1. 51.
    0
    ancak tünelin sonu dibi gözükmeyen bir uçurumdu. telefonumu buzlu duvarlarda gezdirdim.
    hemen solumda bir insanın anca sığabileceği bir oyuk vardı.
    oyuktan geçince tekrar bir yol ayrımına vardım. bu sefer sağa saptım
    ···
  2. 52.
    0
    en sonda yannan mı buldun amın çocuğu ne buldun hızlı yaz ananın dıbını asitle parçalarım senin baban mest olur dıbınoğlu
    ···
  3. 53.
    0
    hatırlamalıydım bunları:
    sol- sol- sağ. karanlık ve uzun bir tünelde yürüdüm. o sırada cep telefonum bateri sinyali verdi:
    pili bitmek üzereydi! nasıl da unutmuştum bunu, belki de dakikalar içinde ışıksız kalacaktım.
    ···
  4. 54.
    0
    rezerved sonra okuruz
    ···
  5. 55.
    0
    rezervasyon yaptıracaktım
    ···
  6. 56.
    0
    @6 devam etlan bin harika
    ···
  7. 57.
    0
    o anda içime berbat bir korku saplandı ve buzlu zemine aldırmadan koşmaya başladım.
    yol ayrımlarını unutmuş olmalıydım, taş basamakları bir türlü bulamıyordum.
    ···
  8. 58.
    0
    kahretsin kaybolmuştum. cep telefonum üç kere bipledi ve sonra zifiri karanlık.
    soğuktan donuyordum. el yordamıyla yolumu bulmaya çalıştım. buzlu duvarlar ellerimi acıtmaya başlamıştı.
    ···
  9. 59.
    0
    koşuyordum koşuyordum bulamıyordum o anda bi ses beni yere düşürdü en son çok büyük bişi vardı ondan sonrasını hatırlamıyorum uyandıgımda zütümde koskocaman bi delik vardı zütümü delik deşik etmişler orada buldugm laptoptan yazıyorum

    hikaye bitti gibtirin gidin şimdi
    ···
  10. 60.
    0
    o an bütün umudumu kaybettim ve yere çöktüm. gözümden yaşlar boşanıyordu.
    az sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. sesim buzlu duvarlarda yankılanıyordu,
    sanki aynı anda onlarca kişi ağlıyordu. aniden durdum. yankıların arasında bana ait olmayan bir ses duymuştum.
    ···
  11. 61.
    0
    o tüylerimi diken diken eden yavaş kahkahaydı bu ve gittikçe sesi yükseliyordu.
    koşmaya başladım, ayağım kaydı, yüzümü yere çarptım. kahkaha yükseliyordu.
    bir şey beni ayağımdan yakaladı ve hızla çekmeye başladı.
    ···
  12. 62.
    0
    yankılanana sese dogru gittim banaaa geeeel diyordu zengin picleriymiş dıbına koyim domalttılar beni gibtiler
    ···
  13. 63.
    0
    çığlıklar atarak, suratım buzlu zemine çarpa çarpa sürüklendim.
    yaşadığım şok ve acının etkisiyle kendimden geçmiş olmalıyım.
    ···
  14. 64.
    0
    anlat lan amın feryadı
    ···
  15. 65.
    0
    sonrasını hatırlamıyorum zütümümü gibtiler artık böbregimimi aldılar dıbına koydumun yerınde
    ···
  16. 66.
    0
    gözlerimi açtığımda önce hiçbir şey göremedim. yavaş yavaş etrafımda solgun, fosforlu bir ışık olduğunu algıladım.
    güçlükle ayağa kalktım. her yerim ağrıyordu. birkaç adım atmaya kalktım, burnum sert bir şeye çarptı.
    ···
  17. 67.
    0
    fosfor lu şeyde po3-4 elementi vardı aklımdaydı babam kimyacıydı dıbına koyim bilcektım tabi megerse babammıs anamı gibiyomus beni görünce bayıltmış
    ···
  18. 68.
    0
    bir çeşit kafesin içinde olduğumu algıladım. parmaklıkları yoklarken, bir anda kemikten
    yapılmış oldukları gerçeğiyle yüz yüze geldim. çığlığımı zorlukla bastırdım.
    ···
  19. 69.
    0
    tenimi ısıran soğuğa rağmen baştan aşağıya terlediğimi duyumsadım
    ···
  20. 70.
    0
    çaresizce kafesin arkasına sindim. i̇ki metre gerideki taş duvarın dibine çaresizce çöktüm
    ···