1. 53.
    0
    çığlıklar atarak, suratım buzlu zemine çarpa çarpa sürüklendim.
    yaşadığım şok ve acının etkisiyle kendimden geçmiş olmalıyım.
    ···
  2. 52.
    0
    yankılanana sese dogru gittim banaaa geeeel diyordu zengin picleriymiş dıbına koyim domalttılar beni gibtiler
    ···
  3. 51.
    0
    o tüylerimi diken diken eden yavaş kahkahaydı bu ve gittikçe sesi yükseliyordu.
    koşmaya başladım, ayağım kaydı, yüzümü yere çarptım. kahkaha yükseliyordu.
    bir şey beni ayağımdan yakaladı ve hızla çekmeye başladı.
    ···
  4. 50.
    0
    o an bütün umudumu kaybettim ve yere çöktüm. gözümden yaşlar boşanıyordu.
    az sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. sesim buzlu duvarlarda yankılanıyordu,
    sanki aynı anda onlarca kişi ağlıyordu. aniden durdum. yankıların arasında bana ait olmayan bir ses duymuştum.
    ···
  5. 49.
    0
    koşuyordum koşuyordum bulamıyordum o anda bi ses beni yere düşürdü en son çok büyük bişi vardı ondan sonrasını hatırlamıyorum uyandıgımda zütümde koskocaman bi delik vardı zütümü delik deşik etmişler orada buldugm laptoptan yazıyorum

    hikaye bitti gibtirin gidin şimdi
    ···
  6. 48.
    0
    kahretsin kaybolmuştum. cep telefonum üç kere bipledi ve sonra zifiri karanlık.
    soğuktan donuyordum. el yordamıyla yolumu bulmaya çalıştım. buzlu duvarlar ellerimi acıtmaya başlamıştı.
    ···
  7. 47.
    0
    o anda içime berbat bir korku saplandı ve buzlu zemine aldırmadan koşmaya başladım.
    yol ayrımlarını unutmuş olmalıydım, taş basamakları bir türlü bulamıyordum.
    ···
  8. 46.
    0
    @6 devam etlan bin harika
    ···
  9. 45.
    0
    rezervasyon yaptıracaktım
    ···
  10. 44.
    0
    rezerved sonra okuruz
    ···
  11. 43.
    0
    hatırlamalıydım bunları:
    sol- sol- sağ. karanlık ve uzun bir tünelde yürüdüm. o sırada cep telefonum bateri sinyali verdi:
    pili bitmek üzereydi! nasıl da unutmuştum bunu, belki de dakikalar içinde ışıksız kalacaktım.
    ···
  12. 42.
    0
    en sonda yannan mı buldun amın çocuğu ne buldun hızlı yaz ananın dıbını asitle parçalarım senin baban mest olur dıbınoğlu
    ···
  13. 41.
    0
    ancak tünelin sonu dibi gözükmeyen bir uçurumdu. telefonumu buzlu duvarlarda gezdirdim.
    hemen solumda bir insanın anca sığabileceği bir oyuk vardı.
    oyuktan geçince tekrar bir yol ayrımına vardım. bu sefer sağa saptım
    ···
  14. 40.
    0
    yerin altından nasıl gelebilirdi ki hava akımı? mağaranın yakın bir yerde tekrar yeryüzüne
    çıktığını düşündüm ve diğer çıkışı bulmak gibi çılgın bir fikre kapıldım.
    ···
  15. 39.
    0
    yol ikiye ayrılıyordu. sola saptım. kaygan zeminde dikkatli adımlarla ilerledim.
    o kadar sessizdi ki. tam tünelin ucuna gelmiştim ki aşağıdan bir rüzgar sesi geldi
    ve soğuk bir hava akımı yüzüme çarptı. i̇şte aklımı başımdan alan bu hava akımıydı
    ···
  16. 38.
    0
    az sonra tekrar buzlu mağaranın içindeydim, tek başıma.
    işığın olmadığı bölgeye kadar indim ve cep telefonumun ışığını yaktım.
    ···
  17. 37.
    0
    biz de oradan çıktık.
    buzluk mağarası'nın dışındaki ufak çay bahçesinde oturuyorduk.
    annemlerden izin isteyip tuvalete gideceğimi söyledim.
    benim karanlık şeylere olan merakımı bilen ve hareketlerimde bir tuhaflık sezen annem:
    'sakın bir yere kaybolma. birazdan yola çıkarız.' dedi.
    ···
  18. 36.
    0
    devam et hızlı yaz bin bacını giberim senin
    ···
  19. 35.
    0
    dehşetle şoförün yüzüne baktım. 'siz de duydunuz mu?' diye sordum. 'daha fazla inmeyelim.
    işık yok aşağıda.' diye cevap vermekle yetindi.
    ···
  20. 34.
    0
    hepimiz sessizdik o anda çok derinden gelen bir inilti duydum.
    aslında inilti kelimesi tam da anlatmıyor bu sesi. sanki çok çok yavaş bir kahkahaydı bu.
    ···