sözlük hikaye sitesine döndü amk canı sıkılan hikaye yazıyor

kısa bi fragman ver panpa da boşu boşuna okumayalım

https://www.youtube.com/watch?v=WpXMyBk1o_s
Dün gece, yaşadıklarım hakkında biraz düşündüm. Ve tıpkı az önce yaptığım gibi eskileri okuyup gülmek için bunları yazıyorum. Aslında bu kadar bitap halde olmama sebep olan şey bu okulla başladı. Ama ipin ucunun kaçması bir kızın fotoğrafımı görüp hoşlanmasıyla başladı. Bu haber Dante'nin(paylaşma dedi bin) eski sevgilisi Derya tarafından bana iletilmişti.

Rez tutmaz tutsada okumicam

Okumadim kendiyle mi yiyismis beyler

rez lan binler

Bu olay esasında benim Tuğçe’nin kalbini kırdığım günlerde gerçekleşmiş. Bunun üzerinden o kız hakkında birkaç haber aldım ama umudu ortadan kaldırmaktan başka işe yaramadılar. Ulaşla sahilde yüzüşümüzün ardından hastalanmam, o hasta halimle AVM ye gitmem bir şeyleri başlatacaktı. Ama bundan haberim yoktu ve umutsuzca minibüse bindim.
Derya’nın bahsettiği kız da oraya gelecekmiş ama bunu çoooook geç öğrendim. Oraya gittiğimde onları yemek bölümünde ararken okuldan birkaç arkadaşımı da gördüm. Onlarla selamlaşırken uzakta bizimkileri gördüm. Ulaş, sevgilisi Beyza, üzdüğüm kız Tuğçe ve eski yengemiz Derya oradaydı. Tuğçe beni görünce bana baktı. Gülüyordu.

https://www.youtube.com/watch?v=ZMaHn82YOlw
Zaten hastaydım ve midem bulanıyordu. Onlar yemek yemek istediler. Burger King’e gittiler. Tuğçe ise ben gitmiyorum diye yemek almaktan vazgeçti. Surat yaptım, cevap vermedim ama ısrarla benimle konuşmaya çalışıyordu. Ulaşa, Beyzaya ve Deryaya, Tuğçeyi getirdikleri için içimden sövüyordum. Aslında onların da suçu yoktu, Tuğçe kaşınıyordu.
Derya ve Dante de biraz kavgalı ayrıldıkları için biraz problem yaşadık. Dante sonra gelecekti. Yemekten sonra kıyafet mağazalarına indik. O sırada Mert de bize katıldı. Kıyafet denenirken ben kendimi adına bile bakmadığım bir teknoloji mağazasında kusmamak için tutuyordum. Bu sırada “o” geldi. Asıl istediğim, görmeyi umduğum ama geleceğinden haberim bile olmayan Aleyna.

aleynanın eteğinin altından sarkan birşey gözüküyordu sonra ali pehlivan edasıyla ben ensemden tutup yere yapıştırdı sonrası malum altımdan hava geliyordu buda böyle anımdır kamuran abinizle mutluyum kıskanmayın ayoll =)

Geldi, bana bir baktı sonra Deryalara yöneldi. Biraz ergen kız alışveriş muhabbetinden sonra lise öğrencilerinin yapmadan duramadığı şeyi yaptık. Starbucks a girdik. O sıralarda Dante geldi, Deryayı görünce bizle kavga etti, tartıştı sonra da içmeye gitti. Ardından AVM’de karşılaştığımız 1 sene ABD de okumuş Batuhan ın Tuğçeye yavşaması bana biraz zaman kazandırdı.
Starbucks ın terasına çıktık ama bir problem vardı. Tuğçe nin o ortamda oluşu, bana bakıyor oluşu, o anki çekincelerim, utangaçlıklarım ve tabi ki konuşunca bile gelen o kusma hissi Aleyna ya tek bir harf etmeme bile engel oldu.Ve tabi ki alttan türeyen ve Türk kızlara aç bir bünyeye sahip olan Batuhan, bir yanını Tuğçede bırakıp Aleynaya da atladı.

O gün sorunsuz sayılabilecek biçimde bitmişti ve akşamında hala kızın benden hoşlandığı fısıldamasıyla işler biraz kolaylaştı. Ama yine de yeni kızımızı bir daha göreceğimi sanmıyordum. Meğerse adım adım bana geliyormuş. Yeni evlenen teyzemden dolayı Wi-Fi sınırlarının dışında, teyzem ve eniştemleydim. Ve eve geldiğimde bir mesaj gördüm. “Selam ben Aleyna :D”

beyler okuyan var mı bi iki entari gireydiniz

https://www.youtube.com/watch?v=V5AhzyFyDMI
Tabi ki o mesaj Derya Hanım’ın telefonundan gelmiştim ve Whatsapp sunucularına 3 saat önce düşmüştü. Doğal olarak ucu açık olarak kaldı. Çünkü Aleyna çoktan evine gitmişti. Deryayı ziyaret ettiği sırada bana bir selam vermek istemişti. AVM faciası gibi bir kere daha şansımı kaybettiğim için bayağı bir üzgündüm. Ta ki 2 gün sonra aynı mesajı alana kadar. Belli ki tanışmak istiyordu. Kısa sürede cevap verdim. Derya telefonundan uzak kalınca şikayet etmesi üzerine numaramı aldı ve kendi telefonundan mesaj attı. Bana anlattığına göre, karne günü yaklaştığı için okula gitmemiş, bizim okula Deryayı ziyarete gelmiş, beni görememiş ve okuldan sonra kaçıp 4-5 kız Kadıköyde bira içmişler. Ardından ilginç bir muhabbet döndü.

Aleyna-Sen içki içiyormusun?
Ben-Evet
-O zaman bir gün seninle de içelim.
-Ne zaman istersen  (Sadece lafta kalacağını sanıyordum ama cevabı daha da ilginçti)
-Haftaya Salı boşmusun?
-Boşum, görüşelim.
Ama şaşırmıştım. Bir kızın beni çağırmasını beklemiyordum. Sonraki gün saat sabah 11-13 arası yazıştık. Sık değildi ama bitmiyordu hep bir şeyler yazıyorduk ikimiz de. Ara ara AVM de hiç konuşmayışımla ilgili laf çarpıyordu. O gün ağzımı bıçak açmamıştı ama burada bülbül gibi şakıyordum.

Bir anda mesajlarım iletilmemeye başladı. işi var sanırım deyip kendi işime baktım
Cidden ilerleyeceğini düşünmemiştim ve umudum eksilerdeydi çünkü aynamdaki herif bana çok çirkin gözüküyordu. Yaklaşık 10 dakika sonra telefonum çalmaya başladı. Arayan Aleynaydı. Konuşmamız tam 19 dakika sürdü. O dakikaları hiç unutmamıştım. Telefonumda SMS yoktu 1TL-100 SMS paketiyle gün boyu konuştuk. Telefonu bozulmuştu, tuşlu telefona geçti. Akşam babası telefon getirecekti ve yarın Kadıköye gidecektik.

Kadıköy’de buluştuk ama bir sorun vardı. Ben yine utangaç ve sessiz moduna büründüm. Bir şişe su alıp sokakta biryerlere oturduk. Benim o halime rağmen yine de konuşmak için elinden geleni yapıyordu. Mekana gidince biraz daha rahatladım, biraz kendime geldim. Okuldan başka bir kızı da mekanda görünce iyice rahatlamıştım. Biraları bitirip ödedikten sonra çıktık. Buluştuğumuz yerlerde gördüğümüz göbekli amca ile ilgili şakalaşmalardan sonra bir soru yöneltti. “Karşıya geçelim mi?”
Tereddütsüz kabul etmiştim tabi ki. Bindik vapura. Ben biraz cenabetlikten biraz gerçekten merdivenlere takıldım. Sendeler gibi oldum. Fark edince güldü, güldüm, güldük… Geçip yan yana oturduk. Arada bir gözlerinin içine bakıyordum. Yüzünün her santimini ezberlemiştim sanki. Konuşmalarımız hala birer arkadaş gibiyken konularımız biraz daha ailevi meselelere kaydı. Aile fertlerinin çoğu hakkında bilgi sahibiydim. Ama bu kadar hızlı gelişmesi aklımı karıştırıyordu.

Daha önce bir kız için 4 ayını harcayan da bendim 4 saatini de. Kafamı kurcalayan şey de buydu. Anlaşılan Derya da rahat durmamıştı. ikimize de birbirimizi anlatmıştı. Karşıya geçip Eminönünde indik. Taksim meydanına kadar yürüdük. Yolda beraber yürümek bizi yakınlaştırmıştı. Ama daha hiçbir şey başlamamıştı bile. Yanlışlıkla girdiğimiz yokuşlu yol ve vapurun merdivenleri günlerce dalga konusu olmuştu.
Taksim Meydanında da gayet eğlendik. Kafa yapılarımız uyuyordu. Bense kendimden beklediğimden daha rahattım. Geri döndük ve yine bir vapur sefası. O vapur sefasının cefası da Tarzan gibi gitmemden ötürü bronşit olmam olacaktı. Evine yolcularken bana sarılmıştı. Boyu benden kısa olduğu için sarılmayı da pek becerememiştim galiba * Aynı kulaklıktan müzik dinleyişimizden tavuk döner yiyişimize kadar her şey çok güzeldi. Kusursuzdu ve bu kafamı kurcalıyordu.

Tabi ki akşamında da konuşmalarımız bitmedi. Yine telefonla konuşmuştuk. Ama bir şey vardı. Ben bu buluşmayı ne Ulaşa ne Merte ne de Danteye söylememiştim. Aklım sıra kendi başıma iş yapmak istemiştim. Ulaşa ve Beyzaya anlattığımda şok oldular. Siz olursunuz gibisinden cümleler kurdular. Tabi ki konuşmaya devam ettik ama bu öküz arkadaşınız hasta olduğundan evde öksürmekle meşguldü. Çarşamba Adalara gitmek için sözleştik ama ben hasta oldum.
Biz yine telefonla konuşmaya devam ediyorduk. Bazen Whatsapp bazen telefon ama hep birbirimizden haberdardık. Ama buluşma günü yaklaşana kadar ben iyileşeceğime iyice hastalanıyordum. Evi bizden bayağı uzaktı. Vasıta ile 35 dakika sürüyordu. Kabul edeceğini düşünmeyeceğim bir soru yönelttim. “Bizim semte gelir misin?”. Tereddütsüzce kabul etmişti. Plana göre kardeşimi parka zütürecek, eve bırakıp biz onunla bir kafeye gidecektik. Ama o kadar yolu neden geliyordu ki amk.

Buluşma gününe kadar konuşmalarımız bitmedi. O gün geldi çattı. Ama ben kardeşimi evden nasıl çıkartacaktım. Mecburen durumu anneme anlattım. Önce taşak geçti sonra biraz öğüt verdi en son izni aldım tabi ki. Parka gittik. O kardeşimi salladı ben onu :D. Kardeşim oynarken biz de çocuk oyuncaklarından birinin demirinde oturduk. Birkaç garip bakışma yaşadıktan sonra kardeşimi eve bırakıp kafeye doğru gitmeye başladık.
Sorunlar biter mi… bitmez! Ben yine çekingen , ürkek ve konuşamaz olmuştum. Ama değişik şeylere gebe olacağını nereden bilebilirdim. Kafeye girdik bir masaya oturduk. O kadar gergindim ki garson benimle taşak geçti :D. Biraz muhabbet ettik. Onun yazlığa gideceğini öğrenmiştim. 1 haftamız ya vardı ya yoktu. Pazartesiye biletler alınmıştı. O gün açılmam lazımdı ama daha kendime bile itiraf edemiyordum Tuğçeye yaptıklarımdan sonra.