devammm

Eve gitmek için kafeden çıktık. Dönüş yolunda bir kolunu belime dolayınca ben de tabularımı yıkıp omzuna kolumu atınca o da belimi daha da sıkı tutmaya başlamıştı. Sarmaş dolaş eve gitmeye başladık. Az bin değilim yolu uzattım ben de. Artık ailesi ile ilgili çok şey öğrenmeye başlamıştım. Ama tabi ki tanışmamıştım. O ise biraz sonra tanışacaktı.
Kapıyı annem açtı. Şaşırdığı her halinden belliydi çünkü eve gelmeyeceğiz demiştim özellikle. Her ne kadar kendisi teklif etmiş olsa da gerilmişti. O ara laptop umu alıp ona verdim ve camı sonuna kadar açıp kafamı çıkarttım. Nefes almam lazımdı, oluk oluk terliyordum. “50 ilk öpücük” filmini izleyecektik. Filmin 10. Dakikasından sonrasını hayal meyal hatırlıyorum çünkü tüm dikkatim ondaydı. Ve fark etmiştim ki onun kokusu bronşitin öksürüğünü bile bastırıyordu.
Film sırasında yan yana oturmuşken bir anda kafamı onun omzunda buldum. Onun bir eli benim yanağımı okşarken diğer eli ise benim ellerime kenetlenmişti. Arada elini öpüyordum. O da yanağımdan bir parça alıyordu. Sanki haftalardır sevgiliydik. Ah annem odaya dalmasaydı ;))). Bir an toplansak da kendisini postalayınca eski halimize dönmemiz uzun sürmedi. Film bitene kadar böyle devam etti. Sonra film bitti cem adrian açıp bilgisayarı bir kenara bıraktık.

Bana telefondan video izleteceğini söyleyerek yanına çağırdı. Yanına oturdum, kendiyle ilgili komik bir videoydu. izlerken omzuma başını koyar gibi oldu ama benim çekingen tavrım yüzünden o da benden emin olamıyordu. Videodan sonra ikimiz de sıkılmaya başlamıştık. Kadıköydeki yokuşlardan, o merdivenden yola çıkarak laf sokmuştu bana. Durumu ise biraz şaşırtan bir yolla kurtarmıştı. “Ev müsaitse film izleyebilir miyiz?”

aleynanın eteğinin altından sarkan birşey gözüküyordu sonra ali pehlivan edasıyla ben ensemden tutup yere yapıştırdı sonrası malum altımdan hava geliyordu buda böyle anımdır kamuran abinizle mutluyum kıskanmayın ayoll =)

https://www.youtube.com/watch?v=V5AhzyFyDMI
Tabi ki o mesaj Derya Hanım’ın telefonundan gelmiştim ve Whatsapp sunucularına 3 saat önce düşmüştü. Doğal olarak ucu açık olarak kaldı. Çünkü Aleyna çoktan evine gitmişti. Deryayı ziyaret ettiği sırada bana bir selam vermek istemişti. AVM faciası gibi bir kere daha şansımı kaybettiğim için bayağı bir üzgündüm. Ta ki 2 gün sonra aynı mesajı alana kadar. Belli ki tanışmak istiyordu. Kısa sürede cevap verdim. Derya telefonundan uzak kalınca şikayet etmesi üzerine numaramı aldı ve kendi telefonundan mesaj attı. Bana anlattığına göre, karne günü yaklaştığı için okula gitmemiş, bizim okula Deryayı ziyarete gelmiş, beni görememiş ve okuldan sonra kaçıp 4-5 kız Kadıköyde bira içmişler. Ardından ilginç bir muhabbet döndü.

kısa bi fragman ver panpa da boşu boşuna okumayalım

Bir anda mesajlarım iletilmemeye başladı. işi var sanırım deyip kendi işime baktım
Cidden ilerleyeceğini düşünmemiştim ve umudum eksilerdeydi çünkü aynamdaki herif bana çok çirkin gözüküyordu. Yaklaşık 10 dakika sonra telefonum çalmaya başladı. Arayan Aleynaydı. Konuşmamız tam 19 dakika sürdü. O dakikaları hiç unutmamıştım. Telefonumda SMS yoktu 1TL-100 SMS paketiyle gün boyu konuştuk. Telefonu bozulmuştu, tuşlu telefona geçti. Akşam babası telefon getirecekti ve yarın Kadıköye gidecektik.

Kadıköy’de buluştuk ama bir sorun vardı. Ben yine utangaç ve sessiz moduna büründüm. Bir şişe su alıp sokakta biryerlere oturduk. Benim o halime rağmen yine de konuşmak için elinden geleni yapıyordu. Mekana gidince biraz daha rahatladım, biraz kendime geldim. Okuldan başka bir kızı da mekanda görünce iyice rahatlamıştım. Biraları bitirip ödedikten sonra çıktık. Buluştuğumuz yerlerde gördüğümüz göbekli amca ile ilgili şakalaşmalardan sonra bir soru yöneltti. “Karşıya geçelim mi?”
Tereddütsüz kabul etmiştim tabi ki. Bindik vapura. Ben biraz cenabetlikten biraz gerçekten merdivenlere takıldım. Sendeler gibi oldum. Fark edince güldü, güldüm, güldük… Geçip yan yana oturduk. Arada bir gözlerinin içine bakıyordum. Yüzünün her santimini ezberlemiştim sanki. Konuşmalarımız hala birer arkadaş gibiyken konularımız biraz daha ailevi meselelere kaydı. Aile fertlerinin çoğu hakkında bilgi sahibiydim. Ama bu kadar hızlı gelişmesi aklımı karıştırıyordu.

Buluşma gününe kadar konuşmalarımız bitmedi. O gün geldi çattı. Ama ben kardeşimi evden nasıl çıkartacaktım. Mecburen durumu anneme anlattım. Önce taşak geçti sonra biraz öğüt verdi en son izni aldım tabi ki. Parka gittik. O kardeşimi salladı ben onu :D. Kardeşim oynarken biz de çocuk oyuncaklarından birinin demirinde oturduk. Birkaç garip bakışma yaşadıktan sonra kardeşimi eve bırakıp kafeye doğru gitmeye başladık.
Sorunlar biter mi… bitmez! Ben yine çekingen , ürkek ve konuşamaz olmuştum. Ama değişik şeylere gebe olacağını nereden bilebilirdim. Kafeye girdik bir masaya oturduk. O kadar gergindim ki garson benimle taşak geçti :D. Biraz muhabbet ettik. Onun yazlığa gideceğini öğrenmiştim. 1 haftamız ya vardı ya yoktu. Pazartesiye biletler alınmıştı. O gün açılmam lazımdı ama daha kendime bile itiraf edemiyordum Tuğçeye yaptıklarımdan sonra.

Tabi ki akşamında da konuşmalarımız bitmedi. Yine telefonla konuşmuştuk. Ama bir şey vardı. Ben bu buluşmayı ne Ulaşa ne Merte ne de Danteye söylememiştim. Aklım sıra kendi başıma iş yapmak istemiştim. Ulaşa ve Beyzaya anlattığımda şok oldular. Siz olursunuz gibisinden cümleler kurdular. Tabi ki konuşmaya devam ettik ama bu öküz arkadaşınız hasta olduğundan evde öksürmekle meşguldü. Çarşamba Adalara gitmek için sözleştik ama ben hasta oldum.
Biz yine telefonla konuşmaya devam ediyorduk. Bazen Whatsapp bazen telefon ama hep birbirimizden haberdardık. Ama buluşma günü yaklaşana kadar ben iyileşeceğime iyice hastalanıyordum. Evi bizden bayağı uzaktı. Vasıta ile 35 dakika sürüyordu. Kabul edeceğini düşünmeyeceğim bir soru yönelttim. “Bizim semte gelir misin?”. Tereddütsüzce kabul etmişti. Plana göre kardeşimi parka zütürecek, eve bırakıp biz onunla bir kafeye gidecektik. Ama o kadar yolu neden geliyordu ki amk.

Kadıköyde Ulaşlarla konuşurken yarın evlerine gidip yolculayayım diye plan yapmıştım ama kız benden ayrılmıştı amk. “Yarın doktora gidicem” dedim “Yarın yolcuyum” dedi.”ismimi düzelttin mi?” dedim “evet bu sabah” dedi. Bunu sormadan önceden bile soyadıyla kaydetmiştim onu beyler. Bitmişti kafamda çünkü. Yine konuşma tıkanmıştı bir süre sonra. 5 dakika sonra “iyi geceler” dedi, “sana da” dedim. Açtım skype ı topladım tayfayı anlattım. Sanki çok da üzülmemiş gibi konuştum bizimkilerle ama gibi olmadan gibmişti bu sefer beni. Bir tek Ulaş anladı göründüğümden daha gibko halde olduğumu ama sonrasına sakladı sözlerini. Sabah günaydın dedi cevap verdim biraz daha konuştuk. Yine sonsuz boş muhabbete devam ettik. Biraz o konulara girdim “o zaman kimseyle yapamazsın sen” dedim o ise bana “doğrusu gelse böyle olmazdı ki” dedi. içimde oturdu bu lafı konuşmayı bıraktım.
Konu açtı konuşmaya devam ettik ama ne günaydın vardı artık ne iyi geceler. Dantelere kalmaya gittik bir gün sonra. Dante Deryayı unutmamıştı, ben Aleynayı. Gittik sahilde birer tane içip aile anlamasın diye erkenden döndük. Şüpheleniyorlardı zaten Danteden. Ama sabah hırs yapıp hızlı hızlı yüzmekten ayrılık ile birleşen 1 bira bile beni çakırkeyf etmeye yetmişti. Eve geldik çıktık balkona. Annesi geldi içtiniz dimi dedi hayır diyemedim. Kadın bana nerelisin dedi mal gibi suratına baktım. işlemcimi başka biri harcıyordu zira.

Okumadim kendiyle mi yiyismis beyler

Rez tutmaz tutsada okumicam

sonra bakacam güzelse okuycam

Aleyna-Ben hiç iyi hissetmiyorum
Ben-Ne gibi
-ilişki konusunda, kendimi sevgili olarak göremiyorum.
-peki ne istiyorsun?
-Bilmiyorum işte sevgili olunca hevesim kaçıyor.
-Fotoğraflar??
-Onlar cidden amcam için.
-Ne istediğini bile bilmiyorum?
-Arkadaş olarak devam etsek, olacağı varsa olur?
-Sen bilirsin.
-Çünkü olmuyor başka şekilde
-Ne zaman karar verdin?
-Karne gününde buluşmanın sabahında
-Buluştuğumuzda niye söylemedin? Ya da neyse boşver tamam.
-Bence de napıyorsun?
.
.
.
Böyle devam ettik ama hayatımda yaptığım en boş muhabbetti %100 amaçsız konuşmalar etmiştik.

Her sabah son görülmesine bakıyorum geçen sabah erken yatmıştı mesela. Her yeni instagram fotoğrafı ve whatsapp profil fotoğrafını screenshot alıyorum şizofren manyak pgibopat gibi. Dante, Ulaş, Mert in de hakkı ödenmez. Çok yanımda oldular başından beri. Annem sordu, yazlıkta dedim uydururum ona da sonra bir şeyler. Arada Derya ile konuşuyoruz ama yine tek lafı “anlamaya çalışma Aleynayı anlayamazsın.” Oluyor aq. O şimdi tatilde, bayrama kadar yok, o geldiği tatilde de biz gidiyoruz ailecek 10 gün bir yerlere. Özellikle o tüm mesajları okuma meselesinden sonra içimi dökmeye başladım. Amacım sadece defter doldurmaktı sonra panpalarımdan bir fikir alayım dedim ama en son vazgeçtim. Yazarken fark ettim çünkü, yiyeceğim kadar yemiştim yarağı. Bu yazdıklarım aslında bi nevi gidip kapısının önünde anlatmak istediklerimdi ama sonradan fark ettim ki anılar gitgide silikleşiyor. Tatilden sonra peşinden gider miyim bilmiyorum. Gitsem doğru yapar mıyım bilmiyorum, gitmesem bekler mi bilmiyorum. Bilmiyorum da bilmiyorum…

Yazık olmuş senin güzel kalbine keke

Rezerved

Çok güzel bir hikaye eline sağlık

Bi nevi gibtir etmişti beni. 10 dakika daha çevrimiçi oldu yattı. Sabah “günaydın” mesajı gelmişti, “Günaydın, buluşacak mıyız?” dedim “Hayır” dedi. “Süleymanlardayım yengemlere gidicez” dedi. “iyi eğlenceler” dedim bıraktım. 2.5 saat sonra “eve geldim 6 da yengemlere gidicez.” Demişti. Biraz konuşmuştuk ama her lafımdan nem kapıyordu sanki. Regl olsa bile fazlaydı bu amk. Sonra ben de biraz değişik konuşmuş olacağım ki konuyu biraz sebebine çekti. “Güveniyor musun?” dedim. “Evet güveniyorum ama sorun bende bağlanamıyorum, maymun iştahlıyım, soğumamak adına sürekli yazmıyorum.” Filan gibi laflar etti. “Bu yüzden uzun süreli ilişkim olmadı çünkü hep sıkıldım, sende her şey yolunda gitti sorun olsun istemiyorum.” Dedi. “Sıkıldın mı?” dedim. “Bilmiyorum, seni kırmamak için çok konuşmadım bugün seninle, yoksa yanındayken çok mutluyum.”
Yine biraz daha konuşma hızımız, sıklığımız artmıştı ama mesafeler hala aynı tempoyla devam ediyordu. Biraz daha konuştuk ama iyi geceler bile demeden konuşmanın bitip tıkanmasıyla uykuya daldık. “Günaydın” dedim “Sana da” dedi. O gün nişan vardı, kuaföre gidecekti “Gitmeden fotoları atar mısın?” dedim, sildim dedi amcası telefonu istemiş o yüzden silmiş. Ben de baktım olmuyor kadıköye gidelim diye Barışlarla buluştuk. Onlara bahsetmedim normal gidişattaymış gibi anlattım. Barışla aramız düzelmişti hepimizin. Bi çay bahçesine gittik akşdıbına biranın kafası dağılsın ev halkı çakmasın diye. dıbınaçaktımın kafesinde hepimiz aynı kızı kesince ağabeyleri de bizi kesmeye başladı. Zaten sonrası komedi amk ben sanki bi gib olacakmış gibi kafayı çevirmiyorum, bizimkiler sana bakıyolar filan diyor gırgır şamata her şey güzel de akşamında şok olmuştum.