-
1.
0evet binler bende hikayemi anlatıyorum. daha doğrusu başımdan geçen 3-5 olay. dinleyecekler dinlesin dinlemicek olanlar gibtirsin gitsin.
-
2.
0inşaat topa kaçınca gelirim
-
3.
0daha 9 yaşındaydım bi çoğunuz o zaman ağaçta portakaldı amk. her zaman ki okula gidip geliyordum. bi gün yine okuldaydım. beden eğitimi dersindeydik. herkes oyun oynuyordu. kızlar ip atlıyor, erkekler muçi oynuyordu. benide davet ediyordu binler fakat içimde bi sıkıntı vardı. oynamak istemiyordum...
-
4.
0anlat bakalım sararsa devam ederim
-
5.
0muallakler zorla alıkoydular. şansımı gibeyim ebe ben olmuştum. binin biri vurdu topa. topu almaya paytak paytak koşmuştum, sıkıntı içinde. tam topu almak için eğildim ki...
-
6.
0annemin ayakkabılarıydı. kafamı kaldırığımda, evet annemdi o. gözleri dolu doluydu ve de yüzünden düşen bin parçaydı. annemi
ilk defa öyle görüyordum.
-anne n'oldu?
ses yok..
-anneeeee?
yine ses yoktu.
sadece gözlerinden süzülen yaşları görüyordum. -
7.
0ve hiç birşey demeden direk öğretmenimin yanına gitti. bişeyler olduğunu anlamıştım ama yaşımdan ötürü anlamlandıramıyordum.
öğretmenle konuştukdan sonra yanıma geldi.
-gidiyoruz.
-nereye anne?
ses yoktu yine..
elimi o kadar sıkı tutuyordu ki elim parçalanıcaktı. sanki kaçmamdan korkuyorcasına tutuyordu.. -
8.
0gittiğimiz yol evin yoluydu. mahalleye girdiğimizde değişik fakat çok huzurlu bi koku vardı. mahallemizin bakkalı bana
acır gibi bakıyordu. manav ise yenge bişey lazım mı? biz hep buralardayız demişti. apartmana girdiğimizde evden ağlama
seslerini duyabiliyordum fakat bu kadar lanet bu kadar gibimtrak bişey olabilceğini nerden bilebilirdim ki.. kapının önü
cami avlusu gibiydi amk. sanki cuma bizim evde kılınıyordu. -
9.
0kapının açılmasıyla kıyamet koptu resmen. huur evladı amcam ağlıyordu. onu ilk defa böyle görüyordum.
artık anlamıştım ne olduğunu binler. babamı kaybetmiştim. o anda öyle yıkıldım ki size tarifi mümkün değil. 9 yaşındasınız
ve de dünyanızdaki en güçlü adamı, kahramanınızı kaybetmişsiniz. herkes üstüme üstüme geliyordu sarılmak için ama benim üstüme
asıl gelen duvarlardı.. -
10.
0daha onu neden kaybettiğimizi bilmiyordum bile. onu kaybettiğime inanamıyordum ki nedenini sorabileyim. amcam halama
söylerken öğrendim neden kaybettiğimi. babam polisti. 1993 yılında istanbulda bi soygun olmuştu. operasyon esnasında hırsızın
açtığı ateş sonucu göğsüne isabet eden tek kurşun ile vefat etmiş. o şehit olmuştu! şehit! milletin kafasına torpido sıkıyorlar,
ölmez (bkz: ibrahim tatlıses). bizim ki gibindirik bi kör kurşuna gitti. -
11.
0elim ayağım titredi bin üzüntüden
-
12.
0gibiş muhabbeti anlatsak hemen toplanırsınız dimi muallakler
-
13.
0defnetceklerdi. fakat gidemedim. o kadar kötü haldeydim ki odamdan dışarı çıkamıyordum bile. zaten annemde gelmemi istememişti.
akşam eve kimse gelmedi. o gece evde tek başıma kaldım. ertesi gün öğrendim ki annem fenalaşıp bayılmış. hastahanede gözetim
altında kalıcakmış bi kaç gün. bende bu sırada yengemlerde kaldım. yengem bana öyle iyi davrandı üzüntümü unutur oldum.
bu yüzden kendime çok kızarım çoook.. -
14.
0neyse binler. okusanızda okumasınızda eyvallah bu gecelik bu kadar. sizleri seviyorum
- 15.
-
16.
0lan devam etsene pic sirf sana yazabilmek icin online oldum
lan devam etsene pic sirf sana yazabilmek icin online oldum -
17.
0agliyorum pic devam et
-
18.
0devam et amsuyu