Telefon ve internetin evlerimize ve ceplerimize daha girmediği bir yılda, istanbulun en önemli radyo kanallarında yayın yapan Cüneyt herzamanki cümlesiyle yayına başlamıştı.

-Merhaba millet,her çarşamba olduğu gibi yine gece 11'de bu fakir adam yayında.

Yaşı genç olmasına rağmen tecrübeli bir yayıncıydı. Aslında küçüklükten beri bu işi yapıyor denebilirdi. Babası eski radyoculardandı ve radyo yayınlarının içinde büyümüştü.

-Evet şimdi yönetmenim bir telefon olduğunu söyledi.
evet,alo kimle konuşuyor bu adam?
+Alo
-ismini cismini öğrenebilirmiyim acaba
+ismim yok
-Evet ismi olmayan kardeşim neden bağlandın bakalım yayına?
+birşey anlatmak istiyorum iznin olursa
-Tabi buyur yayın senindir.
+Günün birinde bir adam varmış,27-28 yaşlarında genç bir adam. Evliymiş ve 2 tanede çocuğu varmış. Adam her çarşamba gece geç saatlere kadar radyo yayını yapar, geçiminide böyle sağlarmış. Eşine onu çok sevdiğini söyler, radyodan dönüncede çocuklarının odasına girip saçlarını okşarmış.
-Bu adam bana tanıdık geldi sanki ee anlat bakalım,dur arkayada güzel bir fon müziği koyalım

arka tarafa güzel bir fon müziği eklenirken, cüneytin merakı artıyor,bu isimsiz adam ne anlatıcak diye merak ediyordu.

Çok kısa bir hikaye olucak 2-3 partta bitiricem.

(bkz: Turkceharfbulunduranhesap tüm hikayeler)