keske siz de benim gibi kizlardan vazgecseniz

benim icin hayat cok dramatik 3 senedir. evlenmek istedigim kiz beni aldattigi gun olayi bitirdim kafamda. kollarina atladigi erkek kim mi? benden once onu aldatan ve aglatan sevgilisi.

4 ay once haberini aldim, evlenmisler. ben daha ne diyeyim, saygi duymami bekleyen varsa benden uzak dursun.

bir cins nasil olur da ona kotu davranan birisine kalbini verebilir, onu cocuklarinin babasi yapmak isteyebilir? sorumun cevabi yok. o cevap olmadigi icin de ben karsi cinsten artik hoslanmiyorum.

iyileri var mi, var. nadir, ama var. ama benim hevesim kacti, artik kapattim kalbimi. 3 senedir yaklasmaya calisanlari oldu. ama onlari hayatima sokmadigim icin cok ama cok mutluyum. cunku artik kimse tarafindan hayatimdaki en mutlu gunumde bir anda gelen bir telefonla diri diri mezara gomulmek istemiyorum. ben boyle iyiyim ve mutluyum.

bugun de biraz huzunlendim. ama hepsi gececek.

(bkz: eski sevgilimin evlilik resmine bakiyorum be abi)

güzel yazılarınız ve içten desteğiniz için teşekkür ediyorum kankalarım

(bkz: beyler hayatımızın en trajik anını yazıyoruz)

yukari.