0
Gece yatağa girdiğinde üstüne çöken anlamsız hüzün, güzel günün geride bıraktığı anlamsız doyumsuzluğun eseridir. Ve bu bir reflekstir ; her şey güzel olamayacağı gibi, hiçbir şey de vazgeçilmez olamaz.
Aşk...
Ün...
Para...
Ünvan...
Prestij...
Aklına gelen; hayal ettiğin, sahip olmak istediğin her şeyi sırala...
Yan sınıftaki taş Ceyda...
Zengin çocukların ücretini bir ay çalışsan zor açtırabileceğin şişeyi su gibi içmeleri...
Gördüğünde yanındakine kendini kaybetmişçesine işaret ettiğin araba...
...
Ben; kişisel gelişim uzmanı değilim ve gerçekleri söylerim.
'Bunların hepsine sahip olacaksın' gibi bir yalan duyma isteğini ve avunma dürtüsüne sahip olduğunu biliyorum...
Fakat!
Hiçbirine sahip olamayacaksın...
Hayatta sahip olacağın tek şey, güzel geçen bir günün sonunda yatağa girerken duyduğun hüzün olacak...
Ertesi gün okul olduğu için enerjin düşecek...
Ders gibi üzerine zorla yüklenen bir sorumluluğu yine zorla gerçekleştirmen gerektiği için hayatı sorgulayacaksın...
ileride ne olacağını düşüneceksin...
Ailenle aran bozuk belki de.
Yahut bozulacak...
Kız arkadaşından ayrılacaksın.
Yahut tavlayamayacaksın...
Belki de hayattan sıkılmışsındır...
Yahut belirtileri başlamıştır.
Ve bunların sebebini üstüne zorla yüklenen sorumluluklara atıp, kendinden kaçacaksın...
Kaçabildiğin kadar hemde...
Ve sana bir şey söyleyeyim mi?
O kadar iyi kaçacaksın ki, kendini tanıyamaz olacaksın...
Ne olduğunu çözemeyeceksin...
Bazı şeyleri neden yaptığını bilmeden yapacaksın...
Öyle anlar gelecek ki; 'ben bu muyum lan!' diye söylenip gaza geleceksin...
Fakat...
Ertesi gün uyandığında, her şey eskisi gibi devam edecek.
Kendinde güç bulamayacaksın...
Ve bazen ; insanların menfaat için var olduğunu, bu kodumun hayatındaki en iyi dostunun kendin olduğunu anımsayacaksın...
Ben, sana bunu anımsatmak istedim. Düşünsene...
Belki bu kadar yazıyı sadece 2 satır önce yazdığım cümle için yazdım?
Ve belki, prim yapmak için yazdım bu satırları?
Hayattaki her dönemeç için, her ama her soru ve problem için sonsuz önerme varken, cevabı belli olan şeyler nedir biliyor musun?
Ölüm ve benlik kavramıdır...
O yüzden...
Sevgilin mi yok? Çık dışarı ortalığın anasını gib...
Yalnız mı kaldın? Otur evinin hemen ilerisindeki bi banka, yaz istediklerini...
Ailevi, hayat açısından önemli sıkıntıların mı var?
Bi büyük açmak yerine ; zeki ol, soruna odaklan ve getireceğin çözümle yine ortalığın anasını gib.
Paran mı yok?
Para bir illüzyondur zamki...
Ve evet; bende senin gibi bunu "züğürt tesellisi" olarak adlandırdım geçmişte...
Fakat sadece kendimi engellediğimi görmem uzun sürmedi...
Odaklan...
Kendini sev...
Hayatını sev...
Kendine güven...
Ve boşluğa düştüğün anda, kendini kendine hatırlat.
Bunları 2 gün sonra unutacaksın...
Böyle bir yazı olduğunu da hatırlamayacaksın...
Senden tek bir ricam var...
Şimdi söyleyeceklerimi beynine kazı.
1- Kendinl satma, dikkat çekmeye çalışma. Kendini kendinden uzaklaştırma.
2- Kimseye değil... Kendine güven.
unutma; sadece sen varsın.
Gerisini, gibtir et...
