EFSANE HiKAYE GERi DÖNDÜ. BU HiKAYE BiTECEK OKUMASANIZ BiLE.

Yine çok erken kalktım. Gözyaşlarımın kuruması, gözlerimi açmamda bana güçlük çektirirken cuma öncesi Selâ'sını duydum. Cumaya en son ne zaman gitmiştim? Bilmem ki bikaç yıl oldu işte. Herneyse, telefonuma gelen bildirimleri kontrol ettikten sonra güç bela kalkıp işemeye gittim. Yarı bilinçle alaturka tuvalete işerken sıçrayan damlaların ayaklarıma çarptığını hissetmemle ayılmaya başladım. Yüzümü yıkamaktan çok daha etkiliydi. Kapı çaldı. Kim o diye bağırdım.

SERi PARTLAR GELiYOR REZ ALSANIZ YETERLi.

Durduk yere kimseyi beklemezken zilin çalması her zaman beni heyecanlandırıp stres yaşatırdı. ikinci kez kim o? Diye bağırdım. Cevap geldi "ELEKTRiiiK" derin bir ohhh çekip kapıyı açtım. Evimiz müstakildi ve ben 3. Katta yaşıyordum. Otomata basıp kapıyı açtıktan sonra kendi kapımızı kapatırdım hep. Ne diye bekliyim ki? Mutfakta bardağa su doldururken bir yandan kulaklarım aşağı kapının örtülme sesini bekliyordu. Suyu içtim. Normalden uzun sürmüştü. Kapı hala kapanmamış, elektrik diye bağıran şahıs aşağıda bir haltlar yiyordu.

Sabah sabah ne saçma sapan işler geliyor başıma aq diye düşünürken bir yandan da elektrik panosunun yanına indim. Gördüğüm manzara beni hem sinirlendirdi hem de şaşırttı. Panonun kilidi kırmızı renkle mühürlenmişti. Üstelik bir bilgi verilmeden. Bir haltlar dönüyordu ama anlam verememiştim. Yasal birşey olma ihtimaline karşın açmaya çalışmadım. Yukarı çıkıp kahvaltı hazırlamaya koyuldum.

Kendime söverek fişi taktıktan sonra yine açma düğmesine bastım. Bu sefer açıldı doğal olarak. gibik sokuk birkaç programdan birini seçmek zorunda kaldım ve en dikkatimi çekeni açtım. Yemeği yemeye başladım. Nedendir bilmem kurt gibi aç olan ben durduk yere iştahsız tok hisseden birine dönüştüm. Bir iki lokma zar zor yedikten sonra çayımı bitirdim. Sofrayı kaldırırken zil çaldı. Hay gibeyim bir gün için fazlaydı bu. Kim o ? Diye bağırdım. Gelen ses bir kez daha şaşırttı beni. "ELEKTRiiiK"

Kapıyı sessizce açıp aşağıda neler döndüğünü anlamaya çalıştım. Elektrik panosunun kapağının defalarca kapanıp açıldığını duydum. Aniden adrenalin salgılamaya başladı vücudum. Terlikleri giyip aşağı doğru sessizce inmeye başladım. Girişe birkaç merdiven kala sesimi duymuş olacak ki koşar adım çıkarak kapıyı çarptı ve gitti.

Geldim beyler dün kendi kendime yazıp durduğum için kimseden ilgi gelmeyecek sanmıştım. Trendlere girmişiz teşekkürler. Yemek yedikten sonra son hız devam edeceğim.

Kahvaltı dediğimde iki yumurta birkaç dilimde sucuk. Kurdum soframı demlenen çaydanlığı da koydum ve TV'yi açmak için kumandaya uzandım. Açma tuşuna defalarca basmama rağmen televizyon birtürlü açılmadı. Noluyordu böyle aq? Çayımı kattım bir yudum aldım. Birkaç kere daha açmayı denedikten sonra farkettim ki televizyonun fişini takmamışım.

Okuyan varsa devam edicem

Tüylerim diken diken olmuştu. Bir günde iki tane elektrikçi gelir miydi? Eğer bu elektrikçi gerçekse diğeri ne yaptı? ilk gelen gerçekse şimdikinin amacı ne? Kafamda derin kurgular yeşerirken terlikleri giyip yavaş yavaş aşağı inmeye başladım.

Normalde hiç sure, dua okumayan ben bu durum üstüne Felak Nas falan sıralamaya başladım arka arkaya. Ama imansal yönümü yıllar önce kaybetmiştim. Okuduğum sureler ne beni rahatlatmaya, ne de durumu düzeltmeye yarıyordu. Birkaç dakikalık şaşkınlıktan sonra insanlık içgüdüsü gereği normal yaşantıma geri döndüm. Olanlar aklımın bir köşesini kemirmeyi sürdürse de düşüncelerimi arkaplanda tutmaya devam ediyordum.

Aşağı inerken aşağıdan hiç ses gelmiyordu. Bu durum beni daha da korkuttu. içimden ne olcaksa olsun amk diyerek hızlıca aşağı indim fakat aşağıda ne bir elektrikçi ne de açık bir kapı vardı. Bu neydi şimdi? Birileri benimle dalga mı geçiyordu yoksa bütün bunlar yorulmuş zihnimin bir oyunu muydu. Panoya baktığımda kırmızı mühür hâla orada duruyordu.

Ohaa efsane geri dönmüş wwooww

Yazarsan okuruz

çok korktum aq

Devam ediyorum...

Ne zamandir yoktunuz aq nerden çıktınız gene

Rezzzzzz

değerlenir buralar

Rezzers

Rez diyorum