Varlığı ile yokmuş gibi hissettiren insanlar için üzmeyin kardeşlerim. Yarınlarınız da var olan mutlulukları bugünleriniz de var olan üzüntüleriniz yüzünden kaybetmeyin. Zamanı geriye alma şansımız yokken zamanın gerisinde kalmış şeyler için kendinizi üzüyor olmanızın hiçbir mantığı yok. Büyük acıları yaşamadan acı yaşadığınızı düşünmeniz bile ne kadar garip geliyor değil mi şu cümleyi okuduğunuzda ? Her acı bir diğerinden daha acı gelir insana. Çünkü kabuk bağlamış yaranın kabuğunu yerinden sökmek gibidir acılar..

Sizler o kabukları sökmek yerine bekleyin oradaki kabuk yerinden düşsün. Sabredin ki sonrasında kabuk bağlayan acılarınız bağışıklık kazansın.

Bu yazıyı içimden geldiği ve sizlerin az da olsa varlığınız boyunca kıyıda köşede kalan acılarınızın olabileceğini düşündüğüm için yazıyorum.. Kendinizi üzmeyin. Hayat üzülmeye değecek kadar çok zaman tanımıyor..