son saatleriniz lan sabah güneşiyle birlikte o soğuk bıçak boynunuza vurulacak ve hiçbir suçunuz yok. ananız sizi doğurdu kolladı besledi gezdiniz tozdunuz otladınız iyice bi şiştiniz etlendiniz. yarın bu saatlerde kafanız çukurun içine gömülcek, taşaklarınız sakatat delisi amcaların çorbalarına meze olacak, vücudunuzun geri kalanı poşetlenip buzluklara girecek sonra biri gelip o etlerinizi soğanla kekikle harmanlayıp ekmeğe falan banıcak. düşündükçe nedense aklıma victor hugonun bir idam mahkumunun son günü romanı geliyor lan

edit: ya bilader siz aptal mısınız angut birer huur çocuğu musunuz anlamıyorum. ulan ben bu yazıda hayvanları katlediyolla, caniler falan mı dedim nerenizden anlıyosunuz. sadece arkanıza yaslanın ve empati kurun sanki siz kurban olcakmışsınız gibi düşünün ve o ölümün gerginliğini hissedin diye yazdım ama nerde sizde o kapasite beyninizi gibeyim sizin iki gram hevesim vardı şurda felsefi bi sohbet dönebilirdi vizyonsuz huur çocukları.