Savaş çok kanlı geçmişti. Rodoklar hiç beklenmedik bir gece de gelmişlerdi çünkü.Şanslı olup saldırıyı birkaç sıyırıkla atlatanlardan biri de Kagan’dı.Ön safa da bulunan Kergitlerden hiçbiri yaşamıyordu. Kagan bir gözcü kulesine sığınmıştı. Orada güvendeydi.

Rodok askerleri yaralı Kergitlerin bedenlerine uzun mızraklarını saplıyorlardı. Tulga Şehri’nin eski görüntüsünden eser kalmamıştı. Sancar Han esir tutuluyordu.

Kagan’ın aklında Tulga’dan kaçmak vardı.En azından yeni bir ordu toparlayana kadar dönmemek.

1-2reze devam ederim beyler

Yalnız planı umduğu gibi gitmedi.Bir Rodok tarafından fark edildi. Rodok askeri kanlı mızrağını kaldırmıştı. Kagan,Kergitlerle bir çok savaşa girmişti ama hayatında kendini hiç bu kadar çaresiz bulmamıştı. Mızrağını saplamayı düşünen askerin elinden mızrak düştü ve ağzından kanlar süzüldü. Kagan şaşkındı. Askeri öldürenin dost mu düşman mı olduğunu merak ediyordu en çok. Gelen beklenmedik bir isimdi. Gelen Dustum Han’dı !

Dustum Han : Korkmuş olmalısın evlat.Al şu kılıcı ve beni takip et …
Yıllardır Kergit Hanlığında pay arayan Dustum Han’ın fikirleri değişmişti.Çünkü atalarının kurduğu Hanlığın son durumundan hiç de hoşnut değildi. Sancar Han’ı tahttan indirmek yerine onunla beraber savaşmayı and içmişti artık