturmalar sohbetler..
her ailede en az bir çocuk vardı bizim yaşlarımızda..
o yüzden hep beraber büyük.. kimse kimseye yan gözle bakmazdı kolay kolay..
zaten bakan oldu mu da kaçarı yok mutlaka sevgili olunurdu..
çünkü beraber o kadar çok zaman geçiriyorduk ki..
aynı okul , aynı apartman, aynı bahçe hatta aynı sofraya oturmuşuzdur defalarca..
ama sevgili olanlar çok nadirdir..
beraber yavaş yavaş büyüdük sayılır.. abilerimiz ablalarımız üniversiteyi kazanmışlardı..
darısı başınıza diyerek gidiyordu her biri.. artık lise çağındayız.. apartmandaki gençlerle hala kardeş gibiyiz..
sürekli beraberiz ister istemez..
komşu kızı evde yalnız kalındığında ailesi bize bırakırdı.( apartmandakilere )
( komşu kızı kardeştir kandır kandır yerleştir muhabbeti yapılmasın lütfen )
unutmadan ekleyeyim.. o zamanlar anadolu liselerine giriş sınavı vardı.. şimdiki gibi her lise anadolu lisesi değildi.
anadolu lisesini kazanmak züt isterdi..
fen lisesini kazanmakta am isterdi neredeyse..
öyle her isteyen torpille yada başka bi yolla giremezdi..
benim kafa spora çalıştıgı için aklım fikrim basketboldu ..
ders çalışmak yerine basketbol oynardım o yüzden bi baltaya sap olamadık..
arkadaşlarım anadolu lisesini kazanırken ben baketbolla kız tavlayacam diye ortalarda gezerdim..
tabi düştük bir düz liseye..

@7 baslik ilgi cekici de sen pek nazliymissin amk yarina kadar millet anlat mi dicek simdi sana, anlat okuyan okur amk.

burdayız reis

dıbına korum ama yarınının sol elim çenemde beklerken böyle bir entryle karşılaşıyorum artık amlı var desende dinlemem

@6 panpa yaşadığım olayı anlatacam zaten.. yarın a kadar gerçekten anlatmam istenilirse yarın akşam başlıyorum

anlat panpa dinliyorum ciddi değilsen 5 sayfa nick6 söverim

@2 amlı değilim birader

zzaazazazazazazaz

önce amlımısın onu söyle

günaydın.. okuyacak olursa akşama devam etcem hikayeye