öyle bir savaştır ki hiç anlayamazsın kendini. Hani bunları söyleyince başka dertlerle karşılaştırırlar yada kanser insanları, kolu bacağı olmayan insanları örnek gösterirler sana ya onlar daha iyidir bundan.Çünkü insanın kendisiyle savaşması hiç bitmiyor.Her dakika hırpalıyor insan kendini. Diğerlerinde ölünce kurtulcam diye şükür diyerek yaşayabiliniyor ama bu çok farklı bişey be beyler kendimden tiksindim artık düşünmekten hayatla çebelleşmekten, bilinmezlikten, kendimden,insanlardan bıktım. Sadece yaşayan anlar bunları. boşa nefes alışıma anlam yükleyemiyorum artık.

panpa bu tür durumlarda hep kendimi teskin ettiğim bir söz vardır: aşk olmadan yaşanmıyor güzelim güzelim
bodrum bana ben bodruma özelim özelim
senin ile cehenneme giderim
hayat güzel devam ediiiyor