1. 4.
    0
    kokudan tiksinmeye başlamıştım, kokudan kurtulmak için cesetle uğraşmam gerekiyordu. öldürdüğün bir insanla uğraşmak, onu parçalara ayırıp, bir insanın bile bir gün dahi kulaç atmadığı sulara atmak... garip bir duygu olsa gerek. malesef o duygunun bizzat sahibi olması gereken ben duygudan uzaktım ve hiç olmadığım kadar sıcak. kendimi sıcak hissetmemin oysa ki içinde bulunduğum şu durumla hiç ilgisi yoktu.

    kendisini kesmeme, poşete koymama, ortalığı toparlamama yardım etti. sanrıdan öte bir şey olmadığını bile bile benimle suya kadar geldi ve atladı.

    yanılmıştım, bir insanın dahi kulaç atmadığı yer değildi artık burası. sözüme güvenmiştim oysa...
    ···
  2. 3.
    0
    o gece;

    karnım acıkmıştı. kadına defalarca söylememe rağmen yemek yapmıyor oluşuydu her şeye sebep. aslında bir insan özellikle de bir kadın yemek yapmadığı için öldürülmemeli. ama kadının ölümü hak ediyor oluşu ölüsünün kokusu kadar gerçekti.

    3 yıl önce tanıştık onunla.

    3 yıl sonra da gitti.
    ···
  3. 2.
    0
    üstünden onca zaman geçmesine rağmen yaşadıklarım her an yaşanacakmış gibi gözlerimin önünde, patlamaya hazır bomba gibi. hatta ondan da öte patlamış ama zamana yenik düşerek o anda kalmış bir ölüm gibi. kendini krizin eşiğinde sanan beynim az önce bıraktığım sigarama uzatmak istediğim lanet elime hükmetmiyor, televizyonda huur çocuğu bir fil zavallı mı zavallı bir domuzu giberken ellerim, ne kumandası, sünmüş gibime bile uzanamıyor.

    mesafe milyonlarca kilometre. tarifi imkansız bir yorgunluk. ölmek istiyorum, defalarca ölmek. kimse kusura bakmasın ama sanırım yenildim bu hayata. küfürle bir yere gelemeyeceğimi anladıktan sonra küfrün ta kendisi oldum, utanç kaynağıyım.
    ···
  4. 1.
    0
    mektup falan var. yazılanlar var.

    okumak isteseniz de istemeniz de yazacam gargamel zütlü panpalarım
    ···