Bazen hayattan nefret ediyorum herseyim oldugu anda bile yaşamak sanki bize sunulan boş bir yemek gibi geliyor hep izdirab cekicegiz sanki hayatta sevdigim kiz ölünce boşluga düstüm sanki.
ne kadar bagirirsam bagirayim kendi sesimi duyar gibi oluyorum.
bu aciyi tarif etsem bile nasil hissettirebilirim bilmiyorum.
belki sevdiginden ayrildin sende ama bunu unutma o sevdigin senin cennetindir.
kötü aninda bile ona guven ben serefsizin tekiydim sevmedim hiç ama o cok sevmisti.
degerini bilemedim iste kayip gitti ellerimden o minicik puruzsuz elleri hic bir zaman tutamiyacagim o elleri siz o tuttugunuz ellerin kiymetini bilin derim.
yoksa derin bir cukura duser ve kendinizi birinin gommesini beklersiniz.