kesilecek hayvanların acılarını paylaşıyoruz

var mı dünya üzerinde şuan onlar kadar düşünceli onlar kadar efkarlı ve onlar kadar karamsar canlı. hadi durmayın çıkın dışarı. ilk gördüğünüz ağaca bağlanmış, sabahı bekleyen kurbalık dananın yanına gidin. ona sarılın, son anlarını geçirmesine yardım edin, bi sigara yakın beraber... son sigarasını içsin, son kez hayata dik duruşunu sergilesin. belki alttan bi hafif müzik açarsın telefonundan, kafanı dayarsın dananın boynuzlarına... sadece susarsınız... dananın o büyük gözlerinden bir damla yaş akar, yırtar möö lemesi gecenin karanlığını... sende onunla birlikte bağrırsın gökyüzüne doğru. çığlıklarınız karışır soğuk havanın nefesine. dana son kez hisseder çaresizliğin korkusunu. oturursun buz gibi kaldırım taşına, dananın yanına.

sigaradan her çektiğiniz nefes, her havaya bıraktığınız duman izi zamanı biraz olsun yavaşlatır sanki. gecenin karanlığında küçük bir nokta olur izmaritinizdeki kırmızı...

sonra yavaş yavaş aydınlanır hava. güneşin ilk ışıkları habercisi olur karanlığın

bir bir yanar ışıklar sarı pencerelerde.

sislerin arasından gelen çığlıklar hatırlatır size acının adını

sonra insanlar evlerinden çıkar hepbirlikte aynı yöne doğru gider.

nereye gider bunca deli hepbirlikte

başlar o ses... vermiştir idamın kararını iter onu ipe

sonra kalkar gidersin yanından.

son kez ağzına paketteki son sigarayı tutuşturursun. dananın ağzına... yakarsın sigarasını...

sessizce arkanı döner gidersin...

sabahın soğuklunun ve sisinin arasında derin bir çığlık kalır arkanda

başını öne eğersin... artık düşünmemelisin... artık bırakmalısın onu kaderiyle. yolu bellidir onun. kendi başınadır artık, kendi kimsesizliğinde

attığın adımlara bak... soluduğun havayı duy... artık yalnızsınız ikinizde...

kapat gözlerini... gördün mü onun geleceğini!

işte bitmiştir sözler... işte bitmiştir gelcek ve geçmiş...

ve bitmiştir hikaye... haydi herkes uyumaya... ne zaman kalktık ki zaten...

haydi çıkın dışarı durmayın çıkın

upupupupupup

upupupupupupup